Als je aan een chronische aandoening of ziekte lijdt dan krijg je in het begin te maken met het leren accepteren ervan. Dat is misschien wel het moeilijkste aspect en het kan lang duren voordat dit is gelukt en sommigen blijven ermee “vechten”. Je krijgt allerlei handvatten aangereikt en jouw omgeving probeert zoveel mogelijk rekening met je te houden. Dat waardeer je, maar.. Je zou dat zo graag anders willen. Je wilt gewoon zijn zoals anderen, je wilt geen buitenbeentje zijn waaraan iedereen zich moet aanpassen. Als je nog erg jong bent zul je dit nog niet als zo heftig ervaren, naarmate je ouder wordt dringt het steeds vaker tot je door dat je anders bent en je maakt ook steeds meer mee, waarin dat duidelijk wordt.
Jouw wereld wordt groter, je bent niet meer alleen in je veilige omgeving, je gaat naar school, later ga je studeren of werken, je probeert aansluiting te vinden bij een vereniging en bij leeftijdgenoten. En laat dan nu juist die zaken zijn, die zo moeilijk voor je zijn, onbereikbaar bijna. Hoe doen andere vrouwen met ADHD dat?
Waarom vrouwen met ADHD apart benoemen?
Als je specifiek praat over vrouwen met ADHD dan suggereer je dat de groep mannen met ADHD aan andere voorwaarden voldoet en andere kenmerken vertoont. Is dat ook zo? Of komen de kenmerken van ADHD bij vrouwen minder duidelijk naar voren dan bij mannen? Je hebt het zeker vaker gehoord “vrouwen kunnen veel dingen tegelijkertijd aanpakken”. Hebben alle vrouwen dan ADHD? Vertonen vrouwen met ADHD andere kenmerken van ADHD dan mannen met ADHD? Nee, zeker niet, maar soms lijken de positieve kenmerken van ADHD bij veel vrouwen aanwezig te zijn en niet altijd als zodanig opgemerkt te worden.
Vrouwen kunnen 10 dingen tegelijk aanpakken met een goed resultaat, hebben zij dan allemaal ADHD? Wat kunnen veel vrouwen:
- plannen voor het hele gezin, de partner, de kinderen en voor zichzelf;
- ze zijn het geheugensteuntje voor iedereen uit het huishouden;
- ze moeten vaak bemiddelen tijdens conflicten;
- ze werken buiten de deur en zorgen het meeste voor goede opvang van de kinderen, ze onderbreken hun werkzaamheden als de kinderen ziek zijn;
- ze voelen een grote verantwoordelijkheid tegenover het gehele gezin;
- ze houden het huishouden draaiende; was, boodschappen, huiswerk kinderen, sociale contacten in de buurt, op hun werk, ze zijn leesmoeder, luizenmoeder.
- vaak verlenen ze mantelzorg voor ouders en/of schoonouders;
- ze vragen weinig of geen tijd voor zichzelf, hoewel ze dat nodig hebben.
Vrouwen voelen een enorme verantwoordelijkheid tegenover het gezin (dat geldt echter ook voor mannen). Ze voelen zich snel tekort schieten als ze een keer voor zichzelf kiezen. Gelukkig is er tegenwoordig een verschuiving van bepaalde taken naar de partner en worden de vele taken beter verdeeld. Dat maakt het wat lichter. Toch moeten veel vrouwen daar nog aan wennen, ze hebben hun ouders met de oude rolverdeling vrouw zorgt voor gezin, man voor het geld nog als voorbeeld.
Waarom het voorgaande over de taken en de rol van vrouwen?
Omdat ADHD bij vrouwen niet snel wordt ontdekt. Om alle taken en zorgen vol te kunnen houden, zetten veel vrouwen alles op een rijtje om overzicht te houden. Dus zou de diagnose ADHD worden gesteld, omdat daar nu veel eerder en vaker aan gedacht wordt als iemand vastloopt, dan hebben deze vrouwen al een behoorlijke voorsprong bij de aanpak van hun ADHD. Ze doen het namelijk al zo goed! Bekijk het volgende lijstje:
- plannen, dat moet wel om een huishouden en werk buitenshuis te combineren;
- overzicht maken van de taken van het hele gezin, planningbord om totaaloverzicht te hebben en te houden, wie welke sporttas, welke wedstrijd in het weekend,
- wanneer muziekles, tandarts, studiedag leerkracht kinderen dus thuis en noem het allemaal maar op (best veel als je hier even aandacht aan schenkt en alles overdenkt);
- noteren en nakomen van alle afspraken, waardoor de eigen afspraken bijna worden vergeten of worden afgezegd, omdat het teveel wordt;
- de boel thuis opruimen voor rust in het hoofd, de was, de rommel;
- boodschappenlijstjes maken.
Is het raar dat sommige vrouwen vastlopen, vrouwen met maar ook zonder ADHD?
Denk aan vastlopen op de volgende punten:
- op het gebied van relaties aangaan en onderhouden;
- geen rust kunnen vinden, altijd maar doorgaan, dat kan bij de omgeving irritatie opleveren;
- slapeloosheid met vervelende gevolgen als chagrijnig zijn, minder geconcentreerd zijn en het ontwikkelen van fysieke en mentale gezondheidsklachten;
- niet kunnen stoppen met zaken die hun interesse hebben (tijd vergeten), waardoor andere dingen in het gedrang komen en zij zich vaak schuldig voelen;
- onrustig zijn en angstig zijn als dingen niet lopen zoals ze gepland waren.
Vrouw met ADHD? Je mag zijn wie je bent
Gelukkig mag je tegenwoordig zijn wie je bent en hoef jij je niet druk te maken als je bijzonder bent, toch? Of zijn we zover nog niet? Het gaat in elk geval wel de goede kant op. Bijzonder zijn mag je uitbuiten, zodat het een positieve eigenschap wordt. Dat zorgt ervoor dat er een heleboel stress van je afvalt. Hoe meer mensen dit uitdragen des te eenvoudiger het wordt om jezelf te accepteren. Dat geldt voor iedereen met en zonder diagnose ADHD.
Trots zijn op wie je bent. Je kunt zelf zoveel!
Dat neemt niet weg dat er vrouwen zijn met een al dan niet overvolle agenda die behoefte hebben aan een luisterend oor, die vragen willen stellen, stoom af willen blazen en die wel wat handvatten kunnen gebruiken om hun leven eenvoudiger te maken. Een ADHD coach is dan de aangewezen persoon, niet oordelend, begripvol, professioneel en betrouwbaar. Hij of zij heeft je veel te bieden en reikt je graag praktische oplossingen aan niet voor de verre toekomst, maar praktische oplossingen die je meteen kunt inzetten.
Een coach die vrouwen met ADHD in hun kracht zet, hun eigenwaarde vergroot, werkt aan een beter zelfbeeld.
Met ADHD ben je geen slachtoffer en je bent ook niet ziek!
Vrouwen met ADHD zouden in elk geval moeten proberen om zich geen slachtoffer van hun ADHD te voelen en te weten dat ze niet ziek zijn. Positiviteit, optimisme, hoopvol zijn, vol zelfvertrouwen, dit alles lijkt onhaalbaar, maar het tegendeel is waar. Uiteraard hoef je niet alles wat er bij jou (nog) niet aanwezig is, tegelijkertijd aan te pakken.
Deskundige begeleiding door een ADHD coach zal dat in goede banen leiden om jouw levensgeluk te vergroten. Laat ADHD niet de regie houden over je leven, neem het in eigen hand. Je kunt uiteraard wel gebruik maken van de positieve kanten die er ook aan ADHD zitten. Je weet welke moeilijkheden het je oplevert, maar je weet ook wat er allemaal prima gaat, leg de focus daar op!
Heb je echter moeite de positieve kanten te zien, zoek hulp en steek jouw energie in therapie, waarvan jij voor de rest van je leven de vruchten gaat plukken. Zeker in het begin kan therapie als belastend en zwaar worden ervaren, geef niet op dat is tijdelijk. Praat erover met je therapeut als het even tegen zit en wellicht kunnen de doelen wat worden bijgesteld. Voordat je in therapie gaat is het verstandig om bij je zorgverzekering na te vragen of deze door haar wordt vergoed.
ADHD bij vrouwen, als jij denkt dat je bij deze groep hoort en er is voorheen (als kind) nooit aandacht voor geweest, laat je testen, zodat jij in elk geval voor jezelf duidelijkheid hebt. Het kan je enorm helpen, wanneer alles op zijn plaats valt door een diagnose, als jij steeds twijfels hebt over jezelf die je parten spelen bij alles wat je doet.
wauw wat hier allemaal geschreven staat ben ik precies
Fijn dat je jezelf hierin herkend en dat mag.