Als je kind eenmaal is gediagnosticeerd met ADHD, dan krijg je als ouder te maken met diverse hulpverleners. De kans is groot dat je daar niet echt op zit te wachten. Het doet je al snel belanden in een situatie waarin je aan jezelf gaat twijfelen en vroeg of laat komt dan ook de vraag boven drijven of je het wel goed doet. Als er zoveel mensen zich gaan bemoeien met de opvoeding van je kind kun je al snel aan het twijfelen slaan.
Naast de ‘gewone’ hulpverlening door bijvoorbeeld de huisarts, is er vaak ook een gedragswetenschapper betrokken. Dat maakt het wenselijk om eens verder te kijken wat zo’n gedragswetenschapper nu eigenlijk doet in het hele traject.
Wat doet een gedragswetenschapper
Een gedragswetenschapper onderzoekt, zoals het woord het al zegt, Gedragsproblemen bij mensen. Dat kunnen verschillende mensen zijn, zowel volwassenen als kinderen. Door middel van diagnostisch onderzoek gaat de gedragsonderzoeker verklaringen proberen te vinden voor specifieke gedragsproblemen en probeert hij of zij oplossingen aan te dragen om de gedragsproblemen te verminderen.
De ‘cliënten’ van een gedragswetenschapper
In veel gevallen zullen de ‘cliënten’ van een gedragswetenschapper bestaan uit mensen uit verschillende lagen van de bevolking. Het kan bijvoorbeeld gaan om kinderen of jongeren, maar ook om volwassenen. Dat wil niet zeggen dat het altijd ‘zware’ gevallen zijn. Zo kan een gedragswetenschapper ook in dienst zijn van een instelling voor jeugdzorg om kinderen waarbij een uithuisplaatsing is uitgesproken.
In andere gevallen onderzoekt de gedragswetenschapper mensen die vanwege hun gedrag zijn opgenomen in een instelling en die dus niet zelfstandig (kunnen) wonen.
Onderzoeken en behandelen
Het werk van een gedragswetenschapper betekent niet alleen het onderzoeken, maar ook het uitwerken van doelen of het opmaken van rapporten met daarin aanbevelingen. Om die taak goed in te vullen heeft een gedragswetenschapper veel gesprekken met de cliënten, bijvoorbeeld een kind met ADHD, maar ook met het netwerk van de cliënt.
Denk bijvoorbeeld aan andere hulpverleners, docenten, ouders, vrienden en dergelijke.
Ook de feedback van andere zorgprofessionals wordt vaak meegenomen bij het opstellen van een rapportage. Je kan hierbij denken aan jeugdzorgmedewerkers, maatschappelijk werkers, psychologen en groepsleiders.
Verantwoordelijkheden
Een gedragswetenschapper heeft naast een onderzoekende rol, ook een uitvoerende rol. Na het opstellen van de onderzoeksresultaten en de daarop volgende behandelplannen is het de gedragswetenschapper die vaak een coördinerende rol heeft. Zo wordt de inbreng van de verschillende professionals op elkaar afgestemd en kan er wanneer nodig tijdig worden ingegrepen.
De gedragswetenschapper en ADHD
In het geval van ADHD heeft een gedragswetenschapper een belangrijke rol. Hoe eenvoudig het ook is om een kind te voorzien van het label ADHD, in veel gevallen zal een gedragswetenschapper huiverig zijn om dat label te hanteren. Steeds meer gedragswetenschappers durven te twijfelen aan de juistheid van de conclusie dat een kind ADHD zou hebben.
Te vaak is er, volgens een aantal gedragswetenschappers, sprake van ‘overdiagnosticering’.
Door middel van een goede en intense observatie in de thuissituatie, verdwijnt vaak het label ADHD. In veel gevallen is er iets anders aan de hand dan ADHD. Zo kan er sprake zijn van een kind met een bovengemiddelde intelligentie die door het gebrek aan voldoende intellectuele uitdagingen, zich anders gaat gedragen.