Ze vinden omdat mijn zoon 11 jaar is, dat hij zelf naar school moet kunnen fietsen. Ze kennen hem helemaal niet goed en ze weten ook niet wat ADHD met zich mee brengt. De school van mijn zoon staat in een ander dorpje, 3 kilometer verder op. Hij moet een hele drukke straat over.
Maar ik vertrouw hem daarin niet. Door zijn ADHD en slechte concentratie let hij niet goed op het verkeer. Hij stunt gewoon op zijn fiets . Ik wil eerst flink met hem oefenen. Ik voel als moeder zelf wel wat hij wel of niet aan kan. In ons dorp fietst hij wel rond. Maar niet op de drukste straat. Ben nog veel te bang dat hij verongelukt. Langzaam laat ik hem los. Maar ik vind het zo moeilijk.
Na de zomervakantie gaat hij naar groep 7. In groep 8 wil ik dat hij het zelf kan. Was hij nog maar klein haha. Misschien ben ik wel te over bezorgt. Maar ik wil het op mijn manier doen. Anderen hoeven zich hier niet mee te bemoeien.
Tips voor overbezorgde moeders:
- Durf beslissingen te nemen
- Zoeken steun bij familie en vrienden
- Jezelf proberen af te leiden
- Schrijf dingen van je af
- Luister naar goede muziek
- Leer te ontspannen
- Gedachten in de gaten houden
- Zegeningen tellen
- Goed eten en slapen
- Problemen direct aanpakken
- Blijf met jezelf bezig
- Voorbereiden op het ergste en hopen op het beste
Geschreven door Sabine Riesewijk
Hallo,
Dit had mijn verhaal kunnen zijn.Ik zit met hetzelde dilemma.Mijn zoon is net 12 jaar en moet nog 1 jaar en is dus volgend jaar schoolverlater.
We zijn nu voorzichtig aan het proberen want hij heeft ook ADHD om samen met hem naar school te fietsen en ik merk dat hij er nu ook aan toe is.
Hij wil ook niet meer met de taxi en we hebben nu nog 3 weken om het fietsen uit te proberen.Maar neemt niet weg dat het loslaten kinderen mij best wel zwaar valt.
Dus ik kan mij helemaal vinden in dit bovenstaande.Overbezorgt wordt ik ook vaak genoeg genoemd,maar volg je hart.Jij als moeder weet toch wat jou kind in bepaalde fases van zijn leven aan kan en welke niet.
Groetjes Fettje
Hallo,
Hier gaat het heel langzaam beter met zelf naar school fietsen. Gelukkig wonen we vlak bij school en durf ik het daar nog wel aan.
We fietsen twee keer in de week naar het zwembad en dan laat ik hem langzaamaan een stuk voor ons uit fietsen samen met zijn vriendje.
Misschien en idee? Zo hebben de kinderen toch het gevoel dat ze het zelf doen en kunnen en kun je als ouder zien waar de eventuele gevaren zitten.
De bezwaren ken ik maar al te goed, die had ik zelf ook, al moet ik zeggen dat het tot nu toe heel goed gaat.
Blijft wel het feit dat er natuurlijk wel momenten zijn dat ze nou net even afgeleid zijn.
Belangrijk is om naar je eigen gevoel te luisteren.. Mensen die zich ermee bemoeien, weten niet hoe het is een kind te hebben met adhd..
p
Hoi allemaal.
Het is fijn om te weten dat ik niet de enigste ben met dit probleem. Onze kinderen redden zich over een poosje ook wel in het verkeer. Wij redden het wel met onze druktemakertjes. Met veel liefde en geduld komen we heel ver.
Gr van Sabine Riesewijk.
Het klinkt mij ook wel heel erg bekent in de oren hoor. Mijn zoon wordt zondag 10 jaar en hij moet ook een drukke weg oversteken. Ik vond het ook heel erg moeilijk om hem alleen te laten gaan. Toch heb ik het geprobeert hij gaat dan wel samen met een vriendje maar het was een hele stap om dit te doen hoor. Mensen zeggen het al gauw van hij is groot genoeg maar toch vindt ik dit anders met kinderen met ADHD net wat je zegt mindere concentratie ze horen overal weer wat zitten meer acht om te kijken dan vooruit dat is ook gewoon zo. Kijk je bent er totaal nog niet aan toe om je zoon alleen te laten gaan. En als jou gevoel gewoon zeg ik wil het niet moet je het ook niet doen. Jij bent de moeder en wat een ander zegt moet je proberen om boven te staan.
blijf goed naar je eigen gevoel luisteren dat is veel belangrijker dan wat dan ook.
Anderen mensen die geen kind hebben met adhd weten niet hoe moeilijk het allemaal soms is.
gr jacqueline
Nooit na anderen luisteren, je eigen gevoel ken je het beste maar ervaring is ook zelf kinderen met ADHD juist soms nog beter opletten als ze de opdracht krijgen na school te gaan maar ja dan zijn er ook zoveel soorten ADHD in verschillende vormen maar die verantwoording vinden ze toch ook erg fijn dat ze steeds trots op hunzelf kunnen zijn en dat is zo goed voor eigenwaarden.
Mijn man heeft ADD en viel als kind heel vaak van zijn fiets. We kenden elkaar toen al en als hij weer eens gevallen was en zijn bril was kapot, dan reageerden andere kinderen en ikzelf daar heel laconiek op. Zo ‘normaal’ was dat dus. Van ADD hadden we toen nog nooit gehoord.
Gelukkig heeft mijn man als kind nooit een ongeluk gehad, maar ik begrijp heel goed dat je als moeder van een ADHD-kind meer zorgen hebt dan gemiddeld.
hallo sabine…
ik heb je stukje nu pas gelezen en ben niet echt verbaasd dat mensen zoiets durven te zeggen.ze hebben er geen verstand van en vinden het makkelijk over andermens kinderen te oordelen(word er nog steeds moe van)
ik heb zelf twee zoons van 10 en 11 met adhd en moeten beide ook ongeveer 3 km fietsen naar school.
ik herken het gedeelte dat je zegt dat er niet op het verkeer word gelet en gestunt word met de fiets,mijn oudste doet dit namelijk ook heel erg.
toch heb ik hem 1.5 jaar geleden alleen met zijn broertje naar school laten fietsen(broertje is wel verstandiger qua verkeer enz) en dit ging tegen mijn verwachting in heel goed.
ik zou zeggen laat hem fietsen en rijd er stiekem achteraan… al gaat ie een beetje maf doen maar er gebeurt niks,geef hem dan een pluim omdat het goed is gegaan.
het is heel erg eng dat weet ik uit ervaring maar we kunnen niet van onze kids verwachten dat ze zich perfect aan dat soort regels gaan houden,want dat zit gewoon niet in ze,en alles wat ze wel oppikken is mooi meegenomen.
ik vertel dit niet om je de les te lezen,integendeel.
maar probeer het zou ik zeggen,zou voor jezelf misschien een heel stuk rust brengen.
en als het inmiddels al gelukt is,proficiat.
groetjes sandra
Hoi Sandra.
Bedankt voor je reactie . Ik lees nu net jou stukje. Sinds Oktober gaat mijn zoon af en toe naar vriendjes uit zijn klas op de fiets in het dorp waar zijn school staat. 3 km verder op . Hij mag alleen als ik thuis ben. Dan geef ik hem een mobieltje mee en moet hij mij bellen als hij goed is over gekomen. Dit geeft mij een stukje rust. We hebben heel vaak geoefend. Hij kan het nu volgens mij heel goed aan. Je moet als ouder wel het gevoel hebben dat je kind veilig fietst . En zo niet dan kun je een kind nog niet los laten. Je kunt kinderen niet met elkaar vergelijken. Het ene kind kan zulke dingen met 9 jaar en het andere kind misschien pas met 11 of 12 jaar. Mijn dochter fietste op met 10 jaar alleen naar het dorp verder op. Zij keek ook heel goed uit en was verstandiger dan mijn zoon.
Het is voor mijn zoon wel fijn dat hij het nu kan. En ik ben ook heel trots op hem.
Volgens mij was het voor jou makkelijker om ze alleen te laten fietsen omdat ze met zijn tweetjes waren. Vooral omdat het jongere broertje verstandiger in het verkeer is . Mijn dochter zat al op de middelbare school en kon niet met hem mee. Ik vind het wel goed dat jij het wel aan durfde met je kind.
Groetjes van Sabine.