Ik ben moeder van twee prachtige zoontjes, die allebei de diagnose ADHD hebben gekregen. Daarnaast zijn ze beiden bovengemiddeld intelligent, wat de opvoeding soms extra uitdagingen met zich meebrengt. Vanaf het moment dat mijn tweede zoon werd geboren, had ik al het vermoeden dat er iets niet helemaal klopte bij mijn oudste. Hij ontwikkelde zich sneller dan leeftijdsgenootjes en was opvallend aanwezig, zowel thuis als op andere plekken.
Eerste signalen en thuisbegeleiding
Al toen hij bijna drie jaar oud was, begonnen we met video thuisbegeleiding om zijn gedrag beter te kunnen begrijpen en te sturen. Dit bleek enorm waardevol. Door het filmen van dagelijkse situaties kregen wij als ouders inzicht in de manier waarop we reageerden en hoe we hem beter konden begeleiden. Toch bleef het gedrag intens, vooral wanneer hij te veel prikkels kreeg.
Toen hij 4,5 jaar oud was en net naar de basisschool ging, merkten we opnieuw dat hij thuis negatief gedrag liet zien na een schooldag vol prikkels. Daarom besloten we opnieuw video thuisbegeleiding in te zetten. Deze ondersteuning gaf ons handvatten om hem beter te helpen omgaan met zijn overprikkeling.
Bezoek aan specialisten en diagnose ADHD
In de jaren die volgden zijn we meerdere keren met hem naar de huisarts en kinderarts geweest vanwege zijn drukke en impulsieve gedrag. Ondanks onze inspanningen bleef het moeilijk. Uiteindelijk, toen hij zeven jaar oud was, kregen we na uitgebreid onderzoek en testen duidelijkheid: onze zoon bleek hoogbegaafd én had ADHD.
Die diagnose voelde als een opluchting. Eindelijk begrepen we waarom bepaalde dingen niet werkten zoals bij andere kinderen, en waarom traditionele opvoedmethodes soms compleet voorbij leken te gaan aan zijn behoeften.
Starten met medicatie
Op school ging het op dat moment niet goed. Hij had moeite met zijn houding, was snel gefrustreerd en liep regelmatig vast in sociale situaties. Omdat andere oplossingen onvoldoende effect hadden, besloten we in overleg met de arts om te starten met medicatie bij ADHD. Dit was geen gemakkelijke beslissing, maar op dat moment de beste keuze voor zijn welzijn en ontwikkeling.
Daarnaast heeft hij een klas overgeslagen, iets wat hem op sociaal en intellectueel vlak enorm heeft geholpen. Na deze stap zagen we al snel verbetering: hij zat beter in zijn vel, kon zich beter concentreren en straalde meer zelfvertrouwen uit.
De jongste zoon: ook ADHD en hoogbegaafd
Toen onze jongste zoon ongeveer 6,5 jaar oud was, zagen we vergelijkbare signalen. Ook hij zat niet lekker in zijn vel, was vaak druk en vertoonde vervelend gedrag wanneer hij overprikkeld raakte. We herkenden inmiddels de patronen en besloten om hem ook te laten testen. De uitslag bevestigde onze vermoedens: hij had eveneens een vorm van ADHD, vooral zichtbaar in concentratieproblemen en sterke gevoeligheid voor externe prikkels. Net als zijn broer bleek hij bovengemiddeld intelligent.
Het stelde ons gerust om ook bij hem vroegtijdig duidelijkheid te hebben, zodat we gericht hulp konden bieden.
Handvatten, begeleiding en medicatie
Momenteel krijgen we ondersteuning via ambulante begeleiding. Dit betekent dat we als gezin begeleiding krijgen van een professional die ons helpt met opvoedvraagstukken, gedragsstrategieën en het creëren van een prikkelarme omgeving waar de kinderen zich kunnen ontwikkelen.
Beide kinderen gebruiken een lage dosering Methylfenidaat. Dit helpt hen om hun concentratie te verbeteren en prikkels beter te filteren. Dankzij de combinatie van medicatie, individuele aanpassingen op school en duidelijke handvatten thuis gaat het nu gelukkig heel goed met hen.
Wij hebben geleerd dat een goede samenwerking tussen ouders, school en specialisten essentieel is voor het welzijn van kinderen met ADHD. Geen enkel kind is hetzelfde, en zeker bij kinderen die daarnaast hoogbegaafd zijn, vraagt het om maatwerk en veel geduld.
Terugkijkend: Wat ik andere ouders wil meegeven
Terugkijkend ben ik dankbaar dat we vroegtijdig signalen hebben herkend en professionele hulp hebben ingeschakeld. Mijn advies aan andere ouders die vermoeden dat hun kind ADHD heeft: volg je gevoel. Als je merkt dat je kind “anders” reageert dan anderen en je zorgen blijven bestaan, aarzel dan niet om hulp te zoeken.
Er is geen pasklare oplossing, maar met de juiste begeleiding, eventuele medicatie en veel liefde en begrip, kun je samen met je kind de weg naar rust en geluk vinden. Kinderen met ADHD zijn vaak creatief, slim en uniek — het is onze taak als ouders om ze te helpen hun talenten te ontdekken en te benutten.
