Tips om het gedrag van kinderen met ADHD te veranderen

Nog altijd wordt ADHD gezien als een beperking. Niets is minder waar. Ook al kunnen de symptomen die kenmerkend zijn voor ADHD een duidelijke impact hebben op het gedrag van een kind, in feite is het niets meer dan een extra uitdaging. Dat betekent echter wel dat ouders van een kind met ADHD snel ontdekken dat de gewone opvoedingstips weinig soelaas bieden als het gaat om het veranderen van het gedrag van hun kind. Dat kan ontzettend veel vragen oproepen, maar gelukkig zijn er tal van gedragsdeskundigen: de ouders van andere kinderen met ADHD. Dergelijke tips zijn vaak ontzettend waardevol en kunnen net die handvatten bieden die nog zijn.

Tip 1: Structuur is essentieel bij ADHD

De kans is groot dat je weet wat we bedoelen als we het hebben over de drie R’s. Rust, Reinheid en Regelmaat. Het zijn de drie basisvoorwaarden voor een goede opvoeding. Met name die laatste R is belangrijk voor kinderen met ADHD. Men is gevoelig voor tal van prikkels en juist het aanbrengen van de juiste structuur zorgt ervoor dat een kind weet wat er wordt verwacht. Een duidelijke dagindeling, vaste regels en een vaste plek voor alle spullen in huis zijn belangrijke hulpmiddelen om je kind te begeleiden. Heb je die structuur – misschien zelfs met tegenzin – aangebracht in het gezin, dan zie je al snel de positieve effecten.

Tip 2: Geef positieve aandacht

Professionele hulpverleners roepen het altijd als eerste: geef positieve aandacht. Voor een kind met ADHD is dat zo mogelijk nog belangrijker. Ben je ervan bewust dat je kind ADHD heeft, dan kan het geven van positieve aandacht juist bijzonder goed werken. Veel gedragingen die je als ‘normaal’ zou beschouwen bij een kind zonder ADHD werken nou eenmaal anders – vaak heftiger – bij een kind met ADHD. Probeer dat dus in je achterhoofd te houden, ook als je jouw kind moet bestraffen. Kortom, negatief gedrag negeren en positief gedrag belonen.

Iemand met ADHD is snel afgeleid en heeft last van impulsiviteit en hyperactiviteit. Als je ADHD hebt is het dus moeilijk om je gedrag onder controle te houden. Dit kan ervoor zorgen dat je minder zelfvertrouwen hebt en angst om te falen.

Tip 3: Belangrijk onderdeel: school

Naar school gaan en daar moeten presteren kan voor een kind met ADHD een hele opgave zijn. Niet zelden raakt een ADHD’er gefrustreerd en zou in het ergste geval juist een behoorlijke impact kunnen hebben op zijn of haar zelfvertrouwen. Als ouder wil je uiteraard het beste voor je kind en goede schoolprestaties horen daar bij.

Om je kind te stimuleren is het niet alleen wenselijk, maar zelfs noodzakelijk dat je aandacht hebt voor alles wat er op school gebeurt. Deel de ervaring en kennis die je inmiddels hebt opgedaan met ADHD met de docenten en laat hen weten hoe jij met bepaalde situatie omgaat. De kans is groot dat ze het overnemen en dat je kind een bijzonder fijne tijd op school kan hebben, ondanks de ADHD.

Tip 4: Informatie verzamelen: zoveel mogelijk

Informatie is een belangrijk gegeven als je een kind hebt met ADHD. Helaas worden ze niet geboren met een handleiding en dus zul je zelf, door het opdoen van ervaring, weten of ontdekken hoe je het beste met jouw kind kan omgaan. Ouders van andere kinderen met ADHD kunnen vaak juist goed relativeren en weten vaak exact met welke vragen je worstelt. Wees dus niet te beroerd om je vragen of zorgen met hen te delen en zo van elkaar te leren. Verdiep je daarnaast in de achtergrond en de situatie van je kind zodat je snel weet waar je kind wel of juist niet heftig op kan reageren.

Tip 5: De andere kinderen hebben ook aandacht nodig

Het is een zeldzaamheid dat je binnen een gezin enkel kinderen hebt met ADHD. Heb je dus meerdere kinderen, dan zal er ongetwijfeld een kind (of meerderen) bij zitten die geen ADHD hebben. Dat kan lastig zijn, omdat je geneigd bent het iedereen naar de zin te maken. Laten we eerlijk zijn, kinderen met ADHD kunnen vaak erg nadrukkelijk de aandacht opvragen. Dat laatste mag uiteraard niet ten koste gaan van de overige kinderen. Waak er dus voor dat niet alle aandacht uitgaat naar jouw ADHD-kindje.

2 gedachten over “Tips om het gedrag van kinderen met ADHD te veranderen”

  1. Ik ben een oma van mijn 11 jarige kleinzoon die ADHD heeft.

    In deze lastige tijd merk ik dat hij steeds drukker en ongehoorzamer wordt sinds hij niet meer naar school kan. Hij begint deze tijd te zien als vakantie en denkt dat hij de hele dag computer spelletjes kan doen, en het is heel lastig om hem zijn huiswerk te laten maken, vooral bij hem thuis.

    Als hij bij mij is gaat het ook niet van harte maar beduidend beter dan thuis. Ik werk zelf ook vanuit huis, en maak dan naast mijn bureau een soort kantoortje voor hem zodat wij dan samen aan het werk zijn, over het algemeen gaat dat wel aardig. Ik ervaar dat dit thuis niet zo makkelijk gaat, alhoewel mijn schoondochter en zoon er alles aan doen om hem zoveel mogelijk aandacht en beweging te geven. Omdat zijn, zo geliefde voetbalwedstrijden en trainingen ook niet doorgaan, gaat mijn zoon om de dag met hem hardlopen.

    Mijn schoondochter is verpleegkundige in een Verzorgingstehuis en daardoor ook heel erg druk en moe, zij doet echt haar best om hem alle aandacht te geven maar vooralsnog is er veel frustratie en zelfs lichamelijk geweld in de vorm van slaan en zijn moeder bijten.

    Zoals u zich kunt voorstellen maak ik mij nogal zorgen hierom.

    Dit alles is begonnen sinds hij niet meer naar school kan.

    Achteraf betuigt hij wel spijt als hij lelijk heeft gedaan maar wij zouden het zo graag voor willen zijn.

    Hebben jullie advies voor ons?

    1. Vooral niet meegaan in die woede, maar juist het tegenovergestelde doen. Omdat al die prikkels verwerkt moeten worden, duurt het wat langer voordat hij weer tot rust kan komen en de zaken kan overzien. Waarschijnlijk hielp zijn sporten daar wel bij.

      Probeer een time out af te spreken en dat als een gewoonte te hanteren. Nu boos, is even tot rust komen op die plek en als er weer rust is, aandacht en erover praten. Dit kan samen worden besproken op een rustig moment, dan is het ook makkelijker om daarop terug te komen. Hoe moeilijk ook, zelf altijd rustig blijven.

      Meestal wil het kind dit zelf ook niet en is het een schreeuw om hulp om de overprikkeling te hanteren.

      Het is absoluut niet gemakkelijk. Ik spreek uit ervaring als alleenstaande fulltime moeder en docent.

Geef een reactie