De vooroordelen over ADHD (en de verwerpingen hiervan)

Iedereen die ADHD heeft of een kind met deze diagnose heeft het vast wel eens meegemaakt: anderen die flink wat (onterechte) vooroordelen hebben over ADHD. Het zal wel aan het eetpatroon liggen, het is een excuus voor het drukke gedrag van je kind of je hebt je kind gewoon niet goed opgevoed. Dit zijn allemaal oordelen die anderen al snel klaar hebben over ADHD. Met welk vooroordeel heb jij regelmatig te maken? Hier vind je een lijst van vooroordelen over ADHD die veel voorkomen, maar ook de verwerpingen hiervan.

Vooroordeel 1: ADHD’ers zijn altijd druk

Wanneer mensen aan ADHD denken, wordt vrijwel direct de link gelegd met drukte. ADHD? Dan zal je kind wel druk zijn. Toch is het niet zo dat ieder kind met ADHD automatisch altijd druk is. Ieder persoon met ADHD is anders en daarnaast kunnen bijkomende stoornissen voor andere kenmerken zorgen. Het is wel zo dat kinderen met ADHD wat drukker zijn in hun hoofd, maar dit hoeft niet direct ook fysieke drukte tot gevolg te hebben. Daarnaast is het ook niet zo dat jongens altijd druk zijn; er zijn ook genoeg meisjes met ADHD die drukker zijn; bijvoorbeeld met praten.

Vooroordeel 2: Kinderen met ADHD zijn minder slim

Het is een verkeerde opvatting dat mensen denken dat kinderen met ADHD automatisch minder slim zijn. Dit kan misschien zo lijken, doordat het een chaos is in het hoofd. Kinderen met ADHD kunnen zich moeilijker concentreren, maar hebben daarnaast ook moeite met het plannen van bijvoorbeeld huiswerk. Dit heeft niets te maken met het feit dat ze niet slim zijn. Vaak is het dan ook door gebruik van medicatie een stuk makkelijker voor een kind om meer ruimte in zijn of haar hoofd te creëren. Het is dan ook een enorme misvatting om te denken dat kinderen met ADHD dom zijn of minder goed ontwikkeld.

Vooroordeel 3: ADHD ligt aan de opvoeding

Het komt ook nog wel eens voor dat mensen de ADHD van een kind wijten aan de opvoeding van de ouders. Dit is enorm pijnlijk, omdat dit alles behalve het geval is. ADHD is een diagnose die al vrij vroeg gesteld kan worden, en daarnaast hebben ouders hier weinig grip op. Het kan voorkomen dat kinderen met ADHD moeilijker te sturen zijn of bijna niet in bedwang te houden zijn. Veel mensen kunnen dit in eerste instantie opvatten als een slechte opvoeding; maar wanneer zij de kern van het probleem weten zullen ze hier snel vanaf zien.

Vooroordeel 4: ADHD is te wijten aan een slecht voedselpatroon

Veel suiker en weinig groente: dat zal wel een reden zijn dat je kind zo druk is. Dit is een van de vooroordelen die veel gehoord wordt onder ouders die een kind hebben met ADHD. Toch heeft het voedselpatroon van je kind hier vrij weinig mee te maken. Ook de computer wordt door veel mensen gezien als de boosdoener en een van de veroorzakers van ADHD. Veel onderzoekers zeggen het treffend: wanneer dit de oorzaak van ADHD was, kon dit allang worden opgelost. Natuurlijk moet je op de voeding letten van je kind, met of zonder ADHD. Maar om te denken dat veel suiker deze stoornis veroorzaakt, is een misvatting.

Vooroordeel 5: Alleen kinderen hebben ADHD

Je hoort er niet veel over, maar ook volwassenen hebben ADHD. De diagnose wordt vooral bij kinderen gesteld, maar dit kan zijn of haar hele leven zo blijven. Ook kan het alsnog op latere leeftijd worden vastgesteld. Het is vaak wel zo dat volwassenen er inmiddels mee om weten te gaan. Toch zijn er nog heel wat mannen en vrouwen die dagelijks struggelen met de beperkingen die zij soms ervaren. Het is dan ook zeker niet zo dat na de puberteit of verder in de volwassenheid de ADHD verdwijnt. De klachten kunnen zeker wel minder worden!

Vooroordeel 6: Je kunt ook leven met ADHD zonder medicatie

Hoewel jongeren na de puberteit vaak stoppen met de medicatie, is het voor kinderen met ADHD bijna niet mogelijk om zonder medicatie te leven. Er wordt wel alleen voor medicatie gekozen wanneer de voordelen van medicijnen groter zijn dan de problemen die in het dagelijks leven worden ervaren. Een van de vooroordelen over ADHD is dan ook dat het goed mogelijk is om zonder medicijnen te leven. Hoewel het niet goed is om jarenlang medicijnen te gebruiken, is ADHD medicatie in veel gevallen het enige redmiddel om meer ruimte en rust in het hoofd te creëren. Hoewel het niet goed is om jarenlang medicijnen te gebruiken, is

Vooroordeel 7: ADHD wordt gebruikt als excuus voor gedrag

‘Je moet je kind gewoon strenger aanpakken’ is een veelgehoord, en wellicht ook goedbedoeld advies van andere ouders of mensen in de omgeving, wanneer je kind niet luistert of erg druk is. Daarnaast zullen misschien veel ouders op het schoolplein denken dat het je kind het label ADHD krijgt, maar dat dit vooral gebeurt om een excuus te hebben voor zijn of haar gedrag. Dit is echter niet het geval, omdat er veel onderzoeken plaatsvinden en er dan pas wordt vastgesteld of je kind ADHD heeft. Het soms onverklaarbare en drukke gedrag van je kind hoort hier vaak bij en ADHD is hier dan ook zeker geen excuus voor.

Vooroordeel 8: Een ADHD’er heeft geen wilskracht en doorzettingsvermogen

Het is gemakkelijk praten voor mensen die geen ADHD hebben, en er wordt dan ook vaak gezegd dat een ADHD’er niet genoeg wilskracht en doorzettingsvermogen heeft. Kinderen met ADHD hebben vaak dubbel zo veel wilskracht en doorzettingsvermogen nodig om te kunnen functioneren zoals de andere kinderen in de klas. Hierdoor wordt er vaak ook een beroep gedaan op de creativiteit van ADHD’ers en is er dus zeker geen gebrek aan wilskracht. Het kan voor ADHD’er wel lastiger zijn om zich volledig in te spannen om dit te bereiken.

Vooroordeel 9: ADHD is ADHD

Een ander vooroordeel over ADHD is dat ADHD simpelweg ADHD is. Toch is het niet zo simpel, want er zijn verschillende types van ADHD. Er zijn types waarbij de hyperactiviteit vooral aanwezig is, maar er zijn ook types waarbij aandachtsproblemen op de voorgrond staan. Het kan wel eens verkeerd worden geïnterpreteerd, waardoor je kind volgens anderen te snel het label ADHD krijgt.

1 gedachte over “De vooroordelen over ADHD (en de verwerpingen hiervan)”

  1. Ik ging laatst uit met mijn vriend. We raakten in gesprek, mijn vriend zei tegen ze, “Hennie heeft ADHD”. Ik stond paf,ze gingen daarna weg. De vrouw zei nog wel tegen mij, “pas je opdat je geen gekke dingen doet”! Ik ben inmiddels 68 jaar, en heb een zeer ernstige vorm van ADHD, heb 3 inmiddels, volwassen kinderen die ik in mijn ééntje goed heb opgevoed, ik heb een redelijk goeie banen gehad. Bij de politie gewerkt en in een theater. Onder mijn niveau omdat ik ook hoogbegaafd ben.
    Jarenlang gewerkt met veel plezier. Een koophuis gekocht en verkocht en huur ik met een buffer op de bank. en bedankt vriend, wat bezielt je om dit te vertellen, wat bezielt je om mijn privé dingen te vertellen. vooroordelen, ik heb er zo genoeg van, denken ze niet na dan?!

Geef een reactie