Gedicht voor mijn zoon met ADHD over Liefde, begrip en groei

Dit gedicht is geschreven voor mijn zoon, die op jonge leeftijd gediagnosticeerd werd met ADHD. Het beschrijft de emotionele reis van het opvoeden van een kind met deze diagnose, en hoe we samen een pad hebben gevonden vol structuur, liefde en begrip. Zonder medicatie, maar met veel geduld en ondersteuning, heeft mijn zoon zich ontwikkeld tot een sterk, uniek individu. Dit gedicht is een eerbetoon aan zijn doorzettingsvermogen en de kracht van een open mind.

ADHD
Extreem vrolijk, vol energie,
Extreem verdrietig, tranen stromen in symfonie.
Extreem blij, de zon straalt op mijn gezicht,
Extreem boos, in een storm van licht.
Een tussenweg lijkt haast niet te bestaan,
Balanceren op gevoelens is vaak een waan.

Concentratie voelt als een ongrijpbare zee,
Gedachten vliegen als vogels, altijd mee.
Maar in aanhankelijkheid vind ik mijn kracht,
Een open mind die altijd naar nieuwe kennis smacht.

In één ding kan ik mezelf helemaal verliezen,
Dagen, uren, de tijd is niet te kiezen.
Wanneer ik iets vind waar ik echt in opga,
Dan voel ik me alsof ik de wereld helemaal versta.

Ja, ik ben bijzonder, een geest die danst op het ritme van mijn hart,
Een reis van gevoelens, soms zacht, soms apart.
En zonder medicatie, alleen met structuur,
Leven we met liefde, een altijd helende kuur.

Dit gedicht is voor mijn zoon, ooit acht, nu tweeëndertig,
Het gaat goed met hem, sterk, uniek, en energiek.
Geen pillen, alleen een levenspad vol begrip,
Met liefde, humor en af en toe een twist.

Geschreven door Speelster
Ik speel met klanken, kleuren en mijn innerlijke akkoorden,
Want ik ben Speelster, een naam die spreekt voor wat ik doe,
Een spel van woorden, net als muziek, altijd in beweging, altijd nieuw.