Mijn zoon Roald heeft vanaf zijn geboorte al ADHD. Als baby merkte ik al snel dat er iets niet klopte. Hij kon absoluut niet tegen veranderingen en was overgevoelig voor licht en geluid. Op de peuterschool werd dat nog eens benadrukt. Wij hebben Roald toen hij ongeveer 5 was laten testen bij het GGD.
Daaruit bleek dat hij van alle stoornissen een beetje had. De conclusie was Ritalin. Nu heb ik het niet op medicijnen. Vooral niet omdat de werking op lange duur niet bekend is. De kans op kanker is bij Ritalin groter. Ook wil ik zijn karakter niet onderdrukken met medicatie. De school was hier in eerste instantie niet mee eens. Maar ik beslis hierover, niet een leraar!!!
Roald heeft veel gehad aan een osteopaat. Hij is op school niet de beste leerling, maar wij kijken niet naar cijfers. Roald is weleens in conflict gekomen met andere leerlingen maar hij wordt op school hiermee goed opgevangen. Hij kan altijd praten met de interne begeleider als hij in de problemen komt. Op dit moment gaat het redelijk. Hij is natuurlijk al een beetje aan het puberen.
zonder medicatiezonder medicatie
Je moet als ouder zeer consequent zijn. Dat heb ik in de loop der jaren wel ontdekt. Regels, regels en contracten opstellen zodat Roald weet waar hij aan toe is. Wat ik een beetje wil aandragen voor andere ouders is dat je ook zonder medicatie een heleboel kan doen. Wel kost het 200 procent inzet en energie maar dat heb je er zeker weten wel voor over.
Wil je meer weten over alternatieve geneeswijzen bij ADHD? Lees dan zeker alternatieven voor ADHD medicatie deel 1 en 2.
Geschreven door Sylvia Eikens
Hoi Sylvia,
Onze dochter Sam (6 jaar)heeft sinds januari “stempeltje” ADHD, en kreeg direct het advies medicatie. Ook wij hebben hier heel bewust niet voor gekozen. We zijn gestart met integratieve kindertherapie, Cease Therapie & worden gecoacht door het ADHD Centrum. Verder kook ik zoveel mogelijk biologisch, sluit bepaalde E-nummers uit. Dit alles bij elkaar begint nu echt zijn vruchten af te werpen. Op school wordt Sam zeer intensief begeleid & ook op school ziet men een heel groot verschil. Het kost veel tijd, geduld & energie, maar Sam is wel nog steeds gewoon Sam.
Groetjes Els
Bedankt Els voor jouw reactie.Eindelijk een ouder die zijn eigen kind in zijn eigen waarde wil laten.Met behulp van andere methodes dan alleen maar medicatie.ik vind medicatie de makkelijkste weg.Stop er een pilletje in en daarmee zijn de gedragsproblemen opgelost.Nee kijk eens wat verder!!!Er zijn nog zoveel andere therapieen,die goed kunnen zijn.Het kost je alleen wat meer energie.Roald blijft nu wel Roald .Wat fijn voor je dochter dat het ook op deze manier kan.En goed om te horen dat er meer ouders zijn die bewust niet kiezen voor medicatie.Ik wou dat er nog meer van deze ouders bestaan en die luisteren naar hun eigen hart,terwijl iedreen in je omgeving voor andere meningen zijn.Blijf bij jezelf en kijk eens goed naar je eigen kind en verplaats jezelf eens in je eigen kind.Wil je kind medicatie of willen andere mensen dat.Heel veel succes met je dochter en laat nog eens van je horen .ik ben benieuwd !!!
hallo Sylvia,
Ik wil even reageren op de reaktie aan Els. Ik vind je stellingen nogal hard en een beetje kwetsend naar anderen toe (ik zal het bij mij houden). Dit is geen aanval, ik zal je uitleggen waarom en misschien dat je het ook anders kan zien.
Ik heb ook een zoon van bijna 8 en hij krijgt wel medicatie. Hij krijgt wel een minimale dosis. Ik heb 3 jaar de medicatie tegen gehouden, maar ik zie nu, doordat mijn kind “hulp” krijgt van de medicatie,(zo zie ik medicatie= is hulpmiddel”) een veel gelukkiger kind. In ons gezin is de sfeer 100% verbeterd. Geen gemopper om dingen, geen woede aanvallen (ook al kan hij er niks aan kan doen, maar hoe je het draait of keert, wij zijn ook maar mensen en hebben soms er ook eventjes genoeg van) Hij kan zich nu beter concentreren op school. Ik hoef nu alles maar 2-3x ipv 10 keer iets zeggen. Hij gaat naar regulier onderwijs. krijgt niet meer zo snel conflicten met andere kinderen waardoor hij heel veel vriendjes heeft. Vooral Sociaal is hij echt heel erg vooruit gegaan. Alles bij elkaar opgeteld zie ik bij mijn kind nu zijn gevoel voor eigenwaarde dus juist groeien.
Ik zeg niet dat het een wonderpil is, hij krijgt 2u per week begeleiding op school om zijn sociale vaardigheden te trainen, gaat hij 2x per week naar neurofeedbacktraining en ook heb ik mezelf ook eens onder de loep genomen om te kijken wat IK er aan kon doen om hem zoveel mogelijk te helpen. Ik steek vast en zeker evenveel energie in mijn kind als jij en ook ik luister vooral naar mijn hart!!
Mijn zoon is geen ander persoon door zijn medicatie. Hij is nog steeds zichzelf maar wel nu een jongetje van 8 jaar die lekkerder in zijn vel zit!
Wel fijn om eens andere ouders hun gedachte hierover te lezen.
groetjes Diana
Hoi Diana.mijn verhaal is niet bedoeld om mensen te kwetsen.het is alleen zo uit mijn eigen ervaringen,dat er te snel met medicatie wordt gekeken.In jouw verhaal maak ik op dat je in eerste instantie ook hebt gekeken naar andere mogelijkheden.Natuurlijk zijn medicijnen er om te helpen.Maar wat ik zelf zo jammer vind is dat andere mogelijkheden je niet aangedragen worden.Niet door de GGD,huisarts of school.En daar kan ik niet tegen.Het is op dit moment een stempel.oh ADHD,medicatie.Ik heb in mijn omgeving wel kinderen zien veranderen door medicatie en dat vind ik zo jammer.Mijn verhaal komt misschien wel een beetje hard over maar dat ben ik geworden in de loop der tijd als je jezelf steeds maar moet verantwoorden waarom mijn kind geen medicijnen slikt. Bedankt voor je reactie
Hallo Sylvia,
Ik heb een zoon van 13 met ADHD en ook zonder medicatie.
We hebben wel het Pelsser dieet gevolgd waar uit kwam dat hij enorm op rundvlees reageert.
Dit krijgt hij nu dus ook niet meer en dat is heel goed te merken.
Dit omdat wij ook niet achter medicatie staan en ook wij hebben gemerkt dat je dan tegen veel onbegrip aanloopt. Maar……….. toch zijn we blij dat we dit niet gedaan hebben. Hij en wij hebben er veel van geleerd en zien nu dat het ook echt zonder kan , ook in de puberteit!!!!! Waarom wij niet aan de medicatie begonnen zijn is ten eerste, de lange termijn werking is nog niet goed duidelijk, ten tweede staan die middelen vaak op een verboden lijst om mee op vakantie te nemen, nou dat klinkt wat mij betreft al niet goed en ten derde wij willen hem zoals hij is en het is aan ons de taak om hem zo goed mogelijk te sturen en dat geldt denk ik voor elke opvoeder. Ik hoor steeds vaker, heeft HIJ ADHD????
Ja,en dat heeft hij toch duidelijk, dat is een groot compliment!!! Dus inderdaad met goede voeding en veel geduld en vertrouwen in het kind komt het toch goed. Ik veroordeel niemand want elk kind is anders en elke situatie is anders maar wij zijn erg blij met onze puberende ADHD-er zonder medicatie.
Hoi Sylvia,
Onze zoon van 8 jaar heeft sinds vorig jaar de diagnose adhd gekregen.Ook ik kon me helemaal niet vinden in de reguliere medicatie en besloot eerst een andere weg te behandelen.Gewone medicatie kan tenslotte altijd nog.
Maar wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt.Ik vond het zeker niet gemakkelijk.
Ik heb uiteindelijk gekozen voor de klasiekke homeopaat.En wat een verschil!
We zijn er echt nog niet en met ups en downs blijft het zoeken naar het juiste middel.Maar er is wel degelijk verschil.Op school gaat het nog niet helemaal lekker,zijn concentratie blijft een probleem.Buiten spelen is natuurlijk ook veel leuker dan te leren.Heb daarvoor nu een kindercoach op het oog,maar dat na de vakantie… 🙂
Zoals het nu gaat ben ik heel tevreden!
groetjes anita
Wij geven onze zoon sinds een half jaar medicijnen.
Ik heb zelf ADHD en ik weet wat er allemaal mis kan gaan…
Ik voel zijn verdriet, zijn onbegrip, zijn “ik kan het niet helpen, mijn hoofd zegt dat”, zijn gebrek aan zelfvertrouwen, ook al zegt iedereen dat hij het zo goed kan, zijn plotsing opkomende woede/energie uitbarstingen….
Hij is nu een hele sociale, aangename jongen met een aantal problemen minder die een jongen van 9 niet hoeft te hebben…
Ik heb zelf ook alles geprobeerd, van voeding tot begeleiding en medicijnen.
Ik gebruik nu alleen medicijnen bij ´piekmomenten´, mensen die niet weten wat die altijd op turbosnelheid rondraaiende molen in je hoofd is, moeten niet oordelen en kunnen zich niet verplaatsen in iemand met ADHD…
Ik heb zelf idd ook ADHD en weet ook wat voor een chaos alles kan geven. Mijn zoontje van ondertussen 8 heb ik wel aan de medicijnen gedaan . Ik wilde inderdaad niet dat hij hetzelfde door moest gaan wat ik toen had op die leeftijd. Hij heeft al een achterstand en door de medicatie kan hij zich heel goed concentreren zodat de achterstand niet groter word. Ikzelf ben daarom heel blij met de beslissing om hem wel medicatie te geven. Ikzelf slik het inderdaad ook alleen in een piekmomentje en verders niet.
Wat goed dat je het op deze manier geprobeerd hebt. Ik heb mijn zoon van inmiddels 10 ook geen medicatie laten innemen omdat ik bang was dat het iets met zijn persoonlijkheid zou doen. Ook wilde ik niet dat het etiketje teveel nadelen zou opleveren. En wat ben ik blij met die keuze. Kijk over de nadelen van ADHD hoef ik niet te schrijven want die lees ik hier op de site genoeg maar het heeft natuurlijk ook heel veel voordelen. Zowel mijn man, ikzelf als ons zoontje hebben de diagnose sinds zo’n 3/4 jaar te pakken. En bij die diagnose werd ook gezegd dat het een feest van herkenning zou zijn. Nou dat klopt het verklaart heel veel maar dan nog is dat geen excuus maar een verklaring. En zo ga ik daar met mijn zoon ook mee om. Je kent zijn beperking en weet dus waar er extra aandacht gegeven moet worden. Maar ik wilde die vrolijke optimistische maar vooral spontane jongen niet onderdrukken door medicatie. Maar ik heb dan weer makkelijk praten omdat het op school goed gaat. Gewoon lekker doorblijven knokken dus.
Hoi Josefien, wat is het fijn he dat deze site er is. Wat je zegt over de nadelen dat we dat inmiddels wel weten, daar kan ik mij helemaal inkomen. Er zijn ook genoeg voordelen. Prestatiedrang, unieke kinderen, creatief en die van mij erg spraakzaam. Mijn man heeft ook ADHD en misschien daarom is het makkelijker er mee om te gaan. Je weet al hoe en wat. En je moet er af en toe gewoon maar om lachen, ja toch! Het is hier in huis dus altijd een drukke boel. Wel gezellig hoor. En als moeder hoef ik mij niet te vervelen. Nog bedankt voor je reactie
hoi ik ben moeder van 3 zoons mij oudste is bijna 14 en heefd ook adhd en heb ritalin ik moet eerlijk zeggen hij reageer er super op ook op school mij zoon van 9jaar heb het ook en krijg het zelfde en ook hij reageer er op het is idd heel sneu dat ze bol dit zeg en hij het andere doe nu is het af wachten of me jongste van 10 maande het ook heefd de kans is groot dat hij het ook heb aan gezien het aan mij is ik ben blijkbaar een drager er van maar heb er zelf eigelijk zo geen last van … met die ritalin komen toe aan de eigen vind ik zonder al die drukte die ze hebben in hun bolleke …ps dit is gewoon een ervaring geen reactie op de eerste weet niet hoe ik zoiets doe .. groetjes tiny
Hallo, gezien het feit dat ik een ervaringsdeskundige ben wil ik graag mijn mening geven. En die is zo dat ik denk dat je met medicatie NIET karaktereigenschappen wegneemt. Echter komt er in de meeste gevallen natuurlijk wel een verandering van vertoonbaar gedrag. Veel mensen verwarren dat met karakter. In mijn geval denk ik dat juist de medicatie mijn karakter versterkt heeft. Als ik praat, praat ik nog steeds snel, als ik loop, loop ik nog steeds snel, alleen mijn hoofd, dat draait op een minder aantal toeren. En daarmee ben ik alleen maar (nog) gelukkiger geworden. Mijn ‘ADHD’ wordt door medicijnen naar de achtergrond verplaatst en geeft mij de kans om meer uit mezelf te halen, veeeeel meer! Maar nogmaals, voor iedereen is dit anders, en zou een psychiater nauwkeurig moeten observeren en controleren wat medicatie doet. Wat hierboven ook al beschreven wordt is dat het niet te doen is om te oordelen over anderen. DOE DIT DAN OOK NIET. Is je kind uitvoerig door de juiste mensen getest en geobserveerd, dan geef je kind de kans om onder goede begeleiding medicatie uit te proberen…….maar alles draait om een goede communicatie met de psychiater en psycholoog! Succes!
Hoi Nowie,
Ik ben het helemaal met je eens!
Zowel mijn dochter als ikzelf zijn ervaringsdeskundigen. Ik ben zo blij voor mijn dochter dat de concerta haar helpt. Voorheen was ze een onzeker poppetje met weinig vriendjes en veel ruzie en verdriet. Ze tolde in haar hoofdje rond door de ADD. Door het geven van het medicijn, een voor haar zo nodig stofje, wat ze zelf helaas te kort kwam in haar hersenen, hebben we haar zien groeien. Ze krijgt vriendinnen. Ze heeft de extra mogelijkheid gekregen om haar ontwikkelingsachterstand in te lopen. De dochter waar ik het over heb heeft een tweelingzus dus vergelijk met ontwikkeling hebben wij genoeg. Ze is in karakter niet veranderd, ze heeft het alleen een stuk makkelijker en veel meer kansen om te ontwikkelen gekregen. En creatieviteit, uh..daarin is ze echt niet minder geworden!!!
Zelf ben ik nu ook een half jaar aan de Concerta. Het was moeilijk om ook voor mezelf de diagnose te accepteren, maar ik merk ook voor mezelf dat ik veel meer mogelijkheden heb om relaxter mijn leven op de rails te krijgen. Liever medicijnen dan telkens met mijn kop tegen de muur lopen en in tranen proberen mijn leven en hoofd onder controle te krijgen.
Medicijnen zijn slecht voor je? Een vette Burn-out of depressie is zeker beter?
Dat zou dus mijn toekomst zijn geweest waar ik al heel dicht tegenaan zat. En geloof mij, ik heb het al heeeeeel lang zonder medicijnen geprobeerd.
Hallo mensen,
Ik heb te horen gekregen op mijn 14e dat ik ADHD had. (vrij laat dus)
En ik heb ook nooit de medicijnen willen nemen.
Waarom niet?
Omdat ik me er heel raar door voelde steeds en het was te snel uitgewerkt.
Ik ben toen vaker terug gegaan en uiteindelijk zat ik op 6 ritaline per dag!
Erg abnormaal en zelfs dit werkte niet.
Toen heb ik concerta gekregen, net zoiets als ritaline maar deze tablet moest 12 uur achter elkaar werken en ook dit hielp niet.
Na al dit geprobeerd te hebben heb ik besloten verder te gaan met mijn leven zonder medicatie.
Denk dat dit ook voor mij makkelijker was omdat k al al die tijd zonder medicatie kon.
Nu ben ik 21 jaar en eigenlijk nog steeds vrij druk & heel erge moeite met me te kunnen concentreren. Vooral op school en dergelijke.
Ik ben hier een tijd terug voor na de psychologe gegaan en toen schreef ze me weer de ritaline voor 4x per dag. Dit zag ik niet zitten en heb dus zelf besloten dat ik de ritaline alleen gedurende schooltijd pak, omdat ik het alleen dan nodig heb.
‘Ook wil ik zijn karakter niet onderdrukken met medicatie.’
Dit was bij mij ook het geval, maar dan voor mn eigen gevoel!
Nog wat om over na te denken; “wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat 80% van de kinderen met ADHD die het PVG dieet doen hebben na het dieet geen ADHD meer!
Ook dit wordt je nergens verteld!
Het is erg intensief, wordt niet vergoed en vereist creativiteit. Maar levert een kind dat als hij een aantal voedingsmiddelen weg laat uit zijn eetpatroon een kind zonder ADHD! Eet hij deze dingen weer wel heeft hij weer gewoon ADHD….
voor meer info zie ADHD researche centrum Eindhoven.
Wilma
Hallo, ben daar ook achteraan gegaan, maar vind het wel heel commercieel…
Ben daarop naar de huisarts gegaan en verwijzing gekregen voor dieetiste. Nu was dit er een die nog niet echt met het adhd dieet werkt maar die heb je dus wel….
Ben toen begonnen met de standaard dingen te laten eten….en veel het zelfde.
S’morgens boterham met vruchtenhagel, tussen de middag ook.
Sávonds gewoon warm eten en tussendoor fruit…of droog koekje.
Dit was niet makkelijk, hij is de jongste van 3. Heb toen een paar weken geen chocolade in huis gehad
Mijn zoontje at veel chocolade en dronk veel ranja….Op chocolade reageert ie, word ie druk en boos van.
Eigenlijk was het beste om alleen perensap, water en melk te drinken…
Doordat hij veel hetzelfde at, viel het snel op waar ie op reageerde…..geboortemuisjes en gestampte muisjes….
Maar er zijn zelfs kinderen die druk worden van tomaten…probeer daar maar achter te komen, maar als je het zo doet en elke x er iets aan toevoegt valt het snel op….
Onze zoon krijgt op dit moment nog geen medicijnen, en dat is omdat de diagnose nog maar pas is gesteld en we eerst de informatieavonden af wachten.
Ik heb wel een paar vragen Sylvia, Heb jij zelf ADHD?, en weet je daardoor wat de effecten van medicijnen zijn? Heb je enig idee hoe fijn het is om de ruis in je hoofd ´kwijt´ te zijn en op die manier dingen af te kunnen maken en de chaos de baas te zijn??
Ik wel. Ik heb zelf ADHD en heb voor mijzelf een heel uitgebreide alternatieve weg bewandeld, die de ene keer beter begaanbaar was dan de andere keer. Maar sinds ik medicijnen gebruik is het echt heel veel beter geworden.
Ik heb absoluut begrip voor je keuze het via het alternatieve circuit te zoeken, maar echt begrijpen doe ik die tegenstand tegen medicatie niet. Stel nou dat je kind suikerziekte had gehad in plaats van ADHD, had je dan de oplossing gezocht in de alternatieve geneeskunde in plaats van medicatie? of wanneer jij zelf astma of je kind astma heeft ontzeg je hem of jezelf dan ook medicatie?? omdat je tegen medicijnen bent? Voor mijzelf zie ik daar geen verschil in, anderen wel die zeggen dan bijvoorbeeld ja maar zonder de pufjes kan mijn kind niet functioneren want dat gaat niet als je het benauwd hebt en je saturatie zakt te ver….. oke en wat als datzelfde kind nou beter zou kunnen functioneren met psychostimulantia waardoor hij het op school beter naar zijn zin heeft, en eindelijk weer uitgenodigd gaat worden op bijvoorbeeld kinderfeestjes of om eens te komen spelen. Zijn die medicijnen dan nog steeds zo slecht?
Hoi Esther,bedankt voor je reactie op mijn verhaal.Ik begrijp jou en andere ouders WEL die kiezen voor medicatie.Wat mij vooral tegenstaat is dat de instantie’s altijd gelijk met medicatie komen.Dat stuit mij tegen de borst.Toen Roald de diagnose kreeg werd er alleen verteld over ritalin.Dat was voor ons geen optie.Wij hebben dus gekeken naar andere methodes.Dat heeft bij Roald goed uitgepakt.Daarmee wil ik niet zeggen dat ieder kind daar baat bij heeft.Bij Roald heeft het wel goed uitgepakt.In mijn omgeving heb ik ook meegemaakt dat er een jongetje van 4 jaar hartstoornissen kreeg door de ritalin.hierdoor ben ik natuurlijk wel geschrokken en huiverig geworden.Maar ik weet zelf ook wel dat ouders vrij zijn in de keuze om WEL te kiezen voor medicatie.ook heb ik verhalen gehoord waarbij het met medicatie wel goed gaat.Ik wil ouders alleen vertellen dat er meer is dan medicatie.Dat wil niet zeggen dat iedere ouder dat maar moet gaan doen hoor.Wij heen dat wel gedaan en misschien dat andere ouders ook eens kunnen kijken naar alternatieven.Ik begrijp uit jouw verhaal dat je wel eerst andere methodes hebt geprobeerd.Dat vind ik goed van je ,kijk en als dat niet de gewenste resultaten heeft kun je medicijnen gebruiken.Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt .Bedankt voor je reactie.Tot hoors
Hallo,
Ik ben 22 en slik pas sinds mijn 14e ritalin, ik ben blij dat ik dit via de kinderarts heb gekregen. De huisarts vond de medicatie niet nodig waardoor mijn jeugd helemaal naar de knoppen is gegaan om het maar even zo te zeggen. Sinds ik ritalin slik ben ik een heel ander mens geworden in postieve zin, zit goed in me vel, kan goed leren ben van lwoo naar kl gegaan… Heb Nu mijn niveau 3 diploma in de zorg!!! . Ik moet er wel bijzeggen dat ik ADD heb. Dus waarom doet iedereen altijd zo negatief over ritalin! als het het kind helpt.
Heb ooit zelf testrapporten gelezen uit Israel over Ritalin (waar het middel inmiddels bij de wet verboden is). Daarin wordt vermeld dat het middel krachtiger is dan speed en heroine bij elkaar en de persoon bijna geen kans heeft om van het middel af te komen zonder aan de gevolgen van het afkicken te sterven (na langdurig gebruik). Het is gewoon giftiger dan heroine dus… Dus niet echt gezond om in te nemen voor een ziekte die ook al discutabel is, aangezien de ziekte nooit wetenschappelijk onderbouwd is, maar door handopsteken in het leven is geroepen door de pharmaceutische industrie… Er worden dus nogal wat mensen gefopt denk ik dan…
nooit wetenschappelijk onderbouwd is, maar door handopsteken in het leven is geroepen door de pharmaceutische industrie… Er worden dus nogal wat mensen gefopt denk ik dan…????????
Denk jij soms ook dat mensen nooit op de maan zijn geweest maar dat alles in scene is gezet om de mensheid beet te nemen?
Volgens mij moet je je eerst beter inlezen voordat je zulke uitspraken durft te doen!!!
Er zijn diverse wetenschappelijk onderbouwde verklaringen, te kijken naar de groote van hersen helften , gegevens overdacht rapporten van de hersenen etc.
Lees eens over het dieet van dr Pelzer. Wij hebben dit dieet gewoon via een diëtist en de huisarts in de buurt gedaan.. Onze dochter heeft geen ritalin meer nodig en kan nu functioneren
Sylvia Eikens,
Nog nooit ben ik het met iemand zo eens geweest als het over medicatie gaat voor kinderen met een ‘”stempeltje”
Ik respecteer ieders keuze, iedereen moet doen wat ze denken dat goed is voor haar/zijn zoon of dochter.
Ik keek precies zo tegen medicatie aan als jij in het begin van je verhaal op 7 juli. En ook ik vind het erg jammer dat alle andere mogelijkheden die er zijn niet aangedragen worden door welke instantie dan ook.
De kinderarts in het ziekenhuis (notabebe!!) wilde al een recept voor Ritalin uitschrijven nog voordat er uberhaupt een diagnose gesteld was!!
Onze zoon heeft ook een concentratie stoornis en is erg traag in het verwerken van informatie. Toen hij 7 was heeft hij de diagnose PddNOS gekregen wat sinds een paar maanden geleden bij is gesteld naar autistisch. (Inmiddels is hij bijna 12)
We zijn zo blij dat we toen niet naar de kinderarts geluisterd hebben.
Wij zijn dus ook echt ouders die bewust niet voor medicatie gekozen hebben gewoon omdat het niet goed voelde. Volg je hart en luister vooral naar je gevoel, zo sta ik hier in.
Natuurlijk is het voor veel mensen een juiste en goede keuze om het wel te doen. Maar er zijn nog veel meer mogelijkheden waar je uit kiezen kan als je besluit geen medicatie te geven. En dat moet duidelijk zijn.
Heb heel lang gedacht dat ik alleen zo dacht. Heb me zo vaak moeten verantwoorden en uitleggen waarom we geen medicijnen geven. Zo veel kinderen krijgen het toch is dan vaak het argument. maar dat is voor ons niet echt een reden om het dan ook maar te doen.
Dus Sylvia bedankt voor je verhaal!
Ik gebruik zelf sinds een half jaar ritalin, ik ben nu 29.
En ik kan je vertellen: wat een rust zeg!
Ik was ook bang dat het mijn karakter zou veranderen.. Dat gebeurde wel toen ik te hoog zat.
Nu zit ik goed en ben ik nog steeds mezelf.
Alleen mezelf die veel meer kan hebben, die niet meer snel gestresst is.
Een mij die gewoon leuke dingen met de kinderen kan doen zonder daarvan enorm uitgeput te zijn..
Een mij die sociaal kan zijn naar andere toe en tegelijkertijd haar eigen grenzen leert kennen..
Grenzen heb ik namelijk niet zonder ritalin of niet de rust om erbij stil te staan.
Zonder ritalin ben ik een sneltrein, die heus wel kan doen of ze een stoptrein is maar dat kost enorm veel energie.
Ik heb 29 jaar met adhd geleefd, zonder dat ik wist dat ik het had.
Heb mezelf ontzettend veel trucjes aangeleerd om maar te blenden in de omgeving..
Ja het kan zonder medicijnen, maar bedenk wel hoeveel moeite dat kost.
Niet in eerste instantie voor de ouder, maar voor het kind!
Als ouder moet je ontzettend consequent zijn, maar als kind moet je steeds maar weer met de teleurstelling om leren gaan.. “Ik weet het wel, maar het lukt me niet….” Ik begrijp waarom mama of papa boos wordt, ik weet de regels wel, maar ik vergeet ze op het moment….” En omdat je weet dat je het zelf fout hebt gedaan, zonder dat je er wat aan kan doen, voel je je enorm schuldig!
Ik respecteer een ieders keuze. Ik ben ook zeker niet tegen medicatie, en ben me er terdege van bewust dat de dag gaat komen dat wij er ook aan zullen moeten geloven, maar ze is 6 jaar!! Ik vind het gewoon echt nog te jong.
En echt het gaat zo ontzettend goed met haar. Ze komt prima mee op school (zelfs boven gemiddeld!!), heeft vriendjes en vriendinnetjes.
Het enige wat echt nog een groot struikelblok was, was het niet in slaap kunnen komen ’s avonds. Ik ben naar de huisarts geweest, en ze neemt nu voor het naar bed gaan 1 tabletje Circadin. Wat een verschil! Ze slaapt nu binnen 20 minuten, dus om 20.00 uur ipv 22.00/22.30 uur!! Wordt uit zichzelf wakker ’s morgens, kleed zichzelf aan, eet haar broodje netjes aan tafel. Het is weer gezellig ’s morgens! Ze is ook blijer, rustiger. Wat een verandering, en dat alleen maar door 2 uurtjes extra slaap!!
Onze zoon (inmiddels bijna 17) slikte medicijnen (eerst ritalin, later straterra) vanaf zijn 11e jaar. Een uitkomst! Toen. Na zo’n 3 jaar begon er vanalles te veranderen. Sombere buien, behoorlijke stemmingswisselingen. Hij zat toen wel midden in de pubertijd maar toch. Om kort te gaan: hij kreeg suicidale neigingen maar deelde dit gelukkig wel met ons. Deze bijwerkingen horen bij deze medicatie dus wilden wij (en hij) van de medicijnen af. Via via bij Neurofeedback terecht gekomen. De neuropsycholoog (drs. Peter de Groot, Gezondheidscentrum Villapark te Hilligersberg) heeft ons verhaal aangehoord en adviseerde ons de medicatie gedoseerd af te bouwen. Hij begon direct met behandelingen. Na 35 behandelingen, het was toen eind juni jl. was de behandeling teneinde. WE HEBBEN EEN ANDER KIND!!! Niets meer terug te vinden van de ADHD. Het gaat stukken beter op school. In de laatste 3 maanden van zijn behandelingen werkte hij zelfs 8 onvoldoendes weg op zijn rapport. Hij heeft (voor het eerst) vrienden, heeft een parttime baantje. Denkt ZELF na en ga zo maar door. We zijn zo dankbaar dat de neurofeedback op ons pad is gekomen….. We begonnen in september 2010 met de Neurofeedback en al na 2 maanden bespeurden we veranderingen. EEN AANRADER en de kosten zijn te declareren (alternatieve geneeswijze).
Hoi Joke,
Hoe is het nu met jullie zoon na een aantal maanden neurofeedback gehad te hebben, zijn de positieve veranderingen(zoals het er nu naar uitziet) blijvend?
En hoeveel impact hebben de behandelingen zelf op je zoon gehad?
Ik ben nl naarstig op zoek voor mijn 15 jarige zoon naar neurofeedback of andere alternatieve geneeswijzes.
Groetjes,Karin
Ik wil iedereen even bedanken voor mijn verhaal van mijn zoon roald.ik heb heel veel reactie’s gehad,zowel positieve als negatieve.het is dus wel gelukt om ouders na te laten denken over de keuzes die je kunt maken.Dat was ook de bedoeling.
Heel goed Sylvia! Ik zit in dezelfde situatie met onze zoon en ben het compleet met je eens. Als hij ouder is dan kan hij zelf beslissen of hij aan medicatie wil beginnen. Ik vraag me af wat de grootste hel heeft betekend voor volwassenen die terugkijken op hun jeugd met ADHD. Had het verschil gemaakt als het ‘anders zijn’ positief was benadrukt? Als er op zoek was gegaan naar je talenten ipv naar je mislukkingen? Ik kan me inderdaad niet voldoende voorstellen hoe het is om een kind met ADHD te zijn maar ik lees ook veel over volwassenen met ADHD die er anders naar hebben leren kijken en het zien als een gave.
Fijn om te horen dat er ook ouders zijn,die het wel met mij eens zijn.Het gaat gelukkig goed met mijn zoon.hij heeft een schoolkeuze kunnen maken….wel met behulp van lwo maar ja dat geeft niets. Sinds kort hebben wij wel gesprekken met maatschappelijk werk omdat roald last krijgt van zijn faalangst.Ik heb er wel een goed gevoel over en hij ook.Verder kunnen wij ook niet in de toekomst kijken hoe en wat ja toch.Wel valt het mij op dat de laatste tijd er veel berichten verschijnen in kranten over demedicatie van ADHD.Worden ze nu pas wakker….zien ze nu pas wat er speelt in de medische wereld …jammer ….Bedankt voor je reactie…laat nog maar wat van je horen..groetjes sylvia