ADHD hulpverlening deel 2

Mijn ADHD hulpverlening deel 1ging over hulpverlening Nederland en de enorme muur waar wij tegen aanliepen, deze blog gaat daar ook over, maar het oefenen heeft geholpen en we zijn over de muur gesprongen!

In februari was ik het wachten op de instantie die de diagnose bij onze kanjer had gesteld zat en heb ik na heel lang wikken en wegen de stap gezet om zelf contact op te nemen met Bureau Jeugdzorg. Wat vond ik dat moeilijk, het is zo’n zwaarbeladen organisatie..

Met een rotsblok in mijn maag heb ik dan uiteindelijk de telefoon gebeld.

Wist ik veel hoe dat in zijn werk ging, zal wel allerlei papier werk worden dacht ik

Na een daglang bellen en proberen er door te komen had ik dan uiteindelijk de afdeling intake oid aan de lijn. “Mevrouw, zullen wij telefonisch de intake doen, dan hoeft u daar niet speciaal een afspraak voor te maken?”

“Mevrouw?” “Eh ja! Sorry, dat lijkt me een heel goed plan” (viel ik toch ff stil omdat dit SNEL ging)
Een half uur later, ongeveer 130 vragen verder waren we klaar.

“Mevrouw, ik ga dit nu doorsturen naar de afdeling die kijkt of dit correct is ingevuld, dan sturen zij het door naar de persoon die de daadwerkelijk intake verder op zich neemt”

“Dank u wel” (dat zal wel minimaal een half jaar duren dacht ik toen)

De tijd verstreek, zowel vanuit Bureau Jeugdzorg als vanuit de diagnose instelling bleef het in die periode stil.

Na 7 weken kreeg ik een brief met het verzoek het verslag van de diagnose op te sturen.
Dus…

Het was inmiddels april. En we waren zo mogelijk nog minder hoopvol op een nog beetje sneller gang van zaken…

Het is natuurlijk niet alleen het wachten op eindelijk een klein stapje vooruit maar vooral het wachten op eindelijk echt mijn kanjer kunnen laten helpen.

Eind april kreeg ik ineens telefoon dat we een week later op intake konden komen.

Alles verzetten, maar aanwezig zullen we zijn!

En dan is het zover, met zo mogelijk een nog groter rotsblok in mijn maag gaan we naar Bureau Jeugdzorg. Alle verhalen en ervaringen die ik ooit gehoord of gelezen heb gaan als een film door mijn hoofd.

Dan maken we kennis met ons contactpersoon. En BAM, het rotsblok valt letterlijk aan diggelen en er overstroomt mij een gevoel van, zij begrijpt mij echt!

Eindelijk iemand die zonder dat ik ook maar iets aandik begrijpt hoe zwaar het is voor Brigitte maar ook voor ons. En eindelijk iemand die vind en begrijpt dat er snel wat moet gebeuren omdat wij al veel te lang wachten op ook maar een heel klein beetje hulp.

Er worden afspraken gemaakt en binnen een week zullen wij het verslag ontvangen, welke na onze goedkeuring doorgestuurd gaat worden naar een Jeugdhulpverleningsinstantie welke alle vormen van zorg welke wij afgesproken hebben, kan regelen.

Het verslag is in één woord top! Het kon mijn eigen verwoording wel zijn!

Binnen dan en 6 weken zouden wij horen wanneer het afstemmingsgesprek zou plaatsvinden.

5 weken later zaten wij met de contact persoon van Bureau Jeugdzorg en de contact persoon van de jeugdhulpverlening bij ons thuis.

De contactpersoon van jeugdhulpverlening vroeg zich af of wij genoeg hadden aan anderhalf uur. Tot ze mij vroeg wat precies de hulpvraag was. Kort en bondig en tot in detail kon ik haar alles vertellen wat ze wou weten en had ze geen vragen meer.

Binnen een uur was onze kanjer op een wachtlijst geplaatst voor dagbehandeling (2 middagen na school gaat ze naar een groepsopvang waar ze intensief wordt begeleid door een pedagogisch coach/mentor om aan haar doelen te werken)

Aangezien de wachtlijst LANG is, werd binnen datzelfde uur geregeld dat er tot die tijd met regelmaat iemand bij ons thuis komt om de dingen waar we tegen aan lopen te bespreken en ons een handvat te geven hoe we het misschien anders zouden kunnen aanpakken.

Al moest ik eerst enorm aan het idee wennen dat Brigitte 2 middagen (na 15.15 – 18.15) weg zal zijn, ben ik er nu echt van overtuigd dat dit haar in korte tijd enorm gaat helpen en dat dit gaat zorgen dat binnen afzienbare tijd die schaduw van ADHD en extreme onzekerheid in de schaduw komt te zijn van een positieve, meer zelfverzekerde trotse meid!

En hoe negatief Bureau Jeugdzorg ook in het nieuws komt, ik wil laten zien met deze blog dat er in deze logge organisatie ook mensen zijn met een echt hart voor de kinderen en dat er echt mensen tussen ziet die zich hard maken om een kind die het zo nodig is op de juiste manier te helpen!