Ruim 3 weken geleden is kleine man gestart met zijn medicatie. Methylfenidaat, de laagste dosering. In mijn hoofd woed, nog steeds, een behoorlijke strijd, want ook al sta ik achter de keuze voor medicatie, ik vind het nogal wat.
Mijn grootste hoop: dat hij er net zo veel baat bij heeft als ik zelf heb.
Mijn grootste vrees: de bijwerkingen.
Om mijn grootste hoop te kunnen bereiken, kunnen we niet anders dan hopen dat mijn grootste vrees voor kleine man meevalt. Dus dat word uitproberen, observeren en bijstellen. De onzekerheid speelt me parten: werkt dit middel voor hem? In welke dosering? Hoe lang duurt het voor hij goed is ingesteld? Krijgt hij last van bijwerkingen en zo ja, welke? Geen enkele ouder staat erom te springen zijn kind medicatie te geven natuurlijk, maar het lastige met deze medicatie is het uitproberen, observeren en bijstellen. Het is geen kant-en-klare oplossing zo van: pilletje erin, hoppa, dat werkt en we zijn klaar. Het kost tijd, energie en vertrouwen hebben in jezelf. Maar we gaan ervoor.
De eerste week merken we er weinig van, behalve dan dat kleine man snel huilt, om niets. Positief effect: niets.
De tweede week, met een kleine ophoging, zien we de bijwerkingen toenemen: nog sneller huilen, flinke stemmingswisselingen. Na ongeveer 3 uur lijkt hij een rebound te krijgen, maar dan duurt het nog een uur voor zijn volgende dosis.
Positief effect: kleine man lijkt zich iets langer te kunnen concentreren, struikelt minder over zijn eigen woorden. Hij lijkt ietsjes meer rust te vinden in zichzelf. Minimaal, maar het is er.
Echter, zijn stemmingen wegen erg zwaar en hij begrijpt het zelf ook niet. Maar hoe leg je dat nou toch uit aan een kind van 6 jaar? Ik pak er pen en papier bij en begin te tekenen… Heel eenvoudig, maar heel effectief voor hem. Het kwartje valt, hij begrijpt het! Een kleine overwinning, zo voelt het voor mij.
1. ‘als je ADHD hebt…’
2. ‘Het pilletje kan je hierbij helpen…’
3. ‘Jou lijf en jou hoofd…’
Na twee weken heb ik een telefonisch consult met de kinderpsychiater en er wordt besloten de dosering in de ochtend te verdubbelen.
Positief effect: nog steeds iets betere/langere concentratie. Wanneer het op zijn hoogtepunt van werking is, is kleine man goed gemutst, goed geconcentreerd en gezellig.
Negatief effect: Extremere stemmingswisselingen, nu duidelijke rebound, vooral in de avond. Slecht eten, niet in slaap kunnen komen.
Bijkomend is natuurlijk ook de tijd van het jaar: Sinterklaas… En nog meer spanning, want hij krijgt er een broertje bij, bij papa.
Ik vind het, als moeder, ontzettend moeilijk en zwaar. Want ik herken de bijwerkingen als geen ander, de stemmingswisselingen, het slechte eten. Dat was ook mijn grootste vrees voor we ermee startten en deze vrees wordt dus werkelijkheid. Maar ik wil niet nu al opgeven, wil het een kans geven. Ik weet namelijk ook hoe ontzettend positief het kan werken, hoe veel je kunt bereiken wanneer je goed ingesteld bent, de bijwerkingen afnemen en hoeveel profijt je ervan kunt hebben. En dat is het uiteindelijke doel. Geduld hebben dus. ‘Geef het een kans, het kost tijd…’ denk ik iedere dag wel 10x. Volgende week gaan we weer op controle.
En zo doen we één stap tegelijk, met vertrouwen en geduld…
Auteur: Inge van ADHDblog.nl
Heel herkenbaar geschreven en wat goed met die tekeningen erbij. Onze zoon nu inmiddels 9 jaar is nu ruim een jaar aan de medicatie. Wij hebben gelukkig weinig last gehad van bijwerkingen. Maar wat ik vooral fijn vind is dat hij er zelf zoveel baad bij heeft. Vooral op school met zijn concentratie. Hij haalt betere cijfers maar kan vooral gewoon meedoen met de rest van de klas. Hij zit beter in zijn vel. Hij heeft ook wel wat moeite om in slaap te komen. Wat bij hem wel helpt zijn melatonine tabletjes. Dat is een lichaams eigen stof en die kun je gewoon bij de Kruidvat of zo kopen. Wat hem ook helpt is een ontspanningoefening voor hij gaat slapen. We doen alles he om onze kinderen een fijner leven te geven, met wat minder prikkels.
Hoi Carli,
Volgende week moet kleine man weer op controle en dan ga ik de melatonine ook aankaarten.
Ik gebruik het zelf ook (ook ADHD en medicatie) en slaap er zelf een stuk beter door!
Alleen durf ik er niet zomaar aan te beginnen zonder overleg, omdat hij nog zo jong is…
En ja, we doen inderdaad alles voor minder prikkels!
Groet, Inge
Mooi geschreven en heel herkenbaar. Wij zitten inmiddels op de juiste dosering en ervaren de positieve werking. Van een ongelukkig, boos, agressief en onbegrepen maar vooral eenzaam jongetje naar een lief, gelukkig, vrolijk en minder onzeker jongetje die zijn humor gelukkig heeft behouden.
Succes ik hoop dat het snel beter gaat.
Dank je wel! Ik weet uit eigen ervaring dat je er zo ontzettend veel baat bij kan hebben, wanneer je goed ingesteld bent en dat is ook de reden dat we doorzetten.
Maar ik weet dus ook hoe zwaar het is voordat je goed ingesteld bent en ik had gehoopt dat het bij kleine man mee zou vallen…maar tot nu toe bewandeld hij hetzelfde pad als ik.
Maar het gaat goed komen!
Rivalen, Concerta, Dexamfetamine en Medikinet heeft allemaal de werkzame stof methylfenidaat. Het staat allemaal op de “dopinglijst”. Mijn zoontje heeft ze allemaal geslikt maar mocht na een maand of 4 niet meer baten. Stratera wordt vaak niet voorgeschreven van wege de hoge eigen bijdrage, maar zou wel in het pakket moeten. Het werkt, misschien persoonlijk maar volgens de artsen het beste medicijn. Gewoon trek in eten, zelfs geen melatonine nodig om in slaap te komen en geen pieken en dalen van wege de (bij)werking.
Judith van der Spek:
RITALIN … LEUK DIE AUTOMATISCHE SPELLING
Inge van Westenbrugge:
Hahaha, altijd leuk inderdaad! Ik vind het belachelijk dat deze medicatie niet vergoed word, simpel gezegd heb je dus gewoon pech gehad wanneer je het je niet kunt veroorloven…
Judith van der Spek:
Inge van Westenbrugge inderdaad, bizar Hoe de farmaceutische industrie hier ook mee omgaat, het is al lastig voor een kind dat het noodzakelijk is laat staan dat zo’n goed medicijn inderdaad niet wordt vergoed. 🙁
Heel herkenbaar. Bij ons ook zo totdat we naar het langwerkende Concerta gingen.
Niet meer overdag wachten op de volgende tijd om medicijn te nemen. (niet meer in de broodtrommel voor de lunchpauze) Niet meer midden overdag rebound en veel geleidelijker raakte het medicijn eind van de middag uitgewerkt. Het overgaan op langwerkende methylfenidaat was voor ons een verademing.
Inderdaad, ook het op school nemen van de medicatie vind ik voor de leerkracht best een verantwoordelijkheid.
Ik gebruik zelf Dexamfetamine en ook dit middel raakt langzamer uitgewerkt, met dus veel minder extreme schommelingen.
Ik ben benieuwd waar kleine man uiteindelijk op uitkomt…
Onze zoon is op zijn zesde met ritalin begonnen, na ongeveer 2 jaar is hij overgegaan naar Concerta omdat hij bij Ritalin veel pieken en dalen had.
Zelf heeft hij altijd gezegd dat hij zich prettiger voelt zonder medicijnen.
Een aantal keer hebben we dat geprobeerd maar dat gaf te veel onrust. De laatste jaren slikte hij zijn pillen alleen als hij naar school ging, dus niet in het weekend en de vakanties.
Morgen word hij 16 en is hij ongeveer 1 jaar zonder medicatie!