Een Avondtuurlijke Onderneming

De avondtuurlijk ondernemingHet is nu al weer 25 jaar geleden dat ik werd opgebeld door de chef van het busbedrijf de NZH wat nu Connexion heet. Of ik een zoon heb met rood haar en een blauw broekje aan en een geel t-shirt. En of ik die niet miste. Ik zeg ” nee die is lekker buitenspelen” “Zo noemt U dat maar lekker buiten spelen”.
“Hij zit nu in de bus naar Alkmaar en bij Schooldam wordt hij op de bus gezet terug naar Den Helder” Ik schrik me een hoedje. “Dus over een uurtje is hij wel weer hier. Komt U hem dan even halen” zei de chef.
Ik zeg ” ja dat zal ik doen maar hoe komt dit zo” “Hij heeft geen eens een kaartje gekocht” “krijgt ie nou een boete voor zwartrijden?” De chef zegt “WELNEE ik heb van de chauffeur begrepen dat hij in de verkeerde bus is gestapt en omdat hij uw zoon kent (hij woont in de straat achter U) kunnen we het als humor zien.
Een rood koppie“Uw zoon had geen kwaad in de zin hij wilde een rondje rijden maar deze bus ging wel heel ver weg en uw zoon zat helemaal achterin en op een gegeven ogenblik zag de chauffeur dat rooie koppie van die ken ik en er is niemand bij.
Toen heeft hij uw zoon naar voren geroepen en gevraagd wat hij in de bus naar Alkmaar moest en toen kwam het verhaal dat hij graag een rond wou rijden en dit was wel een heel groot rondje. Later kreeg ik het verhaal van de chauffeur te horen.
Die was zich rot geschrokken omdat hij onze zoon kent. Met ADHD. Hij had hem goed op het hart gedrukt dat hij in Schoorldam moest overstappen op de bus naar Den helder en niet onderweg mocht uitstappen niet eerder dan bij het busstation en dat daar mama zou zijn om hem op te halen en dat mama niet boos was.
Ik was het wel gewend dat avontuurlijke van mijn zoon. Maar dat heb ik hen niet verteld. En ik was wel boos maar dat kwam er thuis wel uit.
Gewoon even de waarheid zeggen en dat dit echt niet kon. Hij was 7 jaar toen. dat hij alleen met een kaartje in de bus mag en met mama of papa maar niet alleen. en toen kwam de aap uit de mouw.
Ze hadden samen wel eens eerder een ritje gemaakt hij en zijn zus. en hij dacht nu dat kan ik ook alleen.
“Ja dat heb ik gemerkt” maar hij had wel een mooie middag gehad. Mijn zoon zag er echt geen kwaad in…Zijn ontwapende blik en zijn nieuwsgierigheid zorgden er voor dat men vrijwel niet boos kon worden op hem..Zo zijn er meer avonturen…Nu zoveel jaar later kun je er om lachen..
Oude herinneringenWant deze herinnering weet onze zoon zich nog goed te herinneren…Ook een reden dat hij nu op een grote Vuilniswagen rijdt en met zijn ervaring als 1e automonteur kleine mankementen zelf kan oplossen.. Zo zie je dat iemand met ADHD toch goed terecht kan komen..!
Passie om geen ongelukken te maken…Kicken om de smalste straten zonder mankementen door te komen…Dan ben je een goede chauffeur!

2 gedachten over “Een Avondtuurlijke Onderneming”

Geef een reactie