Home » Ervaringen van volwassenen met ADHD » Hoe ik aankijk tegen ADHD

Hoe ik aankijk tegen ADHD

Wat een apart begin voor een blog, maar ja, ik ben nu al afgeleid, erg hè? Natuurlijk begrijpen jullie ook wel dat ik een grap maak over het feit dat wij ADHD’ers snel afgeleid zijn.



Mijn ervaring met ADHD

Mijn naam is Thom, ik ben 16 en ik heb Attention Deficit Hyperactivity Disorder, oftewel ADHD. Al vanaf jonge leeftijd weet ik dit van mezelf, maar het heeft me nooit echt veel gedaan. Ja, ik ben wat drukker dan anderen misschien, maar dat was het wel… dacht ik. Fout gedacht! Naarmate ik ouder werd, begon ik pas echt te begrijpen wat ADHD betekent. Alhoewel, zelfs nu doet het me niet zoveel.

ADHD als gave

Je leert ermee leven, en inmiddels zie ik mijn ADHD zelfs als een soort gave. Ik heb altijd energie, heb minder slaap nodig en reageer vaak snel. Niet slecht, toch? Ja, ik word sneller afgeleid dan anderen, maar dat neem ik voor lief. Voor mij is ADHD iets positiefs.

Ik ben net als iedereen

Ik zie mezelf niet als anders of minder dan anderen. Net als iedereen heb ik mijn eigen unieke eigenschappen. Mensen kijken vaak vreemd op als ik zeg dat ik ADHD heb, vooral als ik rustig zit. Voor de goede orde: ik ben de rustigste in mijn klas!

De media en het stigma rondom ADHD

De media, boeken en mensen om ons heen portretteren ADHD vaak als een “vreemde ziekte.” Maar ik vind dat onzin. Jammer genoeg denken veel mensen op die manier over mij en andere ADHD’ers. Wat kun je eraan doen?

Anders denken, niet minder

Mensen vinden iemand met ADHD vaak “anders” of zelfs “raar” omdat ze die persoon niet begrijpen. Maar wij denken gewoon op een andere manier, en dat maakt ons zeker niet minder. Ik bijvoorbeeld kan heerlijk fantaseren en oplossingen verzinnen, puur omdat mijn brein net wat anders werkt.

Omarmen wie je bent

Begrijpen jullie mijn punt? Je bent wie je bent, en daar moet je het beste van maken. Focus niet op de negatieve kanten, maar op de voordelen. Ieder mens is uniek, dus waarom zouden jij en ik dat ook niet mogen zijn?

Zie ADHD niet als iets slechts. Voor mij is het een gave die mij helpt om op mijn eigen, unieke manier door het leven te gaan.


LTO3

Comments

5 reacties op “Hoe ik aankijk tegen ADHD”

  1. en zo is het! mooi geschreven thom!

  2. sylvia eikens avatar
    sylvia eikens

    Geweldig Thom hoe jij jezelf beschrijft met je ADHD .Het is ook geen ziekte het is een bijkomstigheid.Wij hebben geleerd dat je er best goed mee overweg kan hoor.Als je zelf aanvolet wanner je te druk bent ga dan iets anders doen zodat je weer rustig wordt.Ook sporten is een goed uitlaatklep.en weet je met humor kom je een end….t;is soms toch best lachen of niet dan.Als je zo kan schrijven over jezelf Knap hoor meer mensen moeten jouw verhaal eens lezen.groetjes Sylvia Eikens

    1. Ronald. ( Amsterdam) avatar
      Ronald. ( Amsterdam)

      A…ltijd
      D…oor
      H…elder
      D…enken…
      anderen op weg willen helpen?
      Dat is mij in mijn leven (geboren 3 mei 1950) niet altijd in dank afgenomen.
      Mijn goede bedoelingen…werden vaak verkeerd begrepen,
      waardoor ik mij weer onbegrepen voelde !
      In de eerste plaats ben ik Ronald, geboren in Amsterdam, onder het sterrenbeeld Stier.
      Een mens van vlees en bloed, met eigen gedachten en wensen,net als alle andere mensen !
      A…lle
      D…ommen
      H…ebben
      D…it….
      (vooroordelen over Volwassenen met de diagnose ADHD…gevoed en opgeklopt door de media, zogenaamde deskundigen…mensen zonder ADHD, dus…!)
      inclusief mijn eigen familie ! Wij zijn de bijzondere mensen, met bijzondere eigenschappen, talenten en gaven, welke ‘ zij ‘ missen ! Dat soort volk…wil ik dus al heel lang, iets mee te maken hebben !
      Te lang heb ik mij in allerlei bochten gewrongen, gedacht dat het aan mijzelf lag !
      Nou, mooi niet dus ! Aktie = reaktie !
      Als iemand…het vertikt…om ook maar iets van mij te begrijpen, houd ik hem / haar een spiegel voor, en dan heb ik er geen last meer van !

  3. Jules avatar

    Geweldig!

  4. Heel mooi geschreven Tom. Je stopt het niet weg: ADHD.

    Knap op zo’n jonge leeftijd zo’n verhaal te schrijven, petje af.

    Liefs, Jessica

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *