Jacob Klompstra begreep jarenlang niet waarom hij was zoals hij was. Met alle negatieve gevolgen van dien. Ook in zijn dochter Wilma herkende hij veel van zijn onrust.
Toen ik hoorde dat ik gewoon ADHD had, ben ik er verdrietig geweest. Want hoe anders had mijn leven kunnen lopen als ik dit eerder had geweten?
Ik heb altijd gedacht dat ik gek was, maakte alles stuk. Ik kom uit een gezin met acht kinderen en was altijd de lastigste. Ook als volwassene was ik niet te remmen. Ik heb heel wat escapades meegemaakt. Ik was altijd enorm productief, totdat mijn lichmaam het niet meer trok. Pas toen heb ik me naar een psychiater laten doorverwijzen en werd duidelijk wat ik had: ADHD.
Toen gingen bij mij allemaal lichtjes branden. Ik denk dat mijn vader het ook had. Die kon onzettend driftig zijn. En ik heb ook het vermoeden dat het bij sommige broers en zussen speelt. Hadden we geweten wat we nu weten, dan had ik veel minder ‘klappen’ gekregen.
Geschreven door Jacob Klompstra
Waarom verdrietig? ADHD moet je juist trots op zijn, dat is wie jij bent 😉
Trots dat ben ik ook moet je mijn boek maar lezen of luisteren via het luisterboek . groet Jacob
Oh gelukkig maar! Dan heb ik niks gezegd 🙂
Gr. Coen