Het koekje en de salontafel, een mooi verhaal van een vrouw die een zoon heeft met ADHD. Lees hier haar bijzondere verhaal en laat het even op je inwerken.
Het is 13 jaar geleden. Zoonlief heeft ADHD en is een jaar oud. Ik heb 2 vriendinnen op visite. Zoonlief kan lopen en doet dat vol enthousiasme om de grote, zware salon tafel. Vriendinnen krijgen koffie. Koekje erbij. Zoonlief (die al wat gehad heeft, maar erg blij wordt van eten) ziet het staan en lust nog wel wat.
Hij reikt naar het lekkers. Ik zeg ‘nee’ en zet het schaaltje midden op de salontafel, buiten bereik van de kleine handjes. Zoonlief huilt niet: hij weent! Overweldigd door verdriet, moet hij zich vasthouden aan de rand van de tafel, om niet ter aarde te storten.
Vriendinnen (en ook mama) komen niet meer bij van het lachen. Één van hen vraagt mij: ‘hoe kun je dit kind iets weigeren?’ Waarop ik antwoordde: ‘dat is een serieus probleem’.
Ik vond hem een geweldige toneelspeler. Toen al. Wat wist ik nou over prikkels die heftig binnenkomen, die niet gedempt worden? 12 jaar later kreeg hij zijn ADHD diagnose. En drie maanden later kreeg ik hem ook.
Geschreven door Gea Iwema
Als jij een verhaal mocht schrijven over “het koekje en de salontafel” hoe zou het bij jou dan vorm krijgen? Deel jouw ervaringen op het forum en inspireer en motiveer andere ouders om samen het mooie in het leven naar boven te halen. Mooie, bijzondere en ontroerende verhalen kunnen allemaal gedeeld worden.
Geef een reactie