De diagnose ADHD kan grote gevolgen hebben op het gezin. Niet alleen voor het kind zelf, maar ook voor de familie er om heen. Omdat ADHD vaak voorkomt bij erfelijke componenten is het erg waarschijnlijk dat een van de andere kinderen of een van de ouders ook de diagnose ADHD heeft gekregen. Het opvoeden en samen leven met een kind met ADHD vraagt veel van de ouders. Het is daarom ook belangrijke om niet alleen aan het kind met ADHD aandacht te besteden, maar ook aan de rest van het gezin.
Na de diagnose
Wanneer uiteindelijk de diagnose ADHD valt kan dit niet alleen verdrietig zijn, maar vaak ook een grote opluchting. De problemen welke zei ervaren heeft een naam en er kan een behandeling worden gezocht. Je hebt je niet verbeeld dat je kind anders was e het ligt zeker niet aan jou of jullie opvoeding. Verdriet is er echte ook omdat je kind toch een stoornis in de hersenen heeft. Angst is ook een veel voorkomende emotie na de diagnose. Kan mijn kind wel gewoon opgroeien of moet ik zijn school en leefomgeving aan passen?
Hoe vertel je het de familie?
Na de diagnose komt het moment dat het moet worden verteld aan de rest van het gezin. Makkelijk is dit niet, het is tenslotte een stoornis en wellicht dienen er medicijnen te worden voorgeschreven. Familie en vrienden zullen hun eigen gedachten hierover hebben, mogelijk gevoed door populaire overtuigingen of uitlatingen in de pers. Ondanks dat je natuurlijk gewoon je verdriet en zorgen mag uiten, dien je er helaas wel rekening mee te houden dat niet iedereen in jouw omgeving begrip zal hebben voor jullie situatie.
Hobby’s
Een hobby is voor een kind heel belangrijk, dus zeker ook voor een kind met ADHD. Welke hobby’s er nu echt geschikt zijn is moeilijk te zeggen. Kinderen met ADHD zijn zo verschillend van elkaar dat de ene hobby voor jouw kind misschien wel werkt maar voor een ander vriendje met ADHD misschien niet. Let dus vooral goed op de interesses en talenten van je kind en zoek daar de geschikte vrijetijdsbesteding bij.
Houd wel zeker rekening met de ADHD-kenmerken van je kind. Zijn er regelmatig problemen in de sociale contacten, dan kan een individuele sport wellicht beter zijn als een team. Denk hierbij aan skeeleren, atletiek of zwemmen. Of ga samen met je kind een sport beoefenen. Het verstevigd in ieder geval de band tussen kind en ouder.
Teamsport
Sporten waarbij men gebruik maakt van duidelijke regels, zoals volleybal, korfbal en softbal. De gemengde sport komt de sfeer meestal ten goede. Kinderen met ADHD dienen wel extra in de gaten te worden gehouden. Soms botsen kinderen tijdens het spel op elkaar en kan dit voor een kind met ADHD een moeilijk iets zijn waar hij of zij mee om moet leren gaan. Een kind kan met een teamsport veel vaardigheden op doen, maar het kan ook mis gaan. Blijf dus altijd alert.
Hulp bij opvoeding van kinderen met ADHD of ADD
Aan het opvoedingsvermogen van ouders met een ADHD kind worden vaak hoge eisen gesteld. Het is dan ook zeker geen schande om hulp hier bij hier te schakelen. Vragen om hulp of ondersteuning bij de opvoeding is geen teken van zwakte maar juist dat je de diagnose van je kind serieus neemt. Je neemt de verantwoordelijkheid als ouder en vind dat je kind het verdient om een zo goed mogelijke opvoeding te krijgen.
Gedrag veranderen is lastig
Het lijkt vaak gemakkelijk om het gedrag van je kind te veranderen, maar helaas is dit niet waar. Je kind reageert waarschijnlijk veel onbewust en om dit te kunnen veranderen zal je eerst goed inzicht moeten krijgen in wat en waarom hij iets doet. Hoe kleiner de stappen hoe groter het effect.
Benader positief
Een positieve benadering naar een kind toe is altijd goed, echter voor kinderen met de diagnose ADHD is deze positieve benadering nog belangrijker. Bijna een noodzaak. Wellicht heb je momenten dat je even het niet positief kunt benaderen, maar probeer het toch. Het werkt het beste als u goed gedrag stimuleert door het te belonen met waarderende woorden of een beloningssysteem. Door dit toe te passen vergroot je het zelfvertrouwen van je kind en zal hij zich realiseren hoe hij zich wel moet gedragen.
Vermijd negatieve aanpak
Logisch als je eens boos bent, maar richt je niet op de negatieve aanpak. Voor je het weet zit je in een visuele cirkel van dreigen, een kind dat niet luistert, straffen, weer niet luisteren en we beginnen weer van voor af aan. Het gevolg: een ongelukkig kind en een vervelende sfeer in huis.
Buitenstaanders zullen wellicht wel eens aangeven dat je jouw kind moet straffen, reageer daar niet op. Een kind met ADHD leert hier niets van en de relatie tussen jullie beiden loopt alleen schade op. Blijf dus positief.
Belonen of straffen
Een positieve benadering betekent niet altijd dat er niet meer gestraft mag worden. Je hoeft natuurlijk verkeerd gedrag niet altijd te accepteren. Maar wees hierin wel consequent. Straf direct en zorg dat beiden ouders hierbij op 1 lijn zitten en zich er allebei aan houden.
Structuur en regels
Elk kind is gebaat bij een goede structuur en duidelijke regels. Voor kinderen met ADHD is het soms moeilijk om de structuur te zien en zelf structuur aan te brengen. Zij zijn dus erg gebaat bij de structuur van buitenaf, datgene dat jullie als ouders hem of haar op leggen.
Structuur in het gezin
Om structuur in het ADHD en gezin aan te brengen is het belangrijk dat er dingen dagelijks of wekelijks op exacte dezelfde manier gebeuren. Het liefst rond de zelfde tijd en op de delfde plaats. Eet bijvoorbeeld elke dag rond 6 uur en eet altijd aan tafel. Kan dit een keer niet omdat je bijvoorbeeld met het gezin uit eten gaat, vertel dit dan op tijd tegen het kind.
Structuur in de omgeving
Structuur in het gezin aan brengen is soms wel te doen, maar op de omgeving hebben we niet altijd invloed. We kunnen dit wel ondervangen door bepaalde activiteiten op een zelfde moment te laten plaatsvinden. Bijvoorbeeld elke maandag avond om 7 uur sporten.
Structuur in de leefomgeving
Een opgeruimde omgeving werkt zeer goed voor een kind met ADHD. Houd ook hierbij vast aan de regels. Bijvoorbeeld dat al het speelgoed wordt opgeruimd voor we aan tafel gaan. Hoe meer rommel om een kind met ADHD heen, hoe hectischer en chaotischer het ook in zijn hoofd wordt.
Structuur is geen doel
Structuur scheppen is geen doel maar een middel om de opvoeding en omgang met een kind met diagnose ADHD te vergemakkelijken. De relatie met jouw kind staat voorop en het zelfbeeld van je kind komt er direct achteraan. Regels moeten duidelijk en overzichtelijk zijn en passen bij de leeftijd van je kind. Waar het ene kind gebaat is met een ochtend schema met pictogrammen op een planbord, is voor een ander kind een reminder genoeg. Leg voor jonge kinderen de afspraken vast met plaatjes, voor oudere kinderen kun je afsprakenschriftjes gebruiken. Soms helpt het ook om bepaalde huisregels zichtbaar op te hangen als reminder.
Positief blijven benaderen
We zeiden het al eerder, positief benaderen is zeer belangrijk. Probeer problemen voor te zijn en wees bij wangedrag duidelijk wat je niet accepteert en waarom. Leg ook een duidelijke sanctie op. Maar blijf vooral positief. Vertel waarom je dit niet leuk vind en wat de gevolgen hadden kunnen zijn maar nu gelukkig niet zijn.
Tieners met ADHD kun je de ruimte geven om te onderhandelen. Dat geeft ze het idee dat ze zelf ook iets in te brengen hebben en kunnen jullie samen tot een compromis komen.
Uit logeren gaan
Voor ouders met een kind wat de diagnose ADHD heeft is het vaak een zware taak om steeds maar rekening te moeten houden met. Ook broertjes en zusjes kunnen soms het idee hebben dat dit kind voor gaat, gewoon omdat er meer aandacht aan moet worden besteed. Uit logeren is er vaak niet snel bij, daarom zijn er speciale logeerhuizen in Nederland. Zo hebben de ouders even hun handen vrij en kunnen ze weer opladen.
Geef een reactie