Een gelukkig kind met ADHD

kind met adhdHet heeft 4 jaar geduurd voordat wij wisten wat er met onze oudste zoon met ADHD (nu bijna 12) aan de hand was. Hij was druk, kon moeilijk inslapen, heel boos, heel verdrietig en heel jaloers naar zijn broertje. Een storende factor in de klas en noem het allemaal maar op. Boos worden hielp niet, op zijn kamer zetten hielp ook niet. We wisten het soms ook niet meer. Maar hij was ook heel spontaan en altijd lief voor kleine kinderen. Kinderen die gepest werden konden op zijn hulp rekenen. Want hij houdt niet van onrecht.



Buitenschoolse opvang
Nieuwe kindjes op de BSO (Buitenschools Opvang) kregen van hem een rondleiding. Hij heeft een hele brede interesse in machines, auto’s en dergelijke. Onthoud ook heel veel interessante dingen die hij gezien of meegemaakt heeft.
Hij slikt sinds een kleine 4 jaar medicijnen. En hij doet het prima! Hij is steeds spontaan en vrolijk en is helemaal klaar voor de middelbare school. Hij gaat naar de (top)mavo in de techniekklas. Hij heeft deze keuze zelf gemaakt. Wij en zijn huidige school kunnen ons helemaal vinden in deze keus en ook de nieuwe school ontvangt hem met open armen.

Ontwikkeling puberteit
Hoe hij zich gaat ontwikkelen in de puberteit, dat weten wij niet. Wij zijn in ieder geval heel trots op hem en gaan voor hem door het vuur! Zoals elke ouder waarschijnlijk zal doen. Ik zal hem tot op het bot verdedigen tegen mensen die hem veroordelen vanwege ADHD, terwijl ze hem niet kennen. Je bent geen ADHD-er, maar je hebt het en je kan er heel oud mee worden.

Geschreven door gastblogger Martine

4 gedachten over “Een gelukkig kind met ADHD”

  1. Ik herken hier mijn man (heeft ADD) in. Gelukkig hebben jullie het onder controle en daarbij een positieve instelling. Ter bevestiging: ja, ook een kind met AD(H)D wordt volwassen, kan een diploma halen, werk vinden, trouwen etc. Het komt meestal wel goed.

  2. Ik had dit verhaal zelf kunnen schrijven.Echt alles is hetzelfde als bij mijn zoon.Hij is alleen pas 7 en wij weten pas sinds kort dat hij adhd heeft.Mag ik je vragen welke medicijnen hij gebruikt?

    1. @saskia, ook onze zoon is 7 en wij zijn afgelopen oktober begonnen met medicatie.
      Ik kan je alleen zeggen let goed op je kind, hoe hij er op reageert.
      Wij proberen nu het 3e medicijn, dit lijkt redelijk goed te gaan, maar nog steeds heeft hij last van bijwerkingen.
      Moet jullie zoon ook medicatie gaan gebruiken?

  3. ik herken ook veel in je verhaal. Ook mijn zoon is pas 7 maar de problemen ontstonden al op de peuterschool, echter werd het toen veel gegooid op peuterpuberteit. Wij hebben het geluk gehad dat de juffrouw van gr 1 een oudere vrouw met ervaring op speciaal onderwijs was. Zij gaf al snel aan dat een tochtje naar het GGZ niet verkeert zou zijn. Lyam heeft verscheidene diagnose gehad vanaf zijn 4e… Eerst ADHD, toen toch PDD-NOS of toch ODD…Vorig jaar is hij toch weer gediagnoticeert op ADHD. op zijn 5e waren ze gestart met ritalin wat bij hem het averrechtse effect had, Sinds januari dit jaar krijgt hij dexamethafine. Hij was toen bijna 7. Dit gaat op zich goed. Zijn concentratie is enorm verbetert. Cito was begin gr 3 D/E nivo en nu eind gr 3 allemaal B en wiskunde zelfs A+. Zijn gedrag laat echter nog te wensen over. Hij is constant boos, vecht veel en gooit met alles wat ie kan vinden dan.
    Ik moet er wel bij vermelden dat wij thuis nooit problemen hebben met hem. Wij hanteren een strenge structuur en zijn grote zus is de rustheid zelve. Helaas gedraagt hij zich op school niet en zwemles is een probleem. Hij zwemt al 3 jaar en kan met gemak afzwemmen maar zodra hij het moet laten zien met proefzwemmen gooit meneer de kop in de nek en gaat de knop om en dring je niet meer tot hem door.
    groetjes patricia

Geef een reactie