Tag: ADHD

Geplaatst op

ADHD, hoe ga je ermee om?

ADHD ADHD en omgang, hoe is het voor jou als je het hebt? Heb jij de aandoening ADHD dan zal het voor iedere persoon anders zijn hoe hij of zij ermee omgaat. Ook de ernst van de kenmerken zullen daarbij zeker een rol spelen. De ene zal meer last ervaren dan de andere persoon met ADHD. Ook de omgeving waarin je leeft heeft invloed, dat kan negatief maar ook positief zijn, waardoor jij in dat laatste geval de belasting van je ADHD minder “voelt”. De omgeving speelt een belangrijke rol, meer dan je misschien weet. Hoe je met ADHD omgaat ligt niet alleen aan jezelf. Ook andere factoren hebben er, zoals je leest, invloed op.

Welke factoren beïnvloeden hoe jij met jouw ADHD omgaat?

  • Allereerst de manier waarop jij in het leven staat. De ene persoon leeft nou eenmaal gemakkelijker dan de andere. De ene ziet minder problemen dan de andere, dat is bij iedereen zo, dus ook als je leeft met ADHD.
  • De ernst van de kenmerken. Zoals je weet kent ADHD vele kenmerken, kenmerken die niet allemaal aanwezig hoeven te zijn, kenmerken ook waar je in meer of mindere mate last van hebt. Bijvoorbeeld: concentratieproblemen, beweeglijk zijn en niet lang stil kunnen zitten, innerlijke onrust (chaos in het hoofd), problemen met sociale contacten, impulsief gedrag, vergeetachtigheid.
  • De omgeving waar je woont en waar jouw contacten liggen. Het gezin met wie je samenwoont heeft een grote invloed op alle huisgenoten. Het drukt een stempel op alle bewoners. Ouders bijvoorbeeld kunnen hun kinderen maken en breken door ze respectievelijk positief te benaderen en hun zelfvertrouwen vergroten of door ze constant naar beneden te halen en hun zelfwaarde teniet te doen. Als ouders niet kunnen omgaan met het probleem (ADHD) van hun kind, dan zal het kind deze aandoening als veel ernstiger ervaren dan wanneer het door de ouders goed wordt begeleid eventueel met professionele kind- en ouderbegeleiding.

Hoe gaan leerkrachten om met ADHD?

Het is erg belangrijk voor iemand met ADHD dat hij of zij leerkrachten heeft die op de juiste wijze met ADHD kunnen omgaan. Dat geldt voor alle soorten van onderwijs. Een leerkracht op de basisschool waarmee een kind de hele dag te maken heeft zal veel voor een kind met ADHD kunnen betekenen als de aanpak goed is en er begrip is. Ook het contact van de ouders met de leerkracht is essentieel. Heeft een kind thuis een coach of begeleider? Ook in dat geval kan het van toegevoegde waarde zijn als er contact opgenomen wordt door de professional met de school van het kind dat hij of zij begeleidt. Op voortgezet en hoger onderwijs heeft een student met meer dan één docent te maken, toch is het ook in dat geval belangrijk dat ADHD serieus wordt genomen.

Een vertrouwenspersoon op die school kan een belangrijke spelen bijvoorbeeld door extra gesprekken met deze student. Gelukkig is er tegenwoordig veel meer duidelijk over ADHD en wordt het serieus genomen. Deskundigen worden toegelaten om erover te spreken in een lerarenvergadering bijvoorbeeld en leerkrachten praten er met collega’s tijdens studiedagen over hoe ze de kenmerken van ADHD op hun school zullen aanpakken en hoe ze een kind met ADHD het beste kunnen helpen en begeleiden.

Algemene tips als jouw kind de diagnose ADHD krijgt

  • Verdiep je in de kenmerken. Er zijn een aantal kenmerken zoals concentratieproblemen, moeite met sociale contacten, vergeetachtigheid, druk en beweeglijk zijn, impulsief gedrag, snel afgeleid zijn en andere. Niet alle kenmerken hoeven voor te komen.
  • Heb begrip, jouw kind kan er niets aan doen dat het ADHD heeft. Het is een aangeboren aandoening al dan niet erfelijk.
  • Ondersteun waar dat nodig is, neem echter niet alles over en laat de regie waar dat kan bij het kind.
  • Pas aan wat nodig is, doe dat echter alleen als het echt nodig is om het kind beter/goed te laten functioneren, bouw aanpassingen af als het verantwoord kan. De eigenwaarde groeit daardoor: “ik kan het zelf/zelfstandig”.
  • Behandel het kind niet als patiënt.
  • Lees boeken met de juiste info en lees ervaringen van anderen met een kind met ADHD, dat is vaak zeer herkenbaar. Ook lees je dan vaak tips die ook jou gaan helpen.
  • Kies de juiste school en houd vinger aan de pols door met enige regelmaat en als het nodig is meteen te overleggen met de leerkracht van je kind. Grijp meteen in bij problemen en als je ziet dat je kind op school doodongelukkig is.
  • Informeer ook anderen in de directe omgeving van je kind over ADHD en schaam je vooral niet. Men zal jouw kind beter begrijpen.
  • Schakel een ADHD coach in die jouw kind begeleidt en handreikingen doet. Ook ouderbegeleiding is een optie en kan een heleboel verlichting geven. Een coach kan je kind begeleiden tijdens het maken van huiswerk, maar ook leren boodschappen doen, hij/zij kan werken aan sociale vaardigheden, de coach kan samen met je kind ontspanning zoeken in de natuur door eropuit te gaan.

Wat kun je thuis doen om het leven van een kind met ADHD gemakkelijker te maken? Praktische tips omgaan met ADHD vind je onderstaand.

  • Richt de slaapkamer van degene met ADHD in op een manier waarop er niet teveel prikkels zijn.
  • Zorg voor een goed slaapritme.
  • Trek er met je kind opuit, de natuur in, vermijd drukte.
  • Zorg voor regelmaat, elke dag, bijvoorbeeld door een dag- of weekschema op te hangen.
  • Help je kind mee zijn slaapkamer op te ruimen, doe het samen en baken zijn taak af, zodat het overzicht heeft.
  • Evalueer de dag, wat ging goed, wat ging minder?
  • Geef aan je kind bijzonderheden op tijd door, zodat het er zich op kan voorbereiden, een verjaardag bijvoorbeeld.
  • Geef ook de andere huisgenoten aandacht.
  • Help je kind over zijn aandoening te praten en ADHD te accepteren. ADHD is namelijk geen tijdelijke ziekte die na verloop van tijd geneest, ADHD heb je je leven lang. Geef de juiste handvatten om ermee te leren omgaan en op den duur te accepteren. Ook hierin kan een ADHD coach veel betekenen. Je hoeft het niet allemaal alleen of zelf te doen, schakel die professional in. Deze kan een wereld van verschil maken voor jou en je kind.
  • Medicatie, alleen als het niet anders kan. ADHD medicatie heeft bijwerkingen en iedereen reageert er anders op. Bespreek dit met de behandelend arts en observeer je kind goed als je met de medicatie begint om te zien welk effect de medicijnen hebben.

Hoe er met ADHD wordt omgegaan zal van persoon tot persoon verschillen, want zoals mensen zonder ADHD allemaal uniek zijn, geldt dat ook voor mensen met ADHD. Is iemand positief ingesteld of juist negatief? In welke mate zijn de kenmerken van ADHD aanwezig? Hoe is de thuissituatie en de  begeleiding?

Geplaatst op

ADHD en huishouden runnen

Het lijkt soms alsof het huishouden zelf ADHD heeft. Waar vind je vaak nog meer chaos dan in een huishouden waar ADHD aanwezig is? Maar ook, waar is een huishouden zo gestructureerd en overzichtelijk als bij mensen met ADHD. Verwarrend toch? Toch klopt het. In een huishouden waar begeleiding is (geweest) kan een huishouden waarin ADHD een rol speelt er prima uitzien, keurig, netjes, verzorgd, alles precies op tijd volgens een planning. Dat laat zien, dat het mogelijk is als je ADHD hebt om een huishouden prima te runnen met de juiste hulp en begeleiding.

Plaag jezelf niet langer met de vervelende kenmerken van ADHD, zoek begeleiding van een betrouwbare ADHD coach. Deze zorgt ervoor dat jij de juiste handvatten krijgt aangereikt, zodat jij (meer) grip krijgt op het huishouden. Deze professionele begeleider biedt praktische zorg op maat, waarmee je meteen uit de voeten kunt. Het hele gezin heeft er baat bij.

ADHD en huishouden, waar loop je vast?

Het runnen van een huishouden betekent veel ballen hoog houden. Dat is voor iedereen een uitdaging en kost veel energie. Mensen met ADHD voelen de druk nog meer, raken gefrustreerd, het wordt één grote chaos in hun hoofd. Dat zorgt ervoor dat je niet optimaal kunt functioneren en dat heeft invloed op het hele huishouden (gezin). Met hulp en begeleiding, de juiste tools van een ervaren ADHD coach kan er een positieve wending aan worden gegeven. De positieve kanten van ADHD worden benadrukt en ingezet voor een eenvoudiger en gezelliger leven.

Is er sprake van een negatief zelfbeeld, geen of te weinig zelfvertrouwen dan zullen die onderwerpen ook zeker de aandacht krijgen en worden aangepakt. Waar loop je vast? Geef het aan tijdens een oriënterend gesprek met een ADHD coach en deze zal een plan van aanpak voor je opstellen. Er gaat een nieuwe wereld voor je open als je gebruik maakt van de kennis en ervaring van een ADHD coach.

Soms liggen oplossingen zo voor de hand dat je denkt: “had ik dat niet zelf kunnen bedenken?”. Nee, je zit namelijk vast in een bepaald patroon (want dat voelt veilig) en je hoofd zit vol. Altijd bezig met het zorgen voor anderen, je loopt continu op je tenen. Kies voor jezelf door in therapie te gaan bijvoorbeeld meditatie en/of door thuisbegeleiding in te schakelen van een ADHD coach. Jouw persoonlijke ADHD coach kan je prima adviseren en de therapiemogelijkheden vertellen.

Soms is wat vrije tijd voor jezelf nemen (in je agenda plannen) al een eerste stap. Tip: je hoeft niet alles in een huishouden zelf te doen, verdeel de taken. Leer accepteren dan anderen wellicht de zaken anders aanpakken, maar dat dit ook goed is. Het hoeft niet perse op jouw manier. Ook anderen, ja ook de kinderen, kunnen verantwoording dragen en taakjes doen, veel of weinig dat is uiteraard afhankelijk van de leeftijd. Heb je voorheen alles zelf gedaan, dan zul je daaraan wel even moeten wennen.

Stimuleer zelfstandigheid kinderen met ADHD

Ook kinderen met ADHD kun je leren om steeds vaker en meer zelfstandig te worden. Dat is niet alleen prettig voor jou als ouder of verzorger, maar zorgt er ook voor dat het kind een gevoel van eigenwaarde krijgt.

Tips om dat te bereiken:

  • bereik je doel door kleine stapjes te zetten, kijk wat het kind aan kan;
  • zorg ervoor dat het kind goed resultaat behaalt, dat motiveert en stimuleert, bijvoorbeeld maak samen een puzzel en laat jouw kind het laatste stukje leggen;
  • je kind mag echter ook fouten maken, zorg voor een veilige omgeving, kraak het niet af, moedig het aan om de draad na een mislukking op te pakken;
  • leer je kind plannen en structureren, doe het eerst samen, door het goede voorbeeld te geven ben je al heel goed bezig;
  • laat het kind zelf bepalen (als dat mogelijk is) in welke volgorde het de onderwerpen op een to do lijstje (planning) plaatst, dit motiveert;
  • een kind met ADHD is niet ziek of zielig, met de juiste begeleiding en tools gaat het zijn/haar doel bereiken;
  • ben alert op onderwaardering van een kind met ADHD (het kind voelt dat), het kan vaak meer dan je denkt;
  • je hoeft het niet allemaal zelf op te lossen, schakel een deskundige ADHD coach in, deze gaat op een professionele manier met je kind aan de slag en geeft de ouders belangrijke tools in handen om de zelfstandigheid van het kind met ADHD te bevorderen.
Geplaatst op

ADHD en omgang met dieren

Mensen met ADHD en de omgang met dieren, wat weten we hierover? Iedereen die ervaring heeft met dieren in of rondom het huis kent de rustgevende werking ervan. Of je nu van een hond, een kat, een koe, een paard, een ezel, konijn of ander dier houdt, dieren geven je leven meerwaarde. Je steekt er energie in, geeft ze aandacht, liefde, eten en drinken en medische verzorging. Je krijgt er veel voor terug (als je pech hebt een gepeperde dierenartsrekening), een dier oordeelt niet over je, is blij je te zien, je kunt er altijd bij terecht.

Veel dieren zijn goed in troosten, ze voelen jouw emoties aan. Ze voelen jouw angst, onzekerheid, blijdschap, jouw energie. Daarom ook worden dieren, meestal zijn dat paarden en honden, gebruikt tijdens therapie, bij kinderen en volwassenen met ADHD, ook koe knuffelen komt voor. Er gaat een rustgevende werking vanuit.

Leer kinderen de omgang met dieren

Leer kinderen om te gaan met dieren en leer ze om respect te hebben voor alles wat leeft. Een druk kind met ADHD kan heel rustig worden bij dieren door het observeren en het verzorgen ervan. Het kan echter ook anders. Een druk kind met of zonder ADHD kan te druk zijn als je bijvoorbeeld een puppy in huis neemt. Zijn of haar enthousiasme en energie kunnen de puppy angstig maken of te moe maken.

Een puppy heeft veel rust nodig, begeleid dat goed. De hond zal snel wennen aan de diverse huisgenoten, maar bouw het rustig op. Belangrijk: hoe lief dier en kind elkaar ook vinden, laat ze niet zonder toezicht zolang het kind te jong is en geen overwicht heeft.

Kinderen met ADHD en omgang met dieren, er kan zoveel over worden verteld. Maar het meeste zal je genieten als je kinderen met ADHD rustig ziet worden in de omgang met dieren.

ADHD therapie met dieren

Het zijn vaak honden die worden ingezet als therapie bij kinderen en volwassenen met ADHD. Golden Retriever en Labrador zijn zeer geschikt, maar ook andere rassen of kruisingen worden opgeleid als therapiehond. Ook je eigen huishond kan veel betekenen voor je kind met ADHD en voor jou als volwassene met ADHD. Laat de therapie echter aan de deskundige over. Laat je informeren over de mogelijkheden.

Dieren leveren een belangrijke en positieve bijdrage aan de ontwikkeling van mensen met ADHD, vooral het sociale aspect wordt erdoor aangepakt. De therapie zorgt ervoor dat men zich veilig voelt, een dier oordeelt namelijk niet over je en geeft je onvoorwaardelijke liefde. In bijzondere gevallen mag een werknemer met ADHD een therapiehond, die hulphond is en bij hem of haar woont mee naar zijn/haar werk nemen.

Heb je interesse in deze therapie, vraag info aan bij een erkend instituut en lees je in de materie in. Is therapie niet nodig, maar merk je wel dat jouw kind baat heeft met de omgang met dieren? Laat jouw kind, onder toezicht uiteraard, dieren gaan verzorgen op een zorgboerderij met professionele ADHD begeleiders of laat de thuisbegeleider meegaan.

Er zijn veel mogelijkheden, kies de juiste en de mogelijkheid die het beste bij je kind past. Houdt het van honden of van paarden, dan zal die keuze eenvoudig zijn. Zoek in elk geval een therapie waarbij jij als ouder ook een goed gevoel hebt, jij kent je kind. Bij twijfel vraag je professionele hulp, deze kan prima een juiste keuze maken.

Ga altijd eerst kennismaken en kijken voordat je kind aan de therapie begint. Noteer de verschillen die je ziet bij je kind nadat de therapie is gestart en deel je bevindingen met de therapeut.

Geplaatst op

Koffie en ADHD is niet altijd een verstandige combinatie

koffie en ADHD

Nederlanders zijn dol op koffie. Van alle geconsumeerde dranken staat koffie ver bovenaan, bovenaan zijn we de mondiale koploper: in geen enkel ander land wordt zoveel koffie gedronken als hier. Op zich is dat niet zo heel vreemd, het zwarte goud heeft tal van voordelen en vooral voor de gemiddelde ADHD’er is koffie een ware uitkomst!

Koffie kan ADHD-klachten verminderen

Als je ooit de vraag hebt gesteld waarom we zoveel koffie drinken, is hier het antwoord. Het zorgt ervoor dat we een stuk alerter zijn, ons beter kunnen concentreren en veel energieker zijn. Prima voordelen dus, maar er is meer positiefs te melden. Koffie beïnvloed namelijk ook een tweetal neurotransmitters die vooral voor ADHD’ers belangrijk zijn: dopamine en noradrenaline. Terwijl een te grote hoeveelheid cafeïne bij ‘normale’ mensen juist kan zorgen voor een toename van angstgevoelens, is er bij mensen met ADHD juist iets heel anders aan de hand.

Invloed van cafeïne op ADHD

Cafeïne wordt als een stimulerend middel beschouwd. Het heeft onder andere invloed op de werking van het zenuwstelsel en het stimuleert de aanmaak van dopamine. Niet geheel onbelangrijk: dopamine is betrokken bij veel processen. Zo heeft dopamine invloed op de mate van concentratie en zorgt het voor een betere focus. Twee zaken waar ADHD’ers dagelijks mee te maken hebben. Cafeïne zorgt er daarnaast voor dat je iets energieker bent en minder snel vermoeid raakt. Overigens is het niet alleen maar positief. Zo kun je door een te grote hoeveelheid cafeïne ook moeite hebben om in slaap te komen. Als dus van nature al last hebt van slapeloosheid, dan kan cafeïne dit juist verergeren. Dat is overigens geen loze kreet, slaaptekort kan juist vervelende gevolgen hebben:

  • prikkelbaarheid
  • toegenomen vergeetachtigheid
  • moeite met concentreren of stilzitten
  • moeite met het beheersen van emoties

Op basis van het bovenstaande is het dus raadzaam als er sprake van ADHD, om de inname van cafeïne te beperken tot de ochtenduren. Voor het slapen gaan is het dus zeker niet aan te raden.

koffie en ADHD

Verminderde bloedtoevoer naar de hersenen

Naast de bekende voordelen van cafeine, is er nog een ander, minder bekend effect. Het is namelijk een vasoconstrictor. Dat betekent niks anders dan dat cafeine zorgt voor een verkleining van de bloedvaten. Terwijl dit in een gewone situatie kan leiden tot hoofdpijn, hebben veel mensen met ADHD hier juist profijt van. De verminderde bloedtoevoer beperkt namelijk ook de activiteit van de hersengebieden die betrokken zijn bij ADHD. Met andere woorden, het gebruik van koffie zorgt er voor dat de scherpe kantjes van ADHD ervan af gaan. Die gebieden zijn dus minder actief waardoor het geheel beter kan functioneren.

Cafeïne verbetert concentratie

Zoals bekend speelt dopamine een belangrijke rol bij ADHD. Terwijl het voor mensen zonder ADHD juist belangrijk is dat het dopamineniveau binnen bepaalde marges blijft, is het in het geval van ADHD vaak te laag. In die situatie werkt cafeine als een wonderbaarlijk middel: het stimuleert namelijk de aanmaak van dopamine. Overigens is die werking juist wat Ritalin ook doet. ADHD’ers die graag koffie lusten zullen dus vergelijkbare effecten merken.

Een vergelijkbare eigenschap zien we ook terug op het gebied van de concentratie.Het stimulerende karakter van cafeine heeft namelijk ook tot gevolg dat de concentratie verbetert., vergelijkbaar met het effect van amfetamines zoals Ritalin.

Nu is het niet zo dat je koffie plotseling kan gaan gebruiken ter vervanging van de reguliere medicatie om ADHD te behandelen. Het effect van cafeine is daarvoor te gering. Vooral voor kinderen kan het gebruik van cafeine juist schadelijk zijn voor hun ontwikkeling.

Cafeïne gebruiken met ADHD-medicijnen

Hoe verleidelijk het misschien ook is om afgaande op bovenstaande een kopje koffie extra te nemen, het is niet aan te raden. Als je ADHD hebt en je gebruikt medicatie, dan kan de cafeïne juist het effect versterken. Het is onnodig om te stellen dat zoiets onwenselijk is. Je krijgt dan, zoals men dat in medische termen noemt, te maken met een synergetisch effect. Twee geneesmiddelen met een stimulerend effect, versterken elkaar. Als ADHD’er zul je dus veel duidelijker de impact van de cafeïne voelen.

Geplaatst op

De relatie tussen dyslexie en ADHD

ADHD en dyslexie

Terwijl ADHD bij kinderen tegenwoordig al heel snel wordt herkend, is dat niet altijd het geval geweest. Had je dertig of veertig jaar geleden ADHD, dan was je gewoon een moeilijk kind. Pas de laatste twintig jaar is hier een duidelijke omslag in gekomen. Zo zijn er niet alleen meer en betere medicijnen voorhanden om de symptomen te bestrijden, er is ook veel meer begeleiding mogelijk. Een kind met ADHD kan op die manier, binnen zijn of haar mogelijkheden, goed mee komen op school. Toch zijn we er nog niet.

ADHD en leerstoornissen

ADHD is vervelend, maar het staat vaak niet op zichzelf. Bij zo’n 50% – 60% van de ADHD’ers is ook sprake van een leerstoornis. Zo komt dyslexie, of populair gezegd woordblindheid, vaak voor. Het is een leerstoornis waardoor het lastig is voor degene die het heeft om woorden duidelijk van elkaar te onderscheiden. Geschat wordt dat ruim acht tot zeventien procent van de bevolking lijdt aan dyslexie.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is dyslexie niet eenvoudig te definiëren. Zo zal het bij persoon A betekenen dat hij of zij van achter naar voren leest, terwijl persoon B de woorden niet volledig kan lezen. In medische termen komt het erop neer dat dyslectici moeite hebben met het fonemisch bewustzijn: het herkennen en afbreken van de klanken van letters. Het segmenteren van woorden komt ook vaak voor bij deze aandoening. Dat een dergelijke aandoening flinke problemen kan geven in het dagelijks leven is dan ook een understatement.

Niet alleen lezen is moeilijk

Bij dyslexie gaat het vaak niet alleen om het goed lezen, maar ook het leren. Zo is het leren van het alfabet een zeer complexe uitdaging. Opvallend genoeg beschikken dyslectici wel over ruime verbale vaardigheden. Zo is de woordenschat vaak bijzonder goed ontwikkeld, net als verbaal begrip, dit in tegenstelling tot het lezen. De stelling dat goede sprekers vaak ook goede lezers zijn gaat voor deze groep dus niet op. Andere uitdagingen zijn onder meer spelling, cursief schrijven, vreemde talen en alle informatie die afhankelijk is van het geheugen zoals telefoonnummers onthouden.

ADHD en dyslexie

ADHD & dyslexie

Uit onderzoek blijkt nu dat ADHD-symptomen worden verergerd door dyslexie en vice versa. Zowel ADHD als dyslexie hebben verschillende gemeenschappelijke symptomen, zoals het snel kunnen verwerken van informatie, geheugenproblemen en een minder goed ontwikkelde motoriek. Voor een ouder of professional is het verschil tussen ADHD en dyslexie dus niet direct te herkennen.

Terwijl ADHD-symptomen al vaak vanaf de eerste schooldag herkenbaar zijnj, geldt dit voor dyslexie niet altijd. Meestal valt het pas op als een kind gaat leren lezen en schrijven. Ouders die daarentegen al in een vroeg stadium menen dat er iets anders aan de hand is, krijgen vaak te horen dat elk kind weer anders is. Met andere woorden ‘het valt wel mee’, tot juist het tegendeel wordt bewezen.

Dyslexie en succes gaan hand in hand

Ouders zijn soms (terecht) bang dat hun kind het label ‘dyslectisch opgeplakt krijgt. Ze willen niet dat hun kind zich anders voelt, maar dyslectische kinderen voelen zich nu eenmaal wel anders, omdat ze dat gewoon zijn. Het is echter veel belangrijker om te voorkomen dit het ‘anders’ zijn leidt tot een gevoel van minderwaardigheid. Studies tonen juist aan dat het zelfbeeld van kinderen die de diagnose ‘dyslexie’ hebben, juist door het benoemen positief wordt beïnvloed. Overigens is dyslexie geen beperking of tekortkoming: ruim 35% van de ondernemers is dyslectisch! Het toont dus aan dat dyslexie en succesvol zijn zeker hand in hand kunnen gaan.

Geplaatst op

Young Living etherische oliën bestrijden ADHD-symptomen

etherische olie bij ADHD

Terwijl in veel gevallen typische ADHD-symptomen nog altijd met medicijnen worden bestreden, wordt het steeds duidelijker dat ook andere, natuurlijk middelen, effectief kunnen zijn. Naast de bekende alternatieve geneeswijzen als acupunctuur en homeopathie, kunnen ook etherische olien de symptomen aanzienlijk verminderen. Met name de ‘Young Life’ oliën hebben een gunstige uitwerking op het kenmerkende klachten patroon.

Etherische olie en ADHD-symptomen

Etherische olie is, zoals naam het al zegt, olie welke makkelijk vervliegt. Draai je een flesje open dan vult de hele ruimte zich snel met de aangename geur van de olie. Terwijl het vroeger vaak door voorstanders van een alternatieve levenswijze werd gebruikt, beginnen steeds meer mensen de voordelen te ervaren. De olie wordt gewonnen uit geselecteerde planten en door middel van destillatie en koude persing wordt de olie gewonnen. Dit proces zorgt ervoor dat de olie sterk geconcentreerd is en toch alle gunstige eigenschappen bewaard zijn gebleven.

Belangrijke factoren

De werking van de olie is afhankelijk van tal van factoren. Zo speelt het chemotype een rol, maar ook de geografische ligging en de manier van produceren. Dat klinkt als een sterke marketing truc, maar niets is minder waar. Etherische oliën worden in de volksmond ook vaak essentiële oliën of aromatische oliën genoemd. Alhoewel het begrijpelijk is, is de naam ‘essentieel’ foutief. De olie op zich strikt genomen niet essentieel. De benaming ‘aromatisch’ is wel correct en verwijst naar de duidelijke geur.

Alhoewel de geur van etherische olie bijzonder aangenaam is, heeft het ook een andere positieve eigenschap. Verantwoordelijk voor die kennis is de Amerikaanse arts Terry S. Friedmann. Hij ontdekte de werking van vetiver olie op mensen met ADHD. Frequent gebruik van vetiver etherische olie vermindert volgens Friedmann specifieke ASDHD symptomen. Zo zou het gedrag aanzienlijk verbeteren en neemt de concentratie toe. Als gevolg hiervan presteren kinderen met ADHD beter op school.

etherische olie bij ADHD

De olie, welke wordt gewonnen uit de grassoort uit India, verbeterd bij intensief gebruik van de olie de hersengolfpatronen. Met andere woorden, het zorgt voor een betere balans in de hersenen. Ook het gebruik van etherische olie van cederhout heeft volgens het onderzoek van Friedmann een positieve uitwerking op ADHD-symptomen. In het geval van cederhout is dit te verklaren door de hoge concentratie sesquiterpenen. Dit zorgt ervoor dat de toevoer van zuurstof naar de hersenen aanzienlijk verbetert. Om bovenstaande effect te mrijgen, moet men de etherische olie driemaal daags inhaleren.

Stimulerende en regulerende werking

Friedmann stelt dat vetiver het zenuwstelsel kalmeert en een stimulerende werking op de bloedsomloop heeft. Door het inhaleren van de olie worden de werkzame bestanddelen door het lichaam naar het limbische systeem getransporteerd. Dit systeem bevindt zich in de hersenen en is betrokken bij tal van lichamelijke processen zoals het verwerken van emoties en de vaardigheid om te kunnen leren. Ook heeft het invloed op de hypothalamus. Dit orgaan regelt de aanmaak van veel hormonen in ons lichaam. Via de bloedsomloop wordt de werkzame stof in de olie naar alle andere delen van het lichaam gebracht.

Wetenschappelijk bewijs

De werking van etherische olie op ADHD-klachten klinkt als een mooi verkooppraatje, maar is wel degelijk wetenschappelijk onderzocht. Door middel van een EEG (electro-encefalogram) is de verbetering in de hersenen aangetoond. Artsen zien een indrukwekkende toename van de hersenactiviteit op het gebied van aandacht en concentratie. Ouders daarentegen zien ook bij hun kinderen een duidelijke verbetering van de klachten.

Nog meer etherische oliën

Ook andere onderzoeken wijzen in dezelfde richting. Het vakblad ‘Journal of Intercultural Ethnopharmacology’, wijst ook op de veelbelovende werking van vetiver etherische olie. Zo neemt de reactiesnelheid toe en vertonen de deelnemers aan het onderzoek méér activiteit in het sympathische zenuwstelsel. Terwijl het bovenstaande voornamelijk van toepassing is op vetiver en cederhout, is er nog een andere etherische olie die ook niet onopgemerkt mag blijven. Uit onderzoek blijkt tevens dat rozemarijn de cognitieve functies kan verbeteren. Er zijn echter meer etherische oliën die mogelijk een positief hebben op ADHD-symptomen:

  • Pepermunt olie (vergroot de alertheid)
  • Ylang Ylang olie (verbetert de ontspanning)
  • Wierookolie (voor mentale rust)
  • Bergamotolie (reduceert stress- en angstgevoelens)
  • Eucalyptusolie (verbetert de bloedtoevoer naar de hersenen en vermindert het risico op mentale uitputting)
  • Citroenolie (verbetert de stemming en voorkomt emotionele uitbarstingen)
Geplaatst op

Superfoods die elke ADHD’er zou moeten proberen

ADHD superfoods

De kans is groot dat je zonder het te weten de superfoods in de supermarkt gewoon voorbij loopt. Toch is het zinvol om de volgende keer beter om je heen te kijken. Superfoods hebben namelijk niet alleen de naam gezond te zijn, maar bieden talloze voordelen aan kinderen en volwassenen met ADHD. Nu zul je wellicht denken dat je weer een ‘effectief’ ADHD dieet krijgt voorgeschoteld, maar niets is minder waar. Superfoods zijn namelijk niks anders dan super gezonde toevoegingen voor de reguliere maaltijd. Geen ingewikkeld gedoe, maar gewoon iets extra met extreem veel voordelen.

Wat is superfood?

Superfoods zijn voedingsmiddelen die aanzienlijk grotere hoeveelheden antioxidanten, vitamines, mineralen en andere ingrediënten bevatten dan de meeste andere voedingsmiddelen. Superfoods komen gewoon voor in de natuur en bestaan ​​al duizenden jaren. Nog een voordeel: superfoods zijn 100% biologisch. Kortom: nog gezonder kan niet. De zes meest interessante superfoods stellen we dus graag aan je voor.

ADHD superfood nr. 1 – Chia Seeds

Deze kleine zaadjes, bij de oude Inca’s en Maya’s waren ze niet weg te denken als vast onderdeel van het dagelijkse menu, zijn hard bezig om ook hier een vaste plek in het schap te veroveren. Dat is namelijk niet zonder reden. Een portie chiazaad (2 eetlepels) zorgt er voor dat je 11 gram vezels, 4 gram eiwit en 5 gram omega 3-vetzuren binnen krijgt. Als dat niet genoeg is, dan is het handig om te weten dat je op die manier zo’n 30% van de aanbevolen  dagelijkse hoeveelheid magnesium naar binnen kunt werken, bovendien bevat het ook fosfor. Magnesium kalmeert het zenuwstelsel en bestrijdt depressies en is betrokken bij meer dan 600 processen in ons lichaam.

Chia-zaadjes kun je eenvoudig door de yoghurt mengen of door de havermoutpap bij het ontbijt. Bak je zelf graag cake, verwerk daar dan ook chiazaden in.

ADHD Superfoods nr. 2 – Hennepzaden

Nee we gaan je niet aan de marihuana helpen, maar toch is ook hennep een superfood. Het zit namelijk boordevol eiwitten en dus is het ideaal voor vegans. Er is echter waardoor hennep eigenlijk niet mag ontbreken.

Een portie (twee eetlepels) bevat 5 gram eiwit, 300 mg. kalium (bijna net zoveel als één banaan!) en veel vitamine A en ijzer. Ook bevat het goede (lees: gezonde) vetten in overvloed.  Omega 3 en 6 vinden we in grote hoeveelheden terug en mensen met ADHD profiteren daar van!

Hennepzaden zijn makkelijk in het gebruik vanwege de relatief milde smaak. Eigenlijk kun je ze in elk gerecht gebruiken, met name in de lekkere dingen zoals cake, koekjes en mueslirepen. Liever iets anders? Probeer het dan te combineren met yoghurt of salades.

ADHD superfoods

ADHD Superfoods nr. 3  – Cacaopoeder

Zonder twijfel is dit een van de meest geliefde superfoods onder ADHD’ers. Een heerlijke decadente smaak zorgt ervoor dat je er maar moeilijk van af kunt blijven. Cacao is de onbewerkte versie van cacao, wat zoveel betekent dat het al het goede heeft behouden en geen vervelende chemicaliën bevat. In oude en vaak vergane culturen noemde men dit de drank van de God – en niet zonder goede reden!

Cacao stimuleert in hoge mate de aanmaak van specifieke stoffen in de hersenen zoals serotonine en dopamine. Deze zijn moeilijk na te maken, maar voor de ADHD’er in kwestie zijn ze bijzonder belangrijk. Het bevat daarnaast ook een grote hoeveelheid ijzer, iets waar kinderen met ADHD vaak een tekort van hebben. Het gebruik van cacao in het eten is super eenvoudig: maak een heerlijke smoothie van cacao, roer het door de yoghurt of als je echt van kokkerellen houdt, meng het dan door de avocadomousse.

ADHD Superfood nr. 4 – Macawortel

Maca-poeder is wellicht nog relatief onbekend als superfood, maar dat gaat veranderen! Het hoort bij de familie van de kolen zoals bloemkool, boerenkool en broccoli. Tot voor kort werd het voornamelijk in Zuid-Amerika gebruikt, maar inmiddels weet ook de Europese consument dit wonder der natuur op waarde te schatten.

Een van de voordelen is dat het zorgt voor een gebalanceerde hormoonhuishouding, maar er is nog iets belangrijkers. Maca is een adaptogeen kruid, wat betekent dat het niet alleen je welzijn bevordert, maar dat het rustgevend werkt. Het zorgt er voor dat je zenuwstelsel zich makkelijker aan nieuwe situaties kan aanpassen. Dat het tevens de geheugenfunctie ondersteunt is natuurlijk ook mooi meegenomen.

Voor ADHD’ers is het voordeel dat invloed heeft op de cortisolspiegel. Die  vecht- of vluchtmodus blijft dus eerder achterwege. Macawortel wordt meestal vermalen tot een fijn poeder. De redenhierachter is dat de kracht achteruit gaat als je het hier als wortel zou kopen. De smaak en geur zijn zeer aangenaam, bijna gember- of kaneelachtig. Het is daardoor ideaal als extra ingrediënt als je cake of koekjes gaat bakken, maar in een smoothie past het ook prima.

Geplaatst op

De do en dont’s van het opvoeden van een kind met ADHD

opvoeden met ADHD

Het opvoeden van een kind met ADHD is niet hetzelfde als het gewone opvoeden. Het normale van normale regels en een duidelijke structuur kan bijna een onmogelijke opgave worden. Uiteraard is dit geen standaard gegeven en is veel afhankelijk van het type ADHD en de ernst van de symptomen. Het is altijd een kwestie van trial & error: uitproberen en zien wat wel of juist niet werkt. Kinderen worden immers nog steeds niet geboren met een handleiding, dus komt veel neer op het uitproberen, hoe frustrerend de resultaten ook mogen zijn.

Kind met ADHD

Net zoals je als ouder bepaalde verwachtingen hebt van je kind, zo heb je die ook van een kind met ADHD. Het punt dat het een aaneenschakeling van frustratie kan worden om met bepaalde gedragingen om te gaan. Ook al is het vaak duidelijk dat bepaalde situaties het resultaat zijn van ADHD, er zijn manieren om het leven makkelijker te maken.

De eerste stap voor ouders is het stukje acceptatie. Kinderen met ADHD functioneren nu eenmaal anders dan kinderen zonder ADHD. Simpel gezegd: de hersenen zijn net even anders bedraad. Hoewel kinderen met ADHD nog steeds leerbaar zijn, maakt hun aandoening hen vatbaarder voor impulsief gedrag.

Persoonlijke ontwikkeling

Om de persoonlijke ontwikkeling van een kind met ADHD te bevorderen, moet je als ouder je eigen gedrag aanpassen en leren omgaan met het gedrag van je kind. Medicatie kan de eerste stap zijn in de behandeling van ADHD, het is zeker geen succesformule om er opeens een ‘normaal’ kind van te maken. Gedragstechnieken voor het beheersen van de ADHD-symptomen van een kind moeten altijd aanwezig zijn en kunnen aangeleerd worden. Door deze richtlijnen te volgen, kun je specifiek ADHD gedrag herkennen en je kind stimuleren om het beste uit zichzelf te halen.

Principes van gedragstherapie

Er zijn twee basisprincipes om het gedrag te leren beheersen. De eerste is het aanmoedigen en belonen van goed gedrag (positieve bekrachtiging). De tweede is het negeren van slecht gedrag en eventueel te wijzen op de mogelijke gevolgen. Pak je dit goed en consequent aan, dan zal dit negatieve gedrag achterwege blijven. Je kind weet dan wat het gevolg is van slecht gedrag. Kortom, stel duidelijke regels op, vertel wat je verwacht en wat de gevolgen zijn als die regels niet worden nageleefd. Consequent zijn is hierbij het toverwoord. Ga je de regels aan passen op basis van de situatie, dan wordt het niet alleen verwarrend, maar het zorgt ook voor het verdwijnen van het stukje respect wat je probeert op te bouwen.

kind met ADHD

Wees duidelijk: wat mag wel en wat mag juist niet

Het doel van gedragsverandering is om je kind te leren wat de gevolgen zijn van een bepaalde handeling. Kent hij of zij de gevolgen, dan zal de impuls om juist dat te doen wat niet mag, verdwijnen. Dat wil niet zeggen dat het makkelijk is. Het vereist empathie, geduld, genegenheid, energie en kracht van jou als ouder. Bepaal dus eerst wat wel of niet wordt getolereerd. Pas als dat duidelijk is. Kun je resultaten verwachten. Wees hierbij wel helder in en hanteer het met een duidelijk stramien. De ene dag iets verbieden om het de volgende dag weer toe te staan zal averechts werken.

Het leren van de richtlijnen, kan voor een kind met ADHD ronduit lastig zijn. Als je er echter voor zorgt dat de regels geen complex geheel wordt, is er geen reden om te denken dat het je niet zou kunnen lukken. Onthoud wel dat je het positieve gedrag moet belonen. Op die manier koppelt het kind de beloning aan goed gedrag. Nog een tip: zorg ervoor dat de regels in huis ook zichtbaar zijn.

Definieer de regels, maar wees flexibel

Het is belangrijk om goed gedrag consequent te belonen en destructief / negatief gedrag te ontmoedigen. Dat betekent niet dat je de politieman- of vrouw moet zijn. Met andere woorden: wees niet te streng, maar zorg voor een stukje flexibiliteit. Besef dat kinderen met ADHD zich misschien niet zo goed aan kunnen passen aan veranderingen als andere kinderen. Je kind mag namelijk fouten maken om ervan te leren. Gedrag dat niet schadelijk is voor je kind of zijn of haar omgeving, moet je als ouder gewoon kunnen accepteren. Het is namelijk onderdeel van de individuele persoonlijkheid van je kind.

Beheer de agressie

Agressieve uitbarstingen van kinderen met ADHD kunnen een veelvoorkomend probleem zijn. Het organiserten van een “time-out” is een effectieve manier om zowel jezelf als ouder als het overactieve kind te kalmeren. Gedraagt hij of zij zich in het openbaar niet zoals je het hem of haar hebt aangeleerd, dan moet het onmiddellijk op een rustige en beslissende manier worden gecorrigeerd.

Het principe van de ‘Time-out’ moet echter wel aan het kind worden uitgelegd. Zo weet hij of zij dat deze periode juist bedoeld is als moment van zelfreflectie. Probeer licht storende gedragingen te negeren. Destructief, beledigend of opzettelijk storend gedrag dat in strijd is met de regels die je  stelt, moet echter altijd worden bestraft.

Geplaatst op

Het onoplettende type: ADHD of leerstoornis

ADHD of leerstoornis

Problemen met het plannen, organiseren en de concentratie wijzen vaak op het onoplettende type van ADHD. Het wil echter niet zeggen dat dergelijke symptomen daadwerkelijk op ADHD duiden. Er kan namelijk ook sprake zijn van iets heel anders, namelijk leerstoornissen. Deze kunnen zeker bij kinderen makkelijk over het hoofd worden gezien. Vaak zijn de verschillen zo subtiel dat je zonder voldoende kennis ADHD of een leerstoornis van elkaar  kunt onderscheiden.

ADHD of leerstoornis

Een kind of volwassene met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder)  kan worden gediagnosticeerd met ADHD. Zoals bekend kunnen we de drie meest voorkomende soorten onderscheiden:

  • ADHD – Het gecombineerde type betekent dat het kind of de volwassenen hyperactief, onoplettend en impulsief is
  • ADHD – Het hyperactief-impulsief type betekent dat men hyperactief en impulsief is. De onoplettendheid ontbreekt hier.
  • ADHD – Het onoplettende type betekent dat men alleen onoplettend is.

Het is niet moeilijk om te begrijpen welk gedrag gepaard gaat met hyperactiviteit of impulsiviteit. Onoplettendheid is echter een heel ander verhaal. Want wanneer spreek je nu over onoplettendheid en wanneer juist niet?

ADHD: het onoplettend type

De richtlijnen die worden vermeld in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-V vereisen dat de arts ten minste zes van de negen gedragingen identificeert. Dit is het handboek wat wordt gebruikt om vast te stellen of een kind of volwassene ADHD heeft.

Een van de negen genoemde gedragingen verwijst naar afleiding door externe stimuli (geluiden of visuele stimuli). Een andere verwijst naar de moeilijkheid om de aandacht vast te houden. De overige zeven beschrijven moeilijkheden die verband houden met de uitvoerende functie. Met andere woorden: het vermogen om een ​​taak te begrijpen, in te plannen en tijdig uit te voeren. Zo kan een kind of volwassene die problemen heeft met alleen een uitvoerende functie, voldoen aan de criteria om te worden geïdentificeerd als onoplettend.

ADHD of leerstoornis

Wanneer ADHD-medicatie niet werkt

Is er sprake van het onoplettende type ADHD, dan wil dit niet zeker dat het blijvend van aard is. In sommige gevallen kan medicatie de problemen aanzienlijk verminderen en is de impact minimaal of zelfs volledig afwezig. Dit is zeker niet altijd het geval. Met name organisatorische problemen en moeilijkheden met het managen van de beschikbare tijd zijn vaak hardnekkig. Zeker als het kinderen betreft kan bijscholing absoluut noodzakelijk zijn om een leerachterstand te voorkomen. In bepaalde gevallen kan ook de inzet van een gespecialiseerde ADHD-coach de problemen verlichten.

De genoemde problemen met organisatie en tijdsindeling kunnen een symptoom zijn van ADHD, maar kunnen net zo goed het gevolg zijn van leerstoornissen (LD). Een combinatie is daarnaast ook mogelijk.

De juiste behandeling

Voor de ouder van een kind met onoplettendheid, evenals voor een volwassene die hetzelfde probleem ervaart, is het belangrijk om de mogelijke oorzaken te begrijpen om zo de meest kansrijke behandeling voor het kind te krijgen. Een van de zaken waar je als ouder aandacht voor zou moeten hebben, is het achterhalen van de manier(en) waarop dergelijke symptomen worden beïnvloed. Organisatorische problemen kunnen namelijk ook invloed hebben op het leerproces.

De juiste hulp voor ADHD of leerstoornissen

Sommige professionals hebben de neiging om symptomen van onoplettendheid en problemen met uitvoerende functies (met name organisatie en tijdplanning) te snel af te schuiven als ware het ADHD. In feite richten veel evaluatieteams op scholen zich op de bevindingen die een ADHD-diagnose ondersteunen. Een huisarts kan daardoor de resultaten gebruiken om medicatie voor te schrijven die bij een andere diagnose niet zou zijn gegeven. Hierdoor kunnen de symptomen mogelijk wel worden bestreden, maar het spreekt voor zich dat dit niet de juiste manier is. Bij het stellen van een goede diagnose moet worden gekeken naar wat uitgesloten kan worden en niet alleen naar welke mogelijke verklaringen eerder zijn gegeven. De symptomen kunnen namelijk ook voortkomen uit leerstoornissen, waarvoor een ander behandelplan nodig is.

De symptomen van het onoplettende ADHD type

Vanzelfsprekend verschillende de symptomen per persoon, maar in algemene zin kan er op de volgende signalen worden gelet:

  • Let vaak niet goed op details, of maakt onzorgvuldige fouten op school of op het werk
  • Heeft vaak moeite om de aandacht vast te houden bij bepaalde taken of (spel)activiteiten
  • Lijkt vaak niet te luisteren als hij of zij rechtstreeks wordt aangesproken
  • Volgt instructies vaak niet op en maakt schoolwerk of klusjes niet af
  • Heeft vaak moeite met het organiseren van taken en activiteiten
  • Vermijdt vaak, heeft een hekel aan, of is terughoudend om deel te nemen aan taken die een aanhoudende mentale inspanning vereisen (huiswerk of papierwerk indienen)
  • Verliest vaak dingen die nodig zijn voor bepaalde taken of activiteiten
  • Vaak gemakkelijk afgeleid door prikkels van buitenaf
  • Vaak vergeetachtig bij dagelijkse bezigheden
Geplaatst op

Als je kind met ADHD in de pubertijd komt

ADHD en de puberteit

Kinderen opvoeden kan al zwaar zijn, als daar ADHD bij komt, dan wordt het er voor de meeste ouders niet eenvoudiger op. Elk kind heeft zijn of haar eigen gebruiksaanwijzing en dat is zeker van toepassing bij een kind met ADHD. Maat wordt nog uitdagender als je kind met ADHD in de puberteit komt.

ADHD in de puberteit

De puberteit is een periode van grote veranderingen. Die opgewekte en vrolijke zoon of dochter ondergaat net als elk ander kind veranderingen in de hormoonhuishouding. Als ouder krijg je dus het onvermijdelijke over je heen: een kind wat alles wat je niet wilt herkennen combineert: humeurig, eigenwijs, brutaal en onredelijk. Kortom, de puberteit in het kwadraat. Die lieve tiener met ADHD ervaart alles net iets heftiger en aan jou als ouder de taak om dat in goede banen te leiden.

Fysieke veranderingen

De fysieke veranderingen, gecombineerd met alle verschijnselen van de adolescentie maken het er niet makkelijker op. In sommige gevallen heb je zelfs gewoon pech en beginnen de veranderingen al voor je kind echt gaat puberen. Het respect voor jou als ouder verdwijnt en je kind zal zich vaker dan ooit opstellen als iemand die jouw goed bedoelde adviezen helemaal niet nodig heeft.

Aandachtspunten

Het goede nieuws is dat jongens met een aandachtstekortstoornis (ADHD of ADD) niet meer moeite hebben met de puberteit dan andere tieners met ADHD. Hun specifieke problemen en spanningen kunnen echter verschillen. Door te weten wat je kunt verwachten is het een stuk eenvoudiger om er op te anticiperen. De belangrijkste zaken zetten we even op een rij.

Medicijnen weigeren

De hormonen stromen in overvloed door het lijf van je zoon of dochter en  kunnen intense fysieke en psychologische veranderingen veroorzaken. Tieners vinden dit vaak pijnlijk en willen er graag bij horen. Daarom beginnen veel kinderen die op de basisschool samen medicijnen slikten, in hun tienerjaren te protesteren en komen niet zelden in opstand. Het plannen van een medisch onderzoek loopt dus niet zelden uit op een drama.

De oplossing is de positieve benadering, hoe moeilijk dat ook is. Kies bijvoorbeeld voor medicatie met een langdurige werking. Hiermee voorkom je dat jou puberende kind op school medicijnen moet slikken. Een korte proefperiode is prima, zo ontdekt je kind dat die medicatie toch echt nodig is. Overweeg je om tijdelijk de medicatie stop te zetten, overleg dit dan eerst met je arts.

Groepsdruk en acceptatie

Alle kinderen hebben de drang om geaccepteerd te worden door leeftijdsgenoten. Daar is niets mis mee, maar ADHD kan, als het pas op latere leeftijd is ontdekt, leiden tot een achterstand. Beperkte sociale vaardigheden kunnen dan behoorlijk wat impact hebben wat weer tot frustratie kan leiden. In dergelijke gevallen kan ADHD in de puberteit extra vervelend zijn.

Het gevaar voor sommige kinderen is dat ze op zoek gaan naar een groep leeftijdsgenoten die hen accepteert. Sociaal afgewezen jongens met ADHD klampen zich vaak vast aan andere “buitenbeentjes” die vergelijkbare ervaringen hebben. De combinatie van een groep ‘gelijkgestemden’, de behoefte om geaccepteerd te worden en een laag zelfbeeld vergroot in veel gevallen het risico op alcohol- en drugsgebruik. Zoek daarom als ouder tijdig hulp om hier mee om te gaan.

Gebrek aan toezicht

ADHD en de puberteit

Experimenteren met alcohol, drugs en seks is van alle leeftijden en ook kinderen met ADHD in de puberteit  kunnen er flink op los experimenteren. Spoiler alert: dat doen kinderen niet enkel in het weekend. De meest risicovolle periode is juist van maandag tot en met vrijdag. Nog specifieker: tussen 15.00 en 18.00 uur. Kinderen hebben dan vaak geen toezicht, vooral als beide ouders werken, bovendien ben je wellicht blij dat je op dat soort momenten even de tijd voor je zelf hebt.

Uiteraard ben je ook op die tijdstippen de ouder en dus is het belangrijk om proactief te blijven. Als je na school geen toezicht kunt houden op je tieners, zorg er dan voor dat ze betrokken zijn bij andere activiteiten zoals sport. Het grote voordeel is dat je op die manier ervoor zorgt dat er altijd toezicht is.

Comorbide aandoeningen

Mensen (en dus ook kinderen) met ADHD hebben een verhoogd risico op comorbide stoornissen (twee of meer aandoeningen die tegelijkertijd optreden). Stemmings- en angststoornissen komen vaak voor het eerst voor in  de leeftijd van 8 en 12 jaar, en vervolgens opnieuw in de (vroege)  adolescentie. Probeer dit dus tijdig te onderkennen en schaam je er niet voor om hulp in te schakelen.

Let daarnaast ook op tekenen van ODD (oppositioneel opstandige stoornis). Dit wordt gekenmerkt door antisociaal, vijandig en ongewoon opstandig  gedrag. Deze stoornissen plaatsen impulsieve jongens vaak in gevaarlijke en soms zelfs criminele situaties. Tussenkomst is dan absoluut noodzakelijk.

Veranderingen in de medicatie

De meeste jongens die ADHD medicijnen gebruiken, kunnen dit gewoon blijven doen tijdens de puberteit. Zelfs de meest voorkomende veranderingen zoals gewichtstoename hoeven niet te leiden tot aanpassingen in het medicijngebruik. Heeft de medicatie en de voorgeschreven hoeveelheid altijd gewerkt, blijf dit dan vooral doen.

Het goede nieuws is dat ongeveer de helft van de kinderen met ADHD indrukwekkende verbeteringen laat zien na de puberteit. Vaak is er geen noodzaak meer om medicatie te blijven gebruiken. Slechts een klein deel zal ook op latere leeftijd medicatie moeten blijven gebruiken.

Geplaatst op

ADHD en ODD: de verschillen

ADHD en ODD

Als we het hebben over ADHD, dan wordt vaak gezegd dat het een autismespectrumstoornis is. Dit is niet helemaal correct. Het is een neurobiologische stoornis waarbij er een sterk vermoeden is dat genetisch-biologische factoren een belangrijke rol spelen. Daarnaast bestaan er nog een aantal andere stoornissen die wat betreft de symptomen veel gelijkenissen hebben. Denk aan ADD, maar ook ODD. Met name die laatste wordt nogal eens verward met ADHD.

ADHD en ODD

Ongeveer 40 procent van de kinderen met een aandachtstekortstoornis (ADHD of ADD) heeft ook een oppositionele opstandige stoornis (ODD) of een gerelateerde gedragsstoornis. Een oppositioneel opstandige stoornis (ODD) is vaak te herkennen aan een overdreven grote hoeveelheid agressiviteit en de neiging om opzettelijk anderen lastig te vallen en te irriteren. Hoewel iedereen van tijd tot tijd agressief of irriterend richting anderen kan zijn, is het niet altijd zo dat er sprake is van ODD. Om dergelijke gedragingen te kunnen classificeren als ODD, moet er duidelijke sprake zijn van een patroon van negativistisch, vijandig en uitdagend gedrag. Dit moet bovendien minstens zes maanden of langer voortduren.

Het verschil tussen ADHD en ODD

Niet alle kinderen met het Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD of ADD) komen in aanmerking voor de diagnose ODD. De percentages zijn echter hoog. Uit sommige onderzoeken komen onderzoekers zelfs tot de conclusie dat 65 procent van de kinderen met ADHD, ook een uitdagingsstoornis zoals ODD hebben. Een recent onderzoek onder 600 kinderen in de leeftijd van 7 tot 9-jaar, liet zien dat ruim 40 procent gedrag liet zien wat gekwalificeerd kan worden als ODD. In 15 procent van de gevallen, 1 op 7 dus, was er sprake van nog meer serieuze gedragsstoornissen.

ADHD en ODD

Wanneer is er sprake van ODD

Zoals uit bovenstaande blijkt, is er pas sprake van ODD als er is voldaan aan belangrijke voorwaarden. Zo moet de betrokkene een patroon van negativistisch, vijandig en uitdagend gedrag laten zien. In nagenoeg alle gevallen is er in de kinderjaren sprake van dergelijk sterk afwijkend gedrag. De gedragingen dienen daarnaast minstens zes maanden aan te houden. Kenmerkende eigenschappen hierbij zijn de volgende:

  • verliest vaak zijn geduld
  • maakt vaak ruzie met volwassenen
  • gaat vaak actief in tegen (normale) verzoeken of regels van volwassenen of weigert deze na te leven
  • ergert mensen vaak opzettelijk
  • geeft anderen vaak de schuld van zijn of haar fouten of wangedrag (externaliseren)
  • is vaak lichtgeraakt of raakt geïrriteerd door anderen
  • is vaak boos en verontwaardigd
  • is vaak hatelijk of wraakzuchtig

ODD is niet altijd blijvend van aard

Alhoewel ODD bijzonder belastend kan zijn voor de omgeving, is het niet zo dat dergelijke gedragingen blijvend zijn. Het lijkt er juist op dat sommige kinderen bepaalde aspecten van ODD kunnen ontgroeien. Een uitdagende tiener kan bijvoorbeeld uitgroeien tot een meer evenwichtig persoon die ook makkelijk in de omgang kan zijn. Andere gedragingen kunnen echter blijvend van aard zijn. Een agressieve tweejarige zal bijvoorbeeld ook op latere leeftijd agressief gedrag kunnen tonen.

Opvoeden van een kind met ODD

Als er sprake is van ODD doordat een arts dat heeft vastgesteld, dan is vaak de vraag je daar als ouder het beste mee om kunt gaan. In veel gevallen verschilt de manier van omgaan en opvoeden van een kind met ODD niet zo heel veel van de opvoeding van een kind met ADHD:

  • Richt de aandacht altijd op de positieve punten. Geef het kind complimenten en beloon de positieve gedragingen, bijvoorbeeld wanneer het je kind zich flexibel opstelt of meewerkt. Let dus op de “kleine overwinningen”.
  • Leer jezelf te beheersen. Neem een ​​time-out of pauze als je op het punt staat het conflict met je kind te verergeren.
  • Maak duidelijke keuzes en wees volhardend. Aangezien een kind met ODD moeite heeft om de machtsstrijd te vermijden, moet je als ouder prioriteit geven aan de dingen die je wilt dat je kind doet.
  • Stel redelijke, leeftijdsgebonden limieten op met consequenties die hanteerbaar zijn. Weersta de verleiding om het kind te zachtmoedig tegemoet te treden.
  • Denk niet te snel dat je de klus wel ‘even’ kunt klaren. Je bent namelijk niet de enige met een kind met ODD. Schaam je niet om hulp te vragen of om advies in te winnen van professionals zoals leerkrachten en coaches. Wees ook niet te beroerd om mogelijke adviezen van je partner aan te nemen. Twee weten immers meer dan een.
  • Voorkom een ​​burn-out. Alhoewel een kind met ODD veel tijd vraagt, moet het geen excuus zijn om je leven volledig stil te zetten. Neem dus ook tijd voor jezelf.
Geplaatst op

Vijf dingen waar je meisjes met ADHD aan kunt herkennen

meisjes met ADHD

Kinderen en dan met name jonge kinderen kunnen nogal eens druk gedrag vertonen. Dat betekent niet dat er altijd sprake is van ADHD. In veel gevallen zijn ze niet altijd druk of is er een logische verklaring voor de grote hoeveelheid energie waar kinderen over beschikken. Toch kan het zinvol zijn om kritisch te letten op het gedrag als je vermoed dat er iets meer aan de hand is dan het normale druk zijn. Dat kan lastig zijn als het niet je zoon, maar je dochter betreft. ADHD bij meisjes is namelijk een stuk lastiger te herkennen.

Meisjes met ADHD

ADHD – Alle Dagen Heel Druk – kan zowel bij jongens als meisjes voorkomen. Het punt is juist dat het bij een jongen veel eenvoudiger te herkennen is dan bij een meisje. Als dat over het hoofd wordt gezien, is er vaak ook sprake van een late diagnose. Jammer, want door het tijdig herkennen van duidelijke signalen kun je veel onnodige problemen voorkomen. Zo hebben meisjes met ADHD veel minder last van het typische hyperactieve gedrag, maar zijn andere signalen juist wel nadrukkelijk aanwezig.

Meisjes zijn minder vaak hyperactief

Terwijl hyperactiviteit bij jongens juist een hele duidelijke indicatie van ADHD is, gaat die vlieger voor meisjes niet op. Zo zal je dochter met ADHDF minder moeite hebben om langere tijd stil te zitten en hebben ze veel minder behoefte om continu in beweging te zijn.

meisjes met ADHD

Meisjes zijn ook minder impulsief

Meisjes zijn duidelijk anders dan jongens wat het gedrag betreft. Dat geldt niet alleen voor meisjes zonder ADHD, ook met ADHD is het een wereld van verschil. Ook al kunnen meisjes wel degelijk impulsief gedrag vertonen, het brengt ze veel minder vaak in de problemen. Meisjes met ADHD zijn in die zin makkelijker te sturen en zullen niet zonder toestemming ‘zomaar’ iets pakken.

Minder druk op school

Doordat meisjes met ADHD minder hyperactief of impulsief zijn dan jongens, vallen ze op school minder snel op. Hun gedrag is stukken rustiger waardoor hun vorm van ADHD minder snel door een leerkracht wordt opgemerkt. Simpelweg gezegd: ze slagen erin om het beter te verbergen.

Meisjes zijn vaker afgeleid

Naast de afwezigheid van de twee belangrijkste symptomen is er wel een derde symptoom waar je op moet letten: concentratieproblemen. Het verschil tussen jongens en meisjes is dat het bij de meiden juist vaker leidt tot dagdromen. Ze zijn meer teruggetrokken, leven in hun eigen wereldje en vinden het lastig om langdurig geconcentreerd te moeten werken.

Meisjes schamen zich sneller voor ADHD

Naar mate meisjes met ADHD ouder worden, ontwikkelen ze een bepaalde schaamte voor ‘hun’ vorm van ADHD. Ze weten van zichzelf al vaak dat het veel moeite kost om langdurig op te letten en niet zelden nemen ze zich dat kwalijk. Dit zich niet alleen bij het leren, maar ook in de sociale contacten. Logisch dat ze daardoor minder zelfvertrouwen krijgen.