Moeilijkste beslissing, maar nu anderhalf jaar later..

moeilijkste beslissingIk heb vorig jaar januari de moeilijkste beslissing van mijn leven moeten nemen voor ons gezin. Ik heb mijn zoon van toen 10 jaar met ADHD en PDD NOS en zindelijkheidsproblematiek uiteindelijk na vele jaren hulpverlening tijdelijk uit huis moeten plaatsen,omdat hij thuis niet meer te hanteren was en ook erg negatief was en zijn zus ook constant sloeg.



Moe van alles

En ik was ook echt helemaal moe gestreden, ben al 8 jaar gescheiden (vader is alcoholist) en zoveel verwijten gehad dat zijn beperking door zijn vader komt (echt ongelooflijk) en ik maar blijven knokken voor hem en ook voor zijn zus die ADD heeft. 1 jaar bezig geweest met de kinderpsychiater om hem goed afgesteld te krijgen op goede medicatie. Hij slikt nu sinds 2 jaar Strattera en ik moet zeggen dat gaat heel goed nu. Op school gaat het een stuk beter en ook zijn voetbal kan hij goed blijven doen.
Hij is keeper en op zijn clubje dragen ze hem op handen en dan straal weer als moeder.we zijn nu anderhalf jaar verder en ik kan zeggen dat we weer op de goede weg terug zijn. Hij komt nu inmiddels al weer een paar maanden ieder weekend thuis en dat gaat heel goed.

Genieten van mijn gezin

Ik heb een heel ander kind nu en ik ben nu blij dat ik deze stap heb gemaakt. Hij zit op GGZ indicatie bij een heel fijn pleeggezin met natuurlijk de duidelijke structuur die hij zo nodig heeft en ik zie heel veel dingen die nu beter gaan. Ik kan nu weer genieten van mijn gezinnetje en dat maakt mij als moeder ook weer blij.
Ik heb diverse blogs op mijn Facebook staan over het afgelopen anderhalf jaar, misschien helpt het andere ouders die ook voor zo’n hele moeilijke keus staan. Dit is zomaar even wat ik met jullie als ouders wil delen.

Geschreven door Fettje Demmink

2 gedachten over “Moeilijkste beslissing, maar nu anderhalf jaar later..”

  1. Hoi ik heb je andere blogs niet gelezen, maar vind het wel fijn om de bovenstaande te lezen. Meid wat een moeilijke beslissing moet dat zijn geweest en allemachtig wat fijn om dan te lezen dat het goed heeft uitgepakt!
    In gedachten geef ik je een dikke duim!

  2. En zo kan je toch weer meer van je kind genieten als voor heen…Een moeilijke maar ook moedige beslissing….En soms kan je ook niet anders…Je moet zelf ook door..En zo kun je weer een goede moeder zijn ook al was je dat al…
    veel geluk en plezier met je kinderen..
    Liefs Jenny.

Geef een reactie