Wat is een goede ADHD behandeling?

ADHD Behandeling
Goede ADHD Behandeling
Op zoek naar een goede behandeling voor ADHD. “Nu wij te horen hebben gekregen dat onze zoon (15) ADHD heeft, vragen wij ons af hoe wij op zoek kunnen naar de juiste ‘behandeling’ voor hem. Door de vele bomen zien wij het bos niet meer. Er zijn zoveel organisaties die hulp bieden, maar hoe vind je uit wat het beste bij je kind past.
Ik besef dat je uiteraard een en andere moet uitproberen, maar omdat wij dit pas nu weten (hij zit al in de 3e klas middelbare school) zouden we met elkaar graag op korte termijn aan de slag willen gaan.
Gaan we naar de oudergesprekken die de GGZ organiseert (hij gaat sowieso de gespreksgroep door de GGZ voor de jeugd volgen), gaan we kijken of het iets met zijn voeding te maken heeft, gaan we op de homeopathische toer, gaan we in zee met de BSM-de Jong Therapie, dan proberen we voor hem Ritalin of Concerta etc..


Doel ADHD behandeling

Bij een behandeling voor ADHD gaat het erom dat de persoon in kwestie anders en makkelijker met zijn diagnose om kan gaan. Er wordt al vaak heel wat verandert door het inzetten van cognitieve gedragstherapie en medicatie. De keuze voor de ADHD-behandeling hangt af van een aantal factoren: de ernst van de ADHD, de hoeveelheid klachten en problemen dit het met zich meebrengt etc… Veel ouders van kinderen met ADHD zoeken hulp vanwege de veel bijkomende problemen, zoals ernstige gedragsproblemen, grote problemen op school of indirect met leeftijdsgenoten, en niet perse de symptomen van ADHD.
Geschreven door Jeannine Loman


Coen Olde Bijvank
dit artikel is geschreven door Coen Olde Bijvank, oprichter en eigenaar van ADHDblog Nederland sinds 2010. Contact opnemen met Coen? Stuur een e-mail naar coenoldebijvank [ a ] gmail . com

Reacties

10 reacties op “Wat is een goede ADHD behandeling?”

  1. nicole stokhof avatar
    nicole stokhof

    Hoi jeannine
    Toen bij onze zoon (nog geen 6) adhd werd vastgesteld was advies meteen medicatie. Eerst de losse pilletjes ritalin om de dosis te bepalen daarna concerta omdat hij erg last had van rebound als het pilletje was uit gewerkt. Weer kregen onze leuke zo’n weer terug en hij doet het geweldig op school. Ook oudercursus gevolgd wat erg verhelderend was.alles viel op zn plaats en we wisten beter hoe Q te benaderen.als je een quick fix wilt..ik ben voor medicatie als ik zie wat een verschil het is met of zonder..het is echter eeb hulpmiddel.laat je goed informeren voor wat het beste is voor jou zoon.succes met je beslissingen

    Beantwoorden
    1. Bert avatar
      Bert

      Inderdaad: wij waren in de eerste instantie niet voor medicatie.
      Hebben een half jaar video interactie begeleiding in ons gezin en op de basisschool gehad om te zien of wij als opvoeders wel de goede opvoedingsstructuur hadden.
      Vervolgens medicatie: een wondermiddel hoewel we er nog steeds sceptisch tegenover staan. Gevolgen op lange termijn zijn nog niet bekend.
      De training in een ‘praatgroep’ bij ALtrecht heeft wel wat opgeleverd, maar daar had hij op school ook al het één en ander mee te maken gehad.
      Het is de uitdaging om, meer dan bij ‘normale’ kinderen deze kinderen mee te nemen in de gevolgen van hun gedrag, gerichter te begeleiden bij het plannen, maar soms ook los te laten en bewust hun neus laten stoten. Hoe vervelend het ook is!

      Beantwoorden
  2. Bert avatar
    Bert

    Dag, wij verkeren met onze zoon in dezelfde situatie. Dus voel helemaal met je mee!
    Allereerst, hoe lastig ook, verdienen deze kinderen een bewogen hart en veel geduldige ouderliefde. Daarnaast veel rust, reinheid en regelmaat. Vanuit deze basis bouwen! Er zijn veel mooie en goede kanten aan kinderen met deze ‘handicap’. Als je deze mooie kanten van je kind blijft zien en benoemen wordt het al een stuk eenvoudiger.
    Medicatie helpt bij onze zoon ook. Wij zagen destijds (7 á 8 jaar geleden) door Concerta in combinatie met ritalin de mooie kanten van ons kind weer naar boven komen: sociaal en mensgericht!
    De homeopathische toer en letten op voeding heeft in onze situatie niet veel opgebracht dan alleen een ‘ziek’ kind!
    Bovenstaande lijkt eenvoudig zoals het beschreven staat, maar de harde werkelijkheid is weerbarstiger. Echter de basis blijft staan, dan kun je veel hebben.
    Zie je kind als een ‘mooi mens’ met vele mooie kanten!
    Telkens weer terug naar de basis in gesprek: we doen dit omdat we van je houden. In laten zien wat de mogelijke gevolgen zijn van gedrag. Bewegen tussen vasthouden en loslaten. Vrijheid geven en laten ervaren in gebondenheid: er zijn regels, maar je kind moet ook de mogelijkheid krijgen om te ontdekken en fouten te maken.
    Veel wijsheid!

    Beantwoorden
  3. Liesbeth Rakhorst avatar
    Liesbeth Rakhorst

    Hoi Jeanine, ik lees in jouw berichtje een beetje, dat je door de bomen het bos niet meer ziet.
    Er is zoveel informatie, maar welke is nu het beste geschikt voor jouw kind en voor jullie gezin.
    Ook ik heb twee kinderen met ADHD en ADD en ik heb zelf ADD, ik ben mijzelf er pas goed in gaan verdiepen toen er bij mijn kinderen, een tweeling, ze waren 6 jaar het werd geconstateerd.
    Ik liep vroeger tegen heel veel zaken aan, die misschien anders hadden kunnen lopen, als ik eerder geweten had, was ADHD/ADD inhoudt.
    Daarom ben ik gaan studeren, ik heb de opleiding ADHD/ADD Coaching gedaan en afgestudeerd en ben daarna de opleiding KinderCoach gaan studeren. Ik heb mijzelf daar enorm mee geholpen en mijn kinderen ook.
    Ik help kinderen, ouders, partners van een persoon met ADHD en gezinnen waar een of meerdere personen ADHD hebben.
    Daarbij ben ik Kindercoach voor kinderen van 4 tot en met 18 jaar.
    Ik werk met een korte oplossingsgerichte therapie, dat wil zeggen: Er is een probleem en samen gaan we zoeken naar een oplossing die voor beide partijen werkzaam is. Dit in ongeveer 5 tot 8 sessies.
    Ik ben geen psycholoog, maar loop een tijdje met je mee, zodat je een overzicht krijgt en het daarna weer zelf kunt doen.
    Zoals problemen met: Administratie, plannen van zaken, druk gedrag, impulsiviteit, studie, werk, maar ook het voorlichten van ouders en kinderen wat betreft ADHD en ADD.
    Soms vinden mensen het fijn, als ik uit eigen ervaring vertel, wat het voor mij betekende, maar soms willen mensen gewoon goed voorgelicht worden.
    Dit kun je natuurlijk ook uit de boeken halen, maar het is vaak fijner om met iemand te praten, die weet wat het is om ADHD te hebben.
    Een kennismakingsgesprek is altijd gratis. Daarna kun je altijd beslissen of je door mij gecoacht wil worden. Dit kan dus zijn, alleen je zoon, of de ouders erbij, maar vaak is een heel gezin betrokken en lopen die tegen zaken aan, waar ze graag hulp bij nodig hebben.
    Heel veel sterkte en succes.
    Liesbeth

    Beantwoorden
  4. jeannine avatar
    jeannine

    Wat enorm fijn dat er gereageerd wordt. Het helpt al om het ’te kunnen delen’. Ik ga de adviezen rustig op me in laten werken en kijken wat het meeste in onze lijn ligt. Voor nu: veel dank voor de lieve woorden. Groet, Jeannine Loman

    Beantwoorden
    1. A. J. van der Vos avatar
      A. J. van der Vos

      Beste Janine, al sinds oktober 2008 erger ik mij er namelijk pimpelpaars aan, dat iedere volwassene met iemand in zijn / haar omgeving (vrouw, man en kind), die gediagnosticeerd is op het hebben van een vorm van ADHD, meent.. van mening schijnt te zijn.. deskundig te zijn op het gebied van ADHD !
      Mijn persoonlijk verhaal in het kort: Geboren op 3 mei 1950, te Amsterdam, werd ik op de lagere school ‘gebrandmerkt’als zeer moeilijk lerend kind.
      Tien jaar na mijn geboorte, in 1960 dus, heeft wijlen mijn moeder. Alida- Louise, de wijsheid gehad, om een overplaatsing naar de Ovide Decroly, een school voor Bijzonder Lager Onderwijs, tegenwoordig de LOM school? te regelen. Dat heeft in de rest van mijn hele volwassen leven een ontzettend grote, positieve invloed op mijn leer- én werkprestaties gehad !
      Pas in 1998, vernam ik van de enige echt goede psychiater, welke ik sinds 1960 heb gekend, drs. Henk Mul, via een morsig foldertje, het BESTAAN van ADHD. Toen was ik potverdorie al 48 jaar in dit leven!
      Op eigen verzoek, initiatief en enig aandringen, heb ik in februari 2000 onderzoek laten plegen. En JA, hoor, ik stelde mij niet 50 jaar lang aan: ik kreeg de diagnose ADHD. Dertien jaar later.. mag ik mijzelf dus écht wel een ter zake ERVARINGS deskundige noemen.
      Met vriendelijke groet,
      A.J.

      Beantwoorden
  5. a.j. van der Vos avatar
    a.j. van der Vos

    De beste ‘behandeling’ voor een kind met de diagnose ADHD blijf ik nog steeds vinden: Een ontzettende hoop… Liefde van de ouders!
    Daarnaast zijn vereist: bergen geduld en juist gedoseerde (extra) aandacht, waar dit door het ouderpaar echt noodzakelijk wordt geacht. Geef het kind ook duidelijkheid en structuur, steeds maar weer, desnoods van uur tot uur ! Geen militaire ‘kadaver-discipline’, maar duidelijke regels en afspraken maken!
    Kinderen (én volwassenen óók trouwens!) met ADHD zijn slim genoeg om zelf te constateren of en wat voor hen zelf het beste resultaat oplevert!
    Gegroet A.J.

    Beantwoorden
  6. Barbara Zijta avatar
    Barbara Zijta

    Hallo Janine, kijk goed wat je zoon nodig heeft. Hoe functioneert hij? Wat wil hij zelf? Van welke symptomen heeft je zoon het meest last? Beantwoord eerst deze vragen en volg daarna je intuïtie op, die vertelt je altijd de waarheid.
    Een oudercursus geeft je veel inzicht in ADHD, dus dat raad ik je zeker aan om te doen. Zo leer je het gedrag van je zoon beter begrijpen, waardoor je hem ook gerichter en effectiever kunt helpen in de thuissituatie.
    Er zijn inderdaad nogal wat ‘middelen’ op de markt om ADHD tegen te gaan. Ze moeten voor jullie en jullie zoon goed voelen. Op korte termijn kun je denken aan medicatie, omdat dat heel direct werkt. Daarna kun je je gaan verdiepen in wat de verdere stappen zullen zijn. Weet wel dat van methodes als Neurofeedback en het RED dieet nog niet echt wetenschappelijk is aangetoond dat ze werken.
    Mijn advies is: Neem er rustig de tijd voor om alles goed te onderzoeken. Bedenk dat het zoeken naar oplossingen enorm veel energie kan kosten. Soms is het beter te aanvaarden dat het is zoals het is en ADHD in jullie gezin te aanvaarden.
    Als je behoefte hebt aan een gesprek hierover, dan kun je contact met mij op te nemen.
    Ik wens jullie veel sterkte!
    Hartelijke groet, Barbara Zijta

    Beantwoorden
  7. Lotus avatar
    Lotus

    Ik was ook 15 toen ik de diagnose kreeg, ik ben nu 27. Pas afgelopen jaar ben ik gestart met Ritalin, maar inmiddels gestopt. Ik heb tijdens de middelbare school veel baat gehad bij Cesartheapie. Ook heb ik enkele ‘ADHD-coaches’ gehad, van wie ruim de helft eigenlijk niet wist wat adhd inhield. Booming business was het toen. Niets ten nadele van de voorgaande reacties, maar ik heb echt gemerkt dat er nog te weinig bekend was om een eenzijdige therapie op te zetten dat mij kon helpen. Waar ik ook veel aan had was het boek ‘ADHD, hoe haal je het uit je hoofd’. Misschien voor jou als moeder ook erg handig. De eerste keer dat ik het las was ik enorm dwars en boos op de schrijfster. De tweede keer las ik het meer als buitenstaander en zag ik wat er werd bedoeld. Ik lees het nog steeds met regelmaat. Succes!

    Beantwoorden
  8. peter avatar
    peter

    Beste Jeannine, ook wij kregen vorig jaar te horen dat we onze dochter eens zouden moeten laten checken op ADHD. Dit verzoek kregen we van de juf in groep 6. Ze vonden haar nogal druk en ze wilde nog wel eens van haar stoel afvallen tijdens de les. We zijn toen bij het GGZ te hilversum geweest voor een aantal gesprekken en daar kregen we te horen dat er sterke aanwijzingen waren voor ADHD maar dat er nog een vervoldtraject nodig was (met psychiater) om het echt te kunnen vaststellen. We zijn hier verder niet op ingegaan. Ik had al gelezen over neurofeedback en was geenzins van plan om ons kind medicatie te geven in de vorm van ritalin oid. Wij zijn uiteindelijk voor neurofeedback terechtgekomen bij de brain company in hilversum en nu na 25 sessies is er een wereld van verschil. Ze is rustiger, een betere concentratie. Ze luistert beter en we hebben meer (beter) contact met haar. Ze is meer tevreden en last but not least, op school gaat het ook veel beter. Taal, rekenen gaat beter doordat ze een betere concentratie heeft. Er is altijd al gezegd dat ze intelligent genoeg is maar dat “het er niet uitkomt” vanwege het maar moeilijk kunnen concentreren. Enfin, neurofeedback heeft onze dochter enorm geholpen.
    Groeten, Peter

    Beantwoorden

Geef een reactie


%d bloggers liken dit: