Een kind met ADHD, moeilijk of makkelijk in de omgang? Hoe gaat het met de opvoeding? Een moeder deelt haar gedachten met ons.
Tja, moeders schrijven. Als de moeders er echt even voor gaan zitten valt er genoeg te schrijven. Mijn zoon is inmiddels 10 jaar oud. Al in de kleutergroep werd er opgemerkt dat hij toch wel druk was. In groep 3 zijn we begonnen bij de GGZ. Na onderzoeken en lange wachtlijsten kregen we de uitslag ADHD.
Wat vallen er veel dingen op hun plaats… zwemles? Wat een drama. Na een halve baan al de info kwijt zijn over wat nu de bedoeling was. Tja, nu weten we waarom.
Gedrag thuis is slechter
Voor ons zijn er een hoop dingen duidelijk. Al wil dat echt niet zeggen dat het gemakkelijk is. Het grootste verschil is wel: Het gedrag thuis of ergens anders. Thuis ben je helemaal jezelf, compleet met grote mond en soms agressieve buien. (Tja, laten we de mensen bij de GGZ dan maar geloven, die zeggen je kind voelt zich geborgen en veilig thuis, dus durft zichzelf te zijn.. Goede opvoeding.)
Op school of bij vriendjes heb ik een compleet andere zoon. Keurig in gedrag en veel mensen zijn stomverbaasd als ze horen dat hij ADHD heeft. Daardoor krijg je automatisch toch weer het onbegrip.. Waar we als ouders van een kind met ADHD zo vaak mee te maken krijgen.
Ach, het komt wel goed met die zoon van ons. Op school gaat het nu eindelijk wat beter en ook vriendjes komen en gaan (eerlijk is eerlijk, dat hoor je toch vaak anders). Gemakkelijk is het niet altijd, maar we gaan er natuurlijk voor, want ondanks zijn moeilijke buien soms, is het een heerlijk kind
Geschreven door een liever moeder van een fantastisch zoon met ADHD.
Wil jij ook je verhaal met ons delen? Dit kan door contact met ons op te nemen of je kunt het forum bezoeken en daar met duizenden leden je ervaring delen/tips vragen.
Geef een reactie