Mijn naam is Anna, ik ben een 38-jarige moeder van een zoon van 10 jaar. Al jaren worstel ik met gevoelens van anders-zijn en disbalans, gevoelens die mijn hele leven hebben beïnvloed. Als kind voelde ik me vaak overweldigd door de wereld om me heen. Kleine dingen, zoals drukke ruimtes of onverwachte veranderingen, konden me volledig uit balans brengen. Terwijl anderen moeiteloos leken te navigeren door het leven, voelde ik me voortdurend achterblijven, alsof ik een andere taal sprak die niemand begreep.
In mijn zoektocht naar antwoorden, ben ik talloze keren bij verschillende professionals geweest, maar ik kreeg nooit de helderheid die ik zocht. Vaak werd mijn verwarring en mijn behoefte aan structuur afgedaan als overgevoeligheid of werd me verteld dat ik gewoon ‘meer moest ontspannen’. Het leek alsof niemand echt begreep wat er in mijn hoofd omging.
Het keerpunt kwam toen ik de lijst met 33 ADD-kenmerken van Levente tegenkwam. Terwijl ik door de lijst ging, besefte ik dat ik bijna elk kenmerk kon afvinken. Dit was een openbaring voor mij. Het gaf eindelijk een naam aan wat ik al die jaren had ervaren. Het gaf me een kader om te begrijpen waarom ik me zo anders voelde en waarom ik het gevoel had dat ik niet paste in de meeste situaties. Deze herkenning bracht eindelijk enige duidelijkheid in mijn leven. Het was een enorme opluchting om te beseffen dat ik niet ‘gebroken’ was, maar dat er een reden was voor mijn worstelingen. Tegelijkertijd bracht het ook nieuwe uitdagingen met zich mee.
Hoewel ik nu begrijp waarom ik op een bepaalde manier functioneer, betekent dat niet dat het leven plotseling gemakkelijker is geworden. In feite, het bewustzijn van mijn ADD heeft een nieuw niveau van zelfreflectie en aanpassing vereist. Ik moest leren hoe ik mijn leven kon structureren op een manier die werkte voor mijn brein, terwijl ik ook moeder was van een zoon met ADHD. Het vinden van balans in mijn eigen leven, terwijl ik ook voor mijn zoon zorg, blijft een voortdurende uitdaging. Toch geeft de kennis dat er anderen zijn zoals ik, en dat er een gemeenschap is van mensen met vergelijkbare ervaringen, me hoop en kracht om door te gaan.
De uitdagingen van het moederschap met ADD
Als moeder van een zoon met ADHD, begrijp ik hoe moeilijk het kan zijn om een balans te vinden in deze snel veranderende wereld. Mijn zoon heeft onlangs de diagnose ADHD gekregen en zit nu in zijn proefmaand met Ritalin. Het is vooral bedoeld om hem te helpen de lessen op school te volgen, maar ik wens dat de school zich meer zou kunnen aanpassen aan zijn behoeften, in plaats van andersom. De verantwoordelijkheid om zijn leven te structureren en hem te ondersteunen in een omgeving die niet altijd begripvol is, legt extra druk op mij als moeder. Ik wil het beste voor hem, maar voel me soms machteloos in een systeem dat niet ontworpen is voor kinderen zoals hij.
Het onderwijs en ADHD: Een onvoldoende aandacht
Op school zijn er meer kinderen met dezelfde problemen, maar daar wordt nauwelijks over gesproken. Dit gebrek aan openheid maakt het moeilijk voor ouders om de steun te vinden die ze nodig hebben. Toen ik de directeur vroeg: “Wat doen jullie aan ADHD op school?” kreeg ik geen antwoord. Het was ontmoedigend om te zien dat er geen plan of strategie leek te zijn om kinderen zoals mijn zoon te ondersteunen. Dit zorgt ervoor dat ouders zich geïsoleerd en gefrustreerd voelen, wetende dat hun kinderen niet de hulp krijgen die ze verdienen. Mijn zoon heeft nog twee jaar te gaan, en ik hoop dat de volgende school beter past bij zijn unieke gevoeligheden en denkwijze, mogelijk zelfs zonder medicatie. Het idee dat hij mogelijk zijn hele schoolcarrière afhankelijk zou kunnen zijn van medicijnen om zich staande te houden, is iets wat me zorgen baart.
Herkenning en verbinding met de ADHD/ADD-gemeenschap
Steeds vaker raak ik in gesprek met of lees ik over mensen met ADD en ADHD, en ik voel me dan eindelijk begrepen. Hoewel ik nog steeds zoekende ben naar mijn plek in de wereld, voel ik me nu minder alleen. Deze herkenning is voor mij van onschatbare waarde. Het heeft me geholpen om meer zelfacceptatie te vinden en om te begrijpen dat ik niet de enige ben die met deze uitdagingen worstelt. Door in contact te komen met anderen die vergelijkbare ervaringen hebben, heb ik geleerd dat er kracht schuilt in onze verschillen en dat we elkaar kunnen steunen in onze reis naar zelfontdekking en zelfverbetering.
Een toekomst voor gevoelige kinderen
Ik hoop dat er in de toekomst meer aandacht komt voor het aanpassen van het onderwijs aan de gevoelige kinderen onder ons, voordat burn-out de volgende volksziekte onder jongeren wordt. De snelheid van onze samenleving maakt het moeilijk voor deze kinderen om zich staande te houden, en het is aan ons als ouders en leerkrachten om hen hierin te ondersteunen. We moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat elk kind, ongeacht zijn of haar unieke uitdagingen, de kans krijgt om te gedijen in een omgeving die hen begrijpt en ondersteunt. Dit is geen gemakkelijke taak, maar het is een noodzakelijke stap om een gezonde, inclusieve toekomst voor onze kinderen te waarborgen.
Geschreven door Anna de Jonge, gastblogger voor ADHDblog.nl
P.S. Ook meeschrijven? Stuur een e-mail naar info@adhdblog.nl en wij nemen zo snel mogelijk contact met jou op.
11 Reacties
Rust, orde, regelmaat en evenwichtigheid…
strakke regels,
Kleine opdrachtjes en dan even ontspannen voor de volgende opdracht..
Zo is leren voor een kind met ADHD of ADD een feest..
Maar dat kan helaas niet altijd in het reguliere onderwijs..
Ik ben nog altijd blij dat mijn zoon het Speciaal onderwijs heeft mogen volgen..
Zonder medicijn gebruik..en is nog altijd medicijn vrij..en nu 32 jaar jong.
Een persoon met ADHD zal hij altijd blijven..
Maar zijn persoonlijkheid is er een om trots op te zijn…
Lieve Anna, je bent me te snel af, nu staat jouw verhaal al hier. Ik ben trots op je. Je bent een mooi mens. En een goede moeder. Laat je niet van je stuk brengen door mensen die jou en je kind niet begrijpen. Deze mensen zullen er (helaas) altijd zijn. Probeer er voor jezelf en je kind te zijn. Wees zijn rots. Ik hoop dat jij snel de bevestiging krijgt dat je ook ADD hebt, dat zal je rust geven.
Lieve Mira,
Dank je wel! Ik vond het best spannend mijn tekst te plaatsen, inderdaad voor mensen die op een andere golflengte zitten en bewust of onbewust kwetsende kritieken kunnen geven. Maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. “Hallo wereld”, zingt Sam tegenwoordig en ik doe met hem mee! Ik kijk uit naar jou tekst. Lieve Mira ook jij bent een kanjer en topmoeder!
Ik heb een zoon met Add en asperger en dochter met ADHD pdd-nos
Mijn zoon heeft nu voor zijn examens/tentamens een ritalin nodig maar verder heeft hij nooit medicatie gehad!mijn dochter die heeft wel medicatie nodig jammer genoeg maar goed thuis krijgt ze het bijna niet alleen als ze naar school gaat.
Ik heb zelf ook ADHD en mijn man ook dus altijd superdruk,maar er is nooit 1 dag hetzelfde en dat vind ik wel leuk!
En ik ben het met je eens laat de buitenwereld die ons zo anders vinden maar eens aanpassen!
Daar bij de wereld word zo razend gemaakt alles moet snel en goed en dat begint al op de peuterspeelzaal en toen wij zo jong waren ( ik ben 38 ) toen mocht je in de kleuterklassen spelen nu moet je op z’n minst je naam kunnen lezen in groep 2!
Ik heb het hier ook al met leraren over gehad dat ik het niet vreemd vind dat er steeds meer kinderen dit soort stempels krijgen,het is ook niet dat steeds meer kinderen het hebben het was er vroeger ook maar toen hoefde je nog niet zoveel als nu en dat maakt het verschil!!
Maar iedereen doet zijn/ haar best de kinderen zo goed mogelijk op te voeden en echt waar het leven met ADHD of andere beperkingen word nooit saai!!
Anna, heel simpel…don’t worry, be happy,….wees trots…en zuinig op jouw gezin !
Het doet mij ontzettend goed…dat jij meer positieve…dan negatieve kanten ziet !
Qua leeftijd… (62.5 jaar, geboren op 3 mei 1950, te Amsterdam)
Zou ik een oom voor jou kunnen zijn en een ‘Opa’ voor jouw kinderen !
Wij, mensen ( m / v , jongeren, ouderen ) met ADHD, weten meer,
kunnen meer en hebben nu eenmaal…meer mogelijkheden, talenten…
dan de gemiddelde Nederlandse burger !
A. J.
Het eerste boek met 60 jaar ervaring met ADHD/ADD
Anna,
Het is naar mijn mening, in- en in-triest…dat in deze TECHNOlogiische, op geld en winst beluste, doorgedraaide maatschappij, mensen steeds meer als NUMBERs worden gezien !
Voldoet een mens…niet aan bepaalde standaard kwalificaties, dan wordt die mens…
via het grofvuil afgevoerd, en beland op de vuilnisbelt…van die zelfde maatschappij !
A. J.
Alle
Dommen
Hebben
Dit…???
WAT hebben alle ‘dommen’….???
Mega voor_oordelen….
tegenover mensen…die anders…zijn…
dan alle ‘anderen’…!!!
Ronald A.
Lees je verhaal met zeer veel herkenning.
Hier 2 zoons met ADHD en de oudste hoogbegaafd en jongste goede leeecapaciteiten maar zoveel onbegrip mbt de drukke bewegelijke snel afgeleid overprikkelde kant :(.
Succes met zoeken naar passende oplossingen. Beide medicatie hier onder schooltijd thuis zelden.
Iedereen is gek, behalve JIJ!!!
Valt niet mee om tegen een wereld van onbegrip op te boksen…heb t zelf en mijn 2 kids ook….