ADHD en tics: de verschillen

Sem zit vaak te tappen met zijn voet en te draaien met zijn hoofd. Maar is die lichamelijke onrust nu een tic of een kenmerk van ADHD? De drie belangrijkste verschillen op een rij:

Tics zijn fragmenten van bewegingen

Bij hyperactiviteit als kenmerk van ADHD, lijkt de onrust in het hele lichaam te zitten. De activiteit neemt bijna overal in het lichaam toe. Sem kan dan met van alles tegelijk wiebelen en draaien. Tics bestaan vaak uit fragmenten van een beweging. Er is soms alleen een beginnetje te zien, zonder dat de beweging wordt ‘afgemaakt’. Sem maakt bijvoorbeeld een rukje met zijn nek, zonder echt om te kijken. Bij een tic gebruikt een kind vaak maar enkele spiergroepen, terwijl de rest van het lichaam relatief rustig is.

Tics zijn constanter

Bij hyperactiviteit nemen de bewegingen in het lichaam vaak geleidelijk toe. Als Sem bijvoorbeeld lang moet wachten, zie je de onrust steeds verder toenemen.
Zijn tics zijn veel constanter, ze komen voor in patronen. Ze blijven gedurende de dag terugkomen in groepjes. Wel kunnen spannende gebeurtenissen ervoor zorgen dat Sem wat meer tics krijgt. Maar ook zonder dat hij spanning voelt of moet wachten, blijven ze terugkomen.

Tics zijn steeds hetzelfde

Bij hyperactiviteit kunnen de lichamelijke bewegingen sterk verschillen in tempo en hevigheid. Sem tapt de ene keer langzaam en zacht met zijn voet op de grond en dan weer sneller of harder, of hij maakt er een ritme van. Tics hebben steeds bijna dezelfde uitvoering. Als Sem een tic heeft waarbij hij moet tappen met zijn voet, dan tapt hij dus vaak op dezelfde manier: ongeveer even snel en even hard.
Geschreven door Annet Heijerman van ADHDblog.nl en uitgever van het boek ADHD tics.
bron: Cath, D.C., Hedderly, T., Ludolph, A.G., Stern, J.S., Murphy, T., Hartmann, A. et al.; ESSTS Guidelines Group. (2011) European clinical guidelines for Tourette syndrome and other tic disorders. Part I: Assessment. Eur Child Adolesc Psychiatry 20(4):155-