ADHDblog

Hulp bij ADHD

Coen Olde Bijvank

ADHD en Impulsief gedrag

Gepubliceerd:
Laatste update:

Een van de symptomen die kenmerkend zijn voor ADHD is het impulsieve gedrag. Niet nadenken, maar gewoon doen zou men vroeger hebben gezegd. Vaak is dat ook het geval en gaat er geen duidelijk aanwijsbare oorzaak vooraf aan de actie. Het is gewoon een spontane actie waarbij later pas het besef komt. Vaak zou je ADHD juist kunnen omschrijven als een combinatie van factoren. Aan de ene kant hebt jet het drukke en impulsieve gedrag, aan de andere kant juist de moeilijkheid om zich goed te kunnen concentreren en het vasthouden van de aandacht. Simpel gezegd: AD (attention deficit) en HD (hyperactivity disorder).

Combinatie

Op merkelijk genoeg hebben veel ADHD’ers ‘last’ van een combinatie van beide. Men is dus zowel snel afgeleid als impulsief. Dit leidt dus automatisch tot de vraag of er sprake kan zijn van een duidelijk verband of dat het louter op toeval berust. Om het maar even wetenschappelijk te verwoorden: is er sprake van een duidelijke correlatie of een causale relatie.

Om meer inzicht te krijgen in de aard van de impulsiviteit als kenmerk is het soms handig om het antwoord op een andere manier te achterhalen, dan louter op een medische manier. Informaticus Tom Heskens blijkt dan opeens van onschatbare waarde te zijn. Samen met psychiater Jan Buitelaar, hersenonderzoeker Jeffrey Glennon, geneticus Barbara Franke en andere wetenschappers van het Radboudumc en Radboud Universiteit is Tom Heskes aan de slag gegaan met die vraag.

Algoritmes

Alhoewel hij in zijn normale werk weinig te maken heeft met ADHD, komt zijn kennis en ervaring nu wel goed van pas. Zijn specialisme is juist het gebruik maken van algoritmes om te speuren naar oorzakelijke en causale relaties in grote hoeveelheden data. Om het nut ervan te illustreren kun je kijken naar het volgende, willekeurig gekozen voorbeeld.

‘Kinderen die een grote schoenmaat dragen, zijn beter in aardrijkskunde’.

Ogenschijnlijk hebben beide gegevens niets met elkaar te maken. Sterker nog, een verband tussen de grote schoenmaat en het goed presteren op school bij het vak aardrijkskunde, lijkt bijzonder onmogelijk. Het verhaal wordt heel anders als je andere factoren erbij haalt die mogelijk een rol spelen. In dit voorbeeld is dat de leeftijd. Dan wordt het opeens logisch en ontstaat er door de correlatie een duidelijk causaal verband.

Genen en geslacht

Bij het onderzoek naar een mogelijk verband tussen de verschillende kenmerken, hanteert Heskes een vergelijkbare aanpak. Hij stelt dat je, ondanks het veelvuldig waarnemen van beide kenmerken (hyperactiviteit en een gebrek aan concentratie) niet direct kan spreken van een duidelijk verband. Een tekort aan aandacht hoeft geen garantie te zijn voor hyperactiviteit en andersom leidt hyperactiviteit niet automatisch tot een tekort aan aandacht.

De derde factor

Om een mogelijk verband niet per direct uit te sluiten is het zinvol om te kijken naar een andere factor. Om daar achter te komen werd informatie uit andere onderzoeken erbij betrokken. Zo is het een bekend gegeven dat mannen vaker te maken krijgen met ADHD dan vrouwen, bovendien kunnen bepaalde genetische variaties de kans op het ontwikkelen van ADHD vergroten.

Heskes zegt hierover dat de computeralgoritmes een causale relatie kon aantonen. Deze loopt dan van een gebrek aan aandacht naar hyperactief en impulsief gedrag. Andersom is er geen sprake van enig verband.

Voor deze conclusie is men niet over een nacht ijs gegaan. Juist om de factor toeval uit te sluiten, heeft men gebruik gemaakt van verschillende datasets om bij een eensluidende conclusie te kunnen wijzen om de zuiverheid van het onderzoek. Ook dan blijkt duidelijk dat er geen aanwijzing is die kan suggereren dat impulsief en hyperactief gedrag, mogelijk concentratieproblemen (tips) kan veroorzaken.

De toegevoegde waarde

Zo’n wetenschappelijk onderzoek is leuk, maar wat is de waarde ervan? Meer dan je zou denken. Jan Buitelaar, als psycholoog bij het onderzoek betrokken geeft aan dat het in de literatuur wel eens is gesuggereerd, maar dat het niet eerder aantoonbaar werd gemaakt. Met deze wetenschappelijke benadering is het dus extra interessant om te kijken of er ook een neurologische onderbouwing gevonden kan worden.

Daarnaast kan met de conclusie in de hand, ook veel praktischer worden gewerkt aan een therapeutische benadering. Als het gebrek aan aandacht dus leidt tot impulsief en hyperactief gedrag, dan biedt dat juist een opening om de behandeling te richten op de inattentie in plaats van op de hyperactiviteit. Het onderzoek laat dus zien dat de kans groot is dat de hyperactiviteit kan afnemen als er sprake is van vermindering van de inattentie.

ADHD en de gezondheidszorg

Gepubliceerd:
Laatste update:

Dat kinderen erg druk kunnen zijn zal elke ouder kunnen beamen. Af en toe vraag je jezelf gereld af waar zo’n kind in hemelsnaam de energie vandaan haalt. Er is echter een groot verschil tussen ‘gewoon’ druk en problematisch druk. Zeker bij kinderen die ‘anders’ druk zijn kan er al snel worden gedacht aan ADHD of ADD. Er zijn echter duidelijk verschillen die wijzen op een afwijkend patroon.

Wel of geen ADHD

Concentratieproblemen, hyperactiviteit en impulsief gedrag komen bij alle kinderen voor. Het wordt echter heel anders als het gedrag meer dan gemiddeld afwijkt. Gebeurt het vaker en oogt het ernstiger, dan kan er spraken zijn van ADHD. Dit is geen conclusie die een huisarts even tijdens een consult trekt, voor het (in veel gevallen) verlossende woord wordt uitgesproken gaan er een hele procedure aan vooraf. Het is vaak het begin van een lange weg waarbij je veelvuldig te maken hebt met de gezondheidszorg.

Hulp zoeken

In veel gevallen is de huisarts de eerste schakel in de gezondheidszorg die je tegenkomt als je vermoed dat je kind ADHD heeft. Stelt de huisarts vast dat je vermoeden klopt en dat het gedrag van je kind aanwijzingen voor ADHD bevat, dan zal er een doorverwijzing plaatsvinden naar een kinder- en jeugdpsychiater. Een doorverwijzing naar een in ADHD gespecialiseerde kinderarts is ook mogelijk. In veel gevallen komt er daarnaast ook nog een of meerdere gesprekken met een psycholoog die de verdere diagnose zal stellen. Dit is in veel gevallen een GGZ-psycholoog, klinisch (neuro)psycholoog en kinder- en jeugdpsycholoog.

Diagnose ADHD bij volwassenen

ADHD is niet een ziektebeeld wat enkel bij kinderen wordt vastgesteld, ook op volwassen leeftijd kan de diagnose ADHD worden gesteld. Zijn er specifieke kenmerken die mogelijk daarop duiden, dan wordt je daarop onderzocht en vindt er een uitgebreid gesprek plaats met een gz-psycholoog. Deze psycholoog heeft ruime kennis en ervaring op het gebied van ADHD en zal in veel gevallen in overleg met een klinisch psycholoog (of psychiater) het onderzoek gaan uitvoeren en op basis van de resultaten beoordelen of er sprake is van ADHD of juist niet.

Omdat er vaak een uitgebreide voorgeschiedenis is als het gaat om een jongere of volwassene, is het onderzoek vaak een stuk uitgebreider dan bij een kind. Tijdens het gesprek wordt dan ook nadrukkelijk gekeken naar de voorgeschiedenis en mogelijke aanwijzingen van ADHD. Ook de eventuele partner, familieleden en ouders kunnen bij dit onderzoek worden betrokken. Dit wordt gedaan om een zo volledig mogelijk beeld te krijgen.

ADHD behandeling

Als er eenmaal ADHD is vastgesteld, wordt het behandeltraject gestart. Dit traject omvat verschillende onderdelen:

  • Psycho-educatie
  • ADHD medicatie
  • Coaching
  • Psychotherapie

Heb je ADHD, dan is het niet uitgesloten dat er ook sprake is van bijvoorbeeld een angst- of stemmingsstoornis. Dat wil overigens niet zeggen dat dit vaak het geval is. Is daar wel sprake van, dan volgt er vaak een aangepaste behandeling. Gaat het om kinderen met een angst- of stemmingsstoornis, dan krijgen de ouders ook hulp aangeboden.

Ook alternatieve behandelingen voor ADHD zo als acupunctuur zijn steeds meer in opkomst evenals natuurlijke ADHD medicatie.

Psycho-educatie

Psycho-educatie is in feite niks anders dan het verkrijgen van praktische kennis over het vastgestelde subtype ADHD. Je leert daardoor meer over de stoornis en de specifieke kenmerken die daarbij horen. Dit vergroot het begrip waardoor het eenvoudiger is om op specifieke situaties goed te kunnen anticiperen.

Psycho-educatie kan erg goed werken voor mensen die nog vrij kort de diagnose hebben gekregen om zo doende veel kennis op te doen zo dat hij of zij beter met zijn ADHD symptomen kan omgaan.

ADHD medicatie

Een van de meest bekende vormen van een behandeling is ADHD medicatie. Dankzij jarenlang onderzoek is ondertussen duidelijk welke medicatie goed aanslaat en wat mogelijke alternatieven zijn. Dit gaat dan niet alleen over medicatie voor kinderen, maar ook voor volwassenen. In tegenstelling tot een gewone ziekte, gaat het bij de medicatie voor de behandeling van ADHD niet om genezing, maar om het beperken van de kenmerkende symptomen.

Het meest bekende geneesmiddel wat wordt gebruikt bij de behandeling van ADHD is Ritalin. Het middel werd in eerste instantie voorgeschreven voor de behandeling van slaapzucht, maar bleek ook uitermate effectief voor ADHD’ers. De werkzame stof in Ritalin is methylfenidaat, een stof die de afgifte van dopamine en noradrenaline stimuleert en de heropname beperkt. In simpele bewoordingen komt het erop neer dat het ervoor zorgt dat je concentratie met sprongen vooruit gaat. Het middel is niet vrij verkrijgbaar maar kan enkel worden voorgeschreven door een psychiater of een behandelend arts.

Last van een slechte concentratie? Lees dan concentratieproblemen en ADHD inclusief 5 handige tips.

Coaching

De coaching voor ADHD’ers is vooral bedoeld om op de juiste manier om te gaan met ADHD. Dit kan zowel individueel als in groepsverband worden gegeven. De coaching is groepsverband kan voordelen bieden ten aanzien van de individuele coaching. Door de feedback van anderen ontstaan een vorm van zelfreflectie en kan je als ADHD’er juist steun ervaren van lotgenoten. Naast de noodzakelijke informatie en aandacht voor het fenomeen ADHD kunnen ook andere zaken worden aangepakt, denk hierbij aan tal van dagelijkse dingen als het maken van een goede planning, communiceren en het omgaan met geld.

Psychotherapie

In sommige gevallen kan het volgen van psychotherapie een uitkomst zijn. Niet zelden kampen ADHD’ers met een gebrek aan zelfvertrouwen door stigmatisering. In dergelijke gevallen kan het volgen van een individueel psychotherapeutisch traject onderdeel zijn van een behandeling van ADHD. Dit kan ook positief zijn bij het verwerken van ingrijpende situaties die het goed functioneren in het dagelijks leven kunnen belemmeren.

Verschil kenmerken en symptomen van ADHD

Gepubliceerd:
Laatste update:

ADHD is in hele simpele bewoordingen een gevolg van een verstoorde productie en functionering van bepaalde stofjes in de hersenen. Doordat er sprake is van een onbalans, wordt het gedrag hierdoor in bepaalde mate beïnvloed. Zo reageert iemand met ADHD op een andere manier op bepaalde (externe) prikkels. Denk hierbij aan het plotseling omslaan van het humeur, erg druk gedrag en andere zaken. Het kan ertoe leiden dat de concentratie minder is. De kleinste afleiding kan vaak al voldoende zijn. Iemand die ADHD heeft kan daarnaast ook impulsief gedrag vertonen, overactief of juist extreem onrustig zijn.

Symptomen versus kenmerken

Als we het over ADHD hebben, dan kunnen we verschillende symptomen en kenmerken onderscheiden. Om het hele plaatje helder te krijgen: een symptoom is een situatie wat het gevolg is van de oorzaken van ADHD. Een kenmerk is eerder gedraging wat door ADHD wordt gestimuleerd. Zo is de vaak obsessieve hang naar aandacht een kenmerk en is het afwijkende slaappatroon een symptoom.

Volwassenen en kinderen

De symptomen en kenmerken van ADHD komen zowel bij kinderen als volwassenen voor. Dat slechts 33% van de volwassenen die in hun jeugdjaren ADHD hadden en dit blijven houden, betekent niet dat symptomen verdwijnen. In tegenstelling tot jongeren zijn volwassenen vaak beter in staat om bepaalde kemerken en symptomen van ADHD te onderdrukken. Ze zijn er dus nog steeds, maar men kan er over het algemeen beter mee omgaan.

De belangrijkste symptomen en kenmerken van ADHD zijn de volgende:

Concentratieproblemen

  • snel afgeleid zijn waardoor het lijkt alsof men minder goed kan luisteren.
  • moeite met details, weinig secuur, slordigheidsfoutjes maken.
  • teveel tegelijkertijd willen doen.
  • vergeetachtigheid.
  • niet meer weten waar spullen zijn neergelegd snel verveeld zijn.

Deze concentratieproblemen zijn niet het exclusieve terrein van kinderen met ADHD, ook volwassenen kunnen hier hinder van ondervinden.

Hyperactiviteit

Net als kinderen, kunnen ook volwassenen last hebben van hyperactiviteit. Dit kan zich op verschillende manieren uiten:

  • niet stil kunnen zitten
  • rusteloos zijn
  • veel praten
  • niet of moeilijk kunnen ontspannen

Impulsiviteit

Zowel bij volwassenen als bij kinderen met ADHD is er vaak sprake van impulsief gedrag. Dat is niet leeftijdsgebonden en kan ook op latere leeftijd aanwezig blijven. Die impulsiviteit blijkt onder meer uit de volgende zaken:

  • acties uitvoeren zonder er eerst over na te denken.
  • onnadenkendheid (dingen doen waar men later spijt van heeft).
  • anderen onderbreken.
  • impulsief gedrag op tal van gebieden: geld, vrienden, relaties en werk.

Typische kenmerken van ADHD

Afgezien van de hierboven gegeven voorbeelden, zijn er tal van andere kenmerken waaraan je iemand met ADHD kunt herkennen:

  • geen besef van tijd waardoor men vaak te laat komt.
  • moeite hebben met het zorgvuldig plannen van activiteiten.
  • (sterk) afwijkend slaappatroon.
  • snel geprikkeld zijn.
  • snel angstig zijn, vaak in combinatie met weinig zelfvertrouwen.
  • snel boos zijn.
  • in sociaal opzicht weinig begaafd.

ADHD DSM-5 classificatie

Gepubliceerd:
Laatste update:

Als er wordt gesproken over ADHD, dan komt een term altijd boven drijven: het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Normaal gesproken heb je er niet veel mee te maken, maar bij ADHD des te meer. Het is een classificatiesysteem wat is samengesteld op basis internationale afspraken. Hierin zijn de criteria vastgelegd voor tal van psychische stoornissen. Dit wordt met enige regelmaat op basis van (nieuwe) wetenschappelijke inzichten bijgewerkt en gepubliceerd.

Om gelijk een belangrijk gerucht de wereld uit te helpen: het DSM is geen handboek om aan de hand van de vermelde criteria een diagnose te stellen. Zie het eerder als een naslagwerk op basis van wetenschappelijke bevindingen. De feitelijke diagnose vindt plaats door middel van een uitgebreid onderzoek volgens de daarvoor geldende richtlijnen.

DSM-5 wordt ook in Nederland gebruikt, er is zelfs een Nederlandse vertaling van beschikbaar. De laatste versie dateert alweer uit 2014. Juist omdat het een naslagwerk is, heeft het geen directe impact om de manier van het behandelen van ADHD patiënten. Juist omdat de inhoud van het DSM regelmatig wijzigt is het mogelijk dat patiënten met een bepaald ziektebeeld nu op basis van een andere classificatie anders worden ingedeeld. Voor de patiënt in kwestie maakt dat niet veel uit. Symptomen en klachten blijven hetzelfde, hooguit verandert de naam die wetenschappers geven aan het ziektebeeld.

DSM is ondanks het feit dat het strikt genomen om classificaties gaat niet onbelangrijk. Zo kan de financiering van een behandeling wel van invloed zijn op basis van de classificatie. In veel gevallen is het financiële plaatje afhankelijk van de zorgverzekeraar die hiervoor vaak kijkt naar de classificatie in het DSM. Het Zorginstituut Nederland speelt daarbij een belangrijke rol: samen met de minister houdt dat instituut de samenstelling van de basisverzekering in de gaten en welke voorwaarden van toepassing zijn.

DSM-5 handboek voor de classificatie van psychische stoornissen.

Definitie van ADHD volgens DSM-5

DSM-5 heeft het, als het gaat over ADHD, over aandachtsdeficiëntie-/hyperactiviteitsstoornis (ADHD). Het volledige ziektebeeld wordt in DSM-5 geschaard onder de neurobiologische ontwikkelingsstoornissen. Hierbij wordt dan verwezen naar ‘een hardnekkig patroon van onoplettendheid en/of hyperactiviteit-impulsiviteit’. Daarnaast wordt er gesteld dat het ziektebeeld een belemmering is voor het dagelijkse functioneren of de ontwikkeling ernstig zou belemmeren.

Diagnose ADHD volgens DSM-5

Naast het hanteren van een duidelijke definitie van ADHD, is het voor het stellen van een deugdelijke diagnose van belang dat de volgende criteria aanwezig zijn:

Het symptoomcriterium: er moet sprake zijn minstens zes van de negen vastgelegde symptomen op het gebied van aandachtstekort. Ook moet er sprake zijn van minstens zes van de negen symptomen op het gebied van hyperactiviteit en impulsiviteit.

Het leeftijdscriterium: ook hiervoor geldt dat er meerdere symptomen van hyperactiviteit, impulsiviteit of onoplettendheid aanwezig zijn. Deze symptomen dienen daarnaast beperkingen te veroorzaken die al voor het 12e levensjaar aanwezig waren.

Het contextcriterium: op twee of meer terreinen moeten de beperkingen uit de groep symptomen aanwezig zijn. Dit kan zich bijvoorbeeld uit in sociale situatie, maar ook op school of op het werk. Het gaat erom dat het in twee verschillende gevallen duidelijk zichtbaar is. Geldt dit alleen voor een terrein, bijvoorbeeld alleen in de thuissituatie, dan is dit niet voldoende.

Het beperkingscriterium (impairment): de aanwezige symptomen moeten duidelijk het sociale leven of de situatie op school of op het werk ernstig belemmeren.

Het ‘andere stoornissen criterium’: de aanwezige symptomen kunnen niet verklaard worden door de aanwezigheid van een andere diagnose. Hierbij valt te denken aan zaken als een stemmingsstoornis, angststoornis of een oppositionele–opstandige stoornis.

Ernst van de symptomen

Ook de ernst van de ADHD-symptomen wordt in DSM-5 nauwkeurig gespecificeerd. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om licht, matig of ernstig.

Licht: als er niet meer symptomen aanwezig zijn, dan wat minimaal vereist is. Normaliter gaat het dan om beperkingen die slechts in mindere mate het functioneren kunnen belemmeren.

Matig: hiervan is sprake als er feitelijk teveel symptomen aanwezig zijn om het functioneren als ‘licht’ te classificeren

Ernstig: zijn er juist veel meer symptomen aanwezig dan minimaal vereist én zorgen deze symptomen voor een ernstige belemmering in sociale situaties, maar ook in schoolsituaties of op het werk, dan is er sprake van een ernstige belemmering.

Bach Bloesem therapie en ADHD

Gepubliceerd:
Laatste update:

Goede of slechte ervaringen met Bach bloesem therapie in combinatie met ADHD en werkt het überhaupt wel? Heb je ADHD, dan kan dat vervelend zijn. Het is namelijk meer dan enkel een concentratiestoornis. Afgezien van de mogelijke nadelen, zoals te snel zijn afgeleid en beperkte concentratiemogelijkheden hebben veel ADHD’ers ook voordelen. Zo heeft men vaak meer dan voldoende energie en zijn veel ADHD’ers gezegd met een groot gevoel voor humor. Toch het handig zijn om bepaalde symptomen de kop in te drukken. Gelukkig is voor dat doel Ritalin voor handen en ook Concerta kan aardige resultaten boeken. v

Liever geen reguliere ADHD medicatie? Mocht dat net iets teveel van het goede zijn, dan zijn er nog verschillende, vaak natuurlijke alternatieven waar je als ADHD’er mogelijk baart bij hebt. Een mooi voorbeeld daarvan is Bach Bloesem Mix.

Bach Bloesem therapie als alternatieve behandelmethode?

Als we hebben over de alternatieve behandelmethode van ADHD, dan komt men al snel terecht bij accupunctuur. Een enigszins onderbelicht alternatief is Bachbloesem therapie. Deze behandelmethode is in de 20e eeuw ontwikkeld door Eduard Bach. Hij ging aan de slag met homeopathische geneesmiddelen en ontwikkelde zo een geheel eigen systeem van het behandelen van ziektebeelden.

Bachbloesems zijn vloeibare plantenextracten die, in de juiste verhoudingen het gewenste effect hebben op bepaalde symptomen. Volgens de theorie achter de Bachbloesem therapie zou er een positieve uitwerking uitgaan op zowel het lichaam als de geest.

Simpel gezegd, Back Bloesem moet ervoor zorgen dat je lichaam weer in balans komt en blijft. Voor sommigen is dat inderdaad effectief en zweren ze erbij, anderen houden er liever een andere mening op na. En dit is vrijwel met alle reguliere- en alternatieve medicijnen voor ADHD.

Werking Bach Bloesem mix

Om de verwachtingen te temperen: Bachbloesem therapie heeft hooguit een ondersteunende werking. Dat wil zeggen dat de therapie ‘an sich’ niet genezend werkt. Het kan echter een prima alternatief zijn als de stap naar de reguliere geneesmiddelen als Ritalin en Concerta te groot is.

Ook als men een bepaalde aversie heeft tegen het gebruik van relatief zware medicatie, kan het zinvol zijn om aan de slag te gaan met Bachbloesem therapie. Het is een natuurlijke, niet verslavende manier van het behandelen van de symptomen van onder andere ADHD.

Hiervoor wordt Bachbloesem mix 55 gebruikt. In veel gevallen kan dat leiden tot opzienbarende resultaten en voordelen. Veel voorkomende positieve ervaringen met Back Bloesem mix zijn:

  • Rustiger en kalmer wordt
  • Minder snel geïrriteerd raakt
  • Grotere mate van zelfdiscipline kan ontwikkelen
  • Minder grote neiging tot impulsief gedrag
  • Minder snel is afgeleid
  • Verbeterde concentratie waardoor men beter presteert op school of op het werk
  • Merkbare resultaten

Nogmaals, het gebruik van Bachbloesems betekent niet dat symptomen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Van genezing is dus geen sprake, wel van een verbetering van de situatie. Het kan daarom een prima methode zijn om te gebruiken als onderdeel van een behandeling tegen de symptomen van ADHD.

Niet elke ADHD’er ervaart immers dezelfde klachten en dus zal ook het effect van Bachbloesems per individu kunnen verschillen. Verwacht overigens geen totale verbetering op korte termijn: normaliter duurt het enkele weken voor er sprake kan zijn van duidelijk merkbaar resultaat.

Neuropsychologisch onderzoek bij ADHD

Gepubliceerd:
Laatste update:

Als er sprake is van een vermoeden van ADHD, dan kom je al snel in een medische molen terecht. Een belangrijk onderdeel van de diagnose is het neurologisch onderzoek. Dit onderzoek, vaak afgekort tot NPO, wordt uitgevoerd om cognitieve klachten en de oorzaak te onderzoeken. Voorbeelden zijn concentratie- en geheugenklachten. In veel gevallen zijn er al duidelijke aanwijzingen die duiden op de mogelijkheid van ADHD. Door middel van een NPO kan dit op een objectieve manier worden bevestigd of uitgesloten.

Het doel van neuropsychologisch onderzoek

In simpele bewoordingen komt een neuropsychologisch onderzoek neer op de wens om onomstotelijk vast te stellen dat de aanwezige klachten het gevolg zijn van een hersenaandoening, bijvoorbeeld ADHD. Indien dat laatste wordt aangetoond, kan een volgende stap het onderzoeken van de impact op het dagelijkse leven zijn.

Het onderzoek

Het onderzoek wordt verricht door een of meerdere neuropsychologen. In een van de eerste gesprekken worden de meest zichtbare klachten in beeld gebracht. Om een zo goed mogelijk beeld te krijgen worden er verschillende testen uitgevoerd om de verschillende competenties helder te krijgen. Zo wordt er gekeken naar de volgende gebieden:

  • waarneming
  • taal en spraak
  • concentratievermogen
  • intelligentie
  • geheugen
  • werktempo
  • ruimtelijk inzicht
  • planning

De manier waarop het onderzoek plaats vindt is geheel in lijn met de richtlijnen van de Nederlandse Vereniging voor Neuropsychologie.

Tijdsduur neuropsychologisch onderzoek
4 uur

Aanvullend onderzoek

Als er sprake is van een vermoeden van ADHD kan een aanvullend onderzoek uitsluitsel bieden. ADHD, vaak gedefinieerd als een aandachtsdeficiëntie- en hyperactiviteitsstoornis, is vaak al tijdens de jeugd aanwezig en blijft in veel gevallen ook tussen de volwassenheid bestaan. De belangrijkste kenmerken hierbij zijn zaken als een chronisch gevoel van een tekort aan aandacht, hyperactiviteit en impulsiviteit. Logischerwijs kunnen deze zaken leiden tot een complex scala aan problemen op veel vlakken zoals op school, werk, maar ook in de sociale contacten en binnen relaties.

Vanwege de complexiteit wordt er bij een onderzoek naar ADHD vaak gebruik gemaakt van een breder opgezet onderzoek. Voor volwassenen betekent dit dat het onderzoek wordt uitgebreid met een diagnostisch interview, gericht op ADHD voor deze groep.

Psychiatrische expertise

De psychiatrische expertise neemt een belangrijke plaats in tijdens het onderzoek naar ADHD. Een onafhankelijke psychiater zal daarom onderzoek doen naar de aanwezigheid van een psychiatrisch ziektebeeld. Buiten het onderzoek naar ADHD kan het ook in andere situaties gewenst zijn om de input van een psychiater mee te nemen in het eindoordeel. Dat is het geval als er sprake is van verzuim en arbeidsongeschiktheid. De reden hiertoe is het krijgen van meer duidelijk omtrent een mogelijk achterliggende oorzaak.

Dit is bijvoorbeeld het geval bij een stagnerend herstel of een re-integratie wat moeilijk verloopt. Door deze aanvulling op de gebruikelijk manier van onderzoeken, komen ook mogelijke behandelopties aan het licht en kan men bepalen in hoeverre er sprake in van toerekeningsvatbaarheid.

Voor volwassenen: Aanvullend ADHD onderzoek

Het aanvullende onderzoek naar ADHD bestaat onder andere uit een diagnostisch interview. Dit is met name het geval bij een vermoeden van ADHD bij volwassenen, maar kan ook voor kinderen van belang zijn. Bij dit onderzoek wordt uitgegaan van de criteria zoals die zijn vastgelegd in DSM-5. Een van die vereisten is dat het onderzoek systematisch van opzet is, waarbij ook wordt gekeken naar het gedrag in de jeugd. Om een zo volledig mogelijk beeld te krijgen, kan het van belang zijn dat ook anderen in deze fase worden betrokken.

Zo kan het gebeuren dat het zinvol is om ook de ouders, een partner of andere direct betrokkenen te spreken.

Weekplanning maken? Tips en richtlijnen voor evergreen weekplanningen

Gepubliceerd:
Laatste update:

Terwijl het voor de meeste ‘gewone’ mensen al niet meevalt om een goede dag- of weekplanning te hanteren, voor ADHD’ers is dat al een enorme opgave. Het gebrek aan de juiste vaardigheden die de meeste ADHD’ers ervaren, komt er nog eens een stukje concentratie bij kijken zodat het nog lastiger is. Toch is het de moeite waard om je er toe aan te zetten. De reden is logisch: een goede dag- of weekplanning zorgt gelijk voor meer rust in je lijf omdat je precies weet waar je aan toe bent.

Dag- en weekplanning maken voor kinderen en volwassenen

Voor zowel kinderen als volwassenen is het maken van een planning een goede voorwaarde voor meer rust. Er zijn echter veel verschillen. Zo kan het lastig zijn om een kind aan te leren dat het handig is om even rust te nemen. Voor een volwassenen zit de uitdaging juist in het ordenen van de prioriteiten en komt de vraag juist boven drijven welke prioriteiten de meeste aandacht vergen.

De uitdaging van een goede planning

Bij het maken van een handig roosten of weekplanning komen er altijd een aantal standaard vragen boven drijven. Geen enkele ADHD’er is hetzelfde en dus zal een weekplanning geen standaard product zijn. Wat voor de een wel werkt, hoeft voor de ander zeker niet te werken. Ondanks die uitdaging zijn er wel een aantal richtlijnen te geven zodat je zelf makkelijk aan de slag kan met je eigen weekplanning.

Richtlijn 1: Ga plannen: het zorgt voor meer rust

Als we deskundigen mogen geloven is het zinvol om elke dag even 15 minuten te reserveren voor de planning van die dag. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan omdat veel ADHD’ers juist in beelden denken. Even 15 minuten lang geconcentreerd bezig zijn met je planning is daarom vaak lastig.

In veel gevallen heb je juist een prima beeld van de gewenste planning. Dat wil zeggen, voor jezelf. Je hebt daarnaast ook rekening te houden met andere zaken zoals een partner of bepaalde sociale verplichting. Kortom, het kan lastig zijn om je gedachtes en ideeën goed te plannen en op papier te zetten. Door juist wel de tijd te nemen, voorkom je dat je vastloopt en niet meer goed weet wat nu wel of juist niet belangrijk is.

Zorg voor een rustige omgeving waar u een weekplanning gaat maken.

Tip 1:

Pak een vaste dag, vrijdag bijvoorbeeld, waarop je aan de slag wil gaan met de planning voor de rest van de week. Dit heeft een goede reden: je bespaart je geheugen voor de rest van de week, bovendien realiseer je daarmee een belangrijk punt om je op te richten. Met andere woorden, je creëert zelf een flink stuk structuur en als ADHD’er heb je daar baat bij.

Tip 2:

Na de voorbereidingen op vrijdag, reserveer je op de zaterdag een blok van 15 minuten om je planning duidelijk op papier te zetten. Ook dat is regelmaat. Je kunt dan bepalen hoeveel tijd je aan elk onderdeel wilt besteden. De beschikbare tijd kun je het beste indelen in blokken zodat het voor jezelf ook nog eens lekker overzichtelijk blijft.

Richtlijn 2: Werk in tijdsblokken

Het klinkt misschien heel kinderlijk, maar die tijdsblokken werken echt! Wil je echt goed aanpakken, hou dan de omvang van die blokken beperkt. Een blok van 25 minuten waar je vervolgens 5 minuten pauze aan vastplakt is ideaal voor de meesten. Mocht je dan echt te kort vinden, pak dan blokken van 45 minuten. Je voelt zelf immers het beste aan wat in jouw situatie wel goed werkt of juist niet.

Ben je eenmaal gewend aan het werken met tijdsblokken, dan is het heel eenvoudig om de eerste richtlijn meer inhoud te geven, je hebt dan immers al het kader gemaakt en je hoeft het dan alleen maar in te vullen. Het bloksysteem helpt je daarnaast ook om meer tijd te reserveren voor andere zaken die belangrijk zijn zoals je partner of vrienden. Je krijgt daarnaast ook meer inzicht in je eigen dagindeling en je kunt meer rustmomenten indelen als je dat nodig hebt.

Richtlijn 3: Gun je zelf rust

Het grootste risico van het werken zonder dag- of weekplanning, is dat je jezelf voorbij loopt. Neem dus de tijd voor jezelf zodat je niet continu bezig bent met jezelf. Het is in de meest letterlijke zin een moment voor jezelf.

De tip om rustmomenten voor je eigen ik te creëren is niet onbelangrijk. Het heeft namelijk alles te maken met de manier waarop je hersenen werken. Het gaat immers om het stukje concentratie en het stukje creativiteit. Simpelweg gezegd komt het erop neer dat je hersenen de creatieve processen stimuleren als je niet geconcentreerd bezig bent met iets. Door je dus even niet te focussen, geef je jouw hersenen de mogelijkheid om even te relaxen en bezig te zijn met andere zaken. Zo zorg je er dus voor dat je hersenen minder belast raken en blijft je concentratie op peil op de momenten dat het nodig is.

Richtlijn 4: Luister naar je lichaam

Veel ADHD’ers voeren de taken die een grote mate van concentratie vergen bij voorkeur in de ochtend uit. De zaken die minder concentratie vereisen komen dan later op de dag aan bod. Dat kan prima werken, maar dat hoeft niet bij iedereen het geval te zijn. Het belangrijkste is dat je jezelf niet gaat dwingen om iets te doen. Luister goed naar je lichaam, jij weet immers het beste van iedereen hoe jij je voelt.

Voel je dat jou concentratie in de middaguren juist beter is, doe dan de lastige taken later. Hoe verleidelijk het ook is om even lekker door te werken, als je niet naar je lichaam luistert, loop je vanzelf een keer tegen de spreekwoordelijke muur op.

Richtlijn 5: Prikkelreductie

Mensen met ADD en AHDH hebben moeite om informatie te verwerken. Dat is dus iets anders dan waarnemen. Zoals eerder gezegd is het zinvol om af en toe de concentratie om te gooien. Dat moment voor jezelf gebruik je dus ook om het aantal prikkels wat je via je zintuigen, met name het horen en zien, binnen laat komen. Doe je dat niet, dan ben je eigenlijk bezig om je eigen grenzen te verleggen terwijl je geen reserve hebt om die extra informatie op te vangen en te verwerken. Het resultaat laat zich raden.

Het kan dus helpen om bij het maken van een weekplanning duidelijk aan te geven wat de rustmomenten zijn. Dat betekent dat je op die momenten niet gaat werken of andere inspannende taak gaat uitvoeren (daar hoort het checken van je mail en het plaatsnemen achter de laptop ook toe). Kortom: ga je eigen grenzen stellen, baken ze duidelijk af en maak kaders. Op die manier kom je veel sneller in balans met jezelf.

ADHD medicijnen en Alcohol (deel 2)

Gepubliceerd:
Laatste update:

Eerder hadden we al geschreven over de mogelijk ongewenste effecten van bepaalde substanties op Ritalin in combinatie met Alcohol, maar uiteraard is Ritalin niet het enige medicijn wat wordt gebruikt om ADHD te behandelen. Ook bij het gebruik van bijvoorbeeld andere middelen zoals bupropion is het vaak niet aan te raden om alcohol te gebruiken. Ook andere medicijnen moeten alleen in combinatie met ADHD-medicijnen gebruikt worden ma overleg met de behandeld arts om een ongewenste wisselwerking te voorkomen.

De verschillende ADHD-medicatie

ADHD medicijnen kunnen op basis van de werkzame stof, ingedeeld in vier verschillende groepen:

  • Atomoxetine. (Strattera, Audalis en Atomoxetine).
  • Bupropion: Zyban en Wellbutrin).
  • Dexamfetamine: (Dexamfetaminesulfaat capsules FNA, Amfexa, Tentin).
  • Methylfenidaat: (Ritalin, Concerta, Methylfenidaat, Equasym XL, Medikinet, Medikinet CR en Kinecteen).

Hieronder volgt een overzicht van de eventuele bijwerkingen wanneer je ADHD medicijnen en alcohol combineert.

Atomoxetine

Het probleem van Atomoxetine en andere middelen is dat er weinig onderzoek naar is gedaan. Dat wil niet zeggen dat het ongevaarlijk is, maar wel dat je dus in feite je eigen proefkonijn bent. Feit is wel dat alcohol de bijwerkingen van bijvoorbeeld Strattera kan versterken en dat hoeft niet altijd positief uit te pakken.

Bupropion

Over de werking van Bupropion als medicatie bij ADHD is niet veel bekent, behalve dat het de aanmaak van Nodrenaline remt. Dat stofje is net als adrenaline, een stresshormoon. Heb je daar teveel van, dan is de kans groot dat je als ADHD’er dit merkt door een gespannen gevoel. Bupropion beperkt dus de productie en zorgt ervoor dat je iets relaxter bent.

Ga je daarnaast alcohol drinken, dan vertraagt dat de werking van Buprion en heb je er dus geen profijt van.

Aan de andere kant is het slikken van XTC geen slim idee als je ook Bupropion gebruikt. De XTC gaat namelijk helemaal niks doen waardoor je denkt dat je nog een tabletje moet nemen en daardoor het risico op een overdosis groot is. Wat ook een ongelukkige combineert met dit medicijn zijn paddo’s, juist de paddenstoelen die je niet in je soep aantreft. De hallucinerende werking van paddo’s kan aanzienlijk worden versterkt waardoor je geen enkele controle meer hebt. Gewoon niet doen dus.

Dexamfetamine

Dexamfetamine is, zoals de naam al doet vermoeden, een amfetamine. Dat betekent dus dat het een verboden stof is. Het staat dus ook op de lijst van verboden middelen. Sterker nog, in feite is het gewoon speed. Dat klinkt misschien onbelangrijk als je het gewoon gebruikt voor de behandeling van ADHD. Het wordt heel anders als je ook nog eens gezellig een biertje gaat drinken met je vrienden. Wordt je namelijk gecontroleerd, dan is de kans groot dat je positief wordt bevonden. Niet doen dus, ook niet als je gewoon thuis een biertje drinkt.

Het is namelijk niet uitgesloten dat Dexamfetamine, dex in de volksmond, ervoor zorgt dat je sneller dronken wordt. Overigens geven veel psychologen het advies de medicatie een dag achterwege te laten als je een feestje hebt gehad waarbij je hebt gedronken.

Methylfenidaat

Afgezien van de al eerder beschreven risico’s van het gebruik van alcohol in combinatie met de medicijnen uit deze groep zijn er ook andere combinaties die mogelijk ongewenst zijn. Zo moet je toch echt uitkijken als je ook wordt behandeld voor een depressie met antipsychotica.

Dat is ook het geval als je maagzuurremmers gebruikt. Deze laatste groep medicijnen zorgt namelijk voor een versnelde afgifte van de werkzame stof waardoor je minder profijt hebt van Methylfenidaat.

Homeopathische behandeling ADHD met behulp van LM-potenties

Gepubliceerd:
Laatste update:

Als er ADHD is vastgesteld bij je kind, dan heb als ouder(s) vaak maar een gedachte in je hoofd: hoe gaan we hem of haar helpen. Heel vreemd is dat niet, je wilt uiteindelijk dat je kind zo ‘normaal’ mogelijk kan functioneren. Het toedienen van medicatie is dan wellicht laatste waar je aan denkt.

Het goede nieuws is dat er steeds meer Alternatieve Mogelijkheden zijn om de Symptomen van ADHD te beteugelen.

LM-potenties voor de behandeling van ADHD

Een van de meest gebruikte alternatieve methodes voor de behandeling van ADHD is homeopathie. Hierbij gaat men er vanuit dat de oplossing vanuit de natuur komt.

De achterliggende gedachte berust op drie pijlers:

Gelijksoortigheid

“Similia Similibus Curentur”, ofwel genezing door het bereiken van evenwicht: het gelijkende wordt door het gelijkende genezen.

Elk mens is uniek

Binnen de homeopathie bestaat geen vaststaand recept per ziektebeeld. De situatie van de patient bepaald wat mogelijk de meest effectieve behandeling is. Men gaat uit van de gedachte dat de patiënt moet genezen.

Homeopatische medicatie richt zich dus op de persoon, niet op de ziekte. De enige uitzondering is de situatie waarin er sprake is van een epidemie.

Homeopathie helpt de mens te genezen

Genezing vindt plaats door de mens en de homeopathie is daarin slechts een hulpmiddel. De homeopathie bestrijdt daarom niet de diagnose, maar probeert de kenmerken beter te reguleren door het afweersysteem optimaal te laten functioneren.

LM-potenties

Voor de homeopathische behandeling van ADHD wordt veelal gebruik gemaakt van LM-potenties. Om een heel moeilijk verhaal kort samen te vatten, eerst even een kort stukje geschiedenis.

Samuel Hahnemann, de grondlegger van de homeopathie, is de bedenker van de LM-potenties die veel nut hebben bij de bandeling van ADHD. Hij ontdekte dat de normale homeopatische middelen vaak niet voldoende resultaat gaven.

Juist door het bewerken van de geneeskrachtige stof (verwrijven,schudden) en het toedienen van een lagere dosis kon er wel resultaat worden bereikt.

Zo ontwikkelde hij een manier om het geneesmiddel individueel af te stemmen op de klachten van de patiënt. Dit hele proces kreeg de naam ‘LM-potenties’ en het wordt tot op de dag van vandaag gebruikt voor tal van ziektebeelden.

LM-Potentie voorbeeld vloeistof

Naast de zogenaamde LM-potenties, bestaan er ook nog D- en C-potenties.

Hoe werkt het bij ADHD

LM-potenties kunnen op twee manieren worden gebruikt. Allereerst als vloeistof, de opgeloste vorm. De tweede mogelijkheid is via een snuifdosis. Vooral deze laatste methode is van belang voor mensen met ADHD.

In feite is snuiven een verkeerde term: er wordt hooguit aan geroken waardoor de Werkzame Stoffen in het lichaam worden opgenomen.

Snuifdosis

Een snuifdosis werkt door de inademing heel diep en effectief. Doordat de reukzin een erg gevoelig zintuig is, is een kleine dosis vaak al voldoende voor een duidelijk resultaat.

Doordat de stof direct in contact komt met het reukslijmvlies, wordt het centrale zenuwstelsel vlot bereikt. Hierdoor komt de stof op een snelle en doeltreffende manier in de hersenen van de patiënt terecht waar het werkzaam is.

Op die manier kan de balans worden hersteld en worden de Neurotransmitters beïnvloed waardoor veel klachten sterk verminderen.

Concentratieproblemen en ADHD hoe werkt dat? Tips en uitleg

Gepubliceerd:
Laatste update:

Als je ADHD hebt, dan heb je in veel gevallen last van tal van symptomen. Zo kan er sprake zijn van hyperactiviteit en het moeilijk vinden om je optimaal te kunnen concentreren. Vooral het gebrek aan concentratievermogen kan vervelende situaties opleveren, zowel tijdens de jeugd op school, in de huiselijke situatie, maar ook op latere leeftijd in sociale contacten, in relaties of op het werk. In veel gevallen kunnen de symptomen van ADHD wel onderdrukt worden met medicatie zoals Ritalin.

Relatie tussen hyperactiviteit, aandachtstekort en concentratie

Zowel het tekort aan aandacht en de hyperactiviteit zijn twee belangrijke symptomen van ADHD. Hierbij is er ook van sprake van beinvloeding van het gedrag door concentratieproblemen. Lange tijd werd er altijd gedacht de aandachtsproblemen en hyperactiviteit met elkaar samenhangen, maar nu is ook duidelijk welke rol de concentratieproblemen in het hele beeld spelen.

Hoe de onderlinge relatie tussen de verschillende ADHD-symptomen nu precies in elkaar zit, is onlangs onderzocht door wetenschappers van de Radboud Universiteit en het Radboud Medisch Centrum. Door het bestuderen van de gegevens van ruim 1000 jonge kinderen en volwassenen werd duidelijk hoe de vork in de steel zit.

Wetenschappelijk onderzoek

De onderzochte deelnemers keken voor het onderzoek naar een specifiek aantal gebieden zoals hyperactiviteit, aandachtsproblemen en sekse. Ook keek men naar de genetische gegevens om een mogelijke relatie tussen de hyperactiviteit en de aandachtsproblematiek aan te kunnen tonen.

Opvallend genoeg bleek dat het onder ADHD’ers bekende drang naar aandacht de hyperactiviteit veroorzaakt. Het is dus eerder een gevolg van het een dan dat het een symptoom van ADHD is.

De concentratieproblemen die bijna iedereen met ADHD ervaart vormt veelal de aanleiding voor het typerende drukke gedrag. Niet voor niets spreek men in de volksmond over Alle Dagen Heel Druk als men het over ADHD heeft.

Gevolgen van problemen met de concentratie

Het concentratieprobleem is echter niet iets wat als minder ernstig gezien kan worden. Het kan nogal wat impact hebben op een leven met ADHD. Voor jonge kinderen is het vaak een belasting van de ouders. Zij moeten vaker dingen herhalen waardoor er snel wat irritatie kan ontstaan.

Rekening houden met concentratieproblemen is daarom van groot belang in de opvoeding.

Op school kan het ook voor problemen zorgen. Zo kan de lesstof minder makkelijk opgenomen worden en is een docent vaak meer tijd kwijt aan de begeleiding van een kind met ADHD. Dat wil uiteraard niet zeggen dat een kind met ADHD moeilijker leert, het duurt alleen wat langer voordat de stof goed is opgenomen.

Invloed op het dagelijks leven

Ook op andere gebieden, vooral bij volwassenen kunnen concentratieproblemen hinderlijk zijn. Het plannen en het organiseren van ogenschijnlijk simpele taken kan vaak al een hele uitdaging zijn. Daar komt bij dat veel ADHD’ers zonder de juiste medicatie klagen over het gebrek aan rust in het hoofd waardoor het concentreren nog moeilijker is.

Het is dan ook logisch om te stellen dat schoolprestaties en werk hier behoorlijk onder kunnen leiden.

Concentratietips

Het goede nieuws is echter dat je behalve met medicatie, ook met een aantal eenvoudige tips de concentratie kan verbeteren.

Concentratietip 1

Maak voor jezelf een lijstje met doelen die je wilt bereiken. Zorg er wel voor dat het realistisch en dus haalbaar is, maar ga geen wonderen verwachten van jezelf. Maak een simpel schema met prestaties die je in een periode van een week wilt behalen. Door het opstellen van zo’n plan is heteenvoudiger om het voor jezelf te visualiseren en je doelen te bereiken.

Concentratietip 2

Voor ADHD’ers is het heel belangrijk om regelmatig pauze te nemen en even tijd te besteden aan het eigen ik. Neem bijvoorbeeld alk half uur vijf minuten pauze, of calculeer een break van 10 minuten per uur in.

Concentratietip 3

Belonen werkt! Als je aan de slag gaat om je concentratievermogen te verbeteren is het bijzonder behulpzaam om jezelf een beloning in het vooruitzicht te stellen. Merk je dat je bepaalde dingen beter kunt onthouden? Beloon jezelf dan met een leuke traktatie. Je hebt dan immers reden om trots te zijn op jezelf. Dit geeft je zonder twijfel een flinke oppepper.

Concentratietip 4

Rust is belangrijk en al helemaal als het gaat om het verbeteren van de concentratie. In een situatie waarin geen of nauwelijks externe prikkels aanwezig zijn, kun je veel beter geconcentreerd je werk doen. Dit wil niet zeggen dat die plek super stil moet zijn, voor iedereen kan dit heel anders zijn.

ADHD concentratie verbeteren?
Wellicht kunt u uw concentratie al verbeteren met aangegeven tips hierboven beschreven. Mocht u meer informatie willen lezen over ADHD en concentratieproblemen?

Ga dan naar de beste Tips om Concentratieproblemen te voorkomen of op te lossen.

ADHD en de rol van een Gedragswetenschapper

Gepubliceerd:
Laatste update:

Als je kind eenmaal is gediagnosticeerd met ADHD, dan krijg je als ouder te maken met diverse hulpverleners. De kans is groot dat je daar niet echt op zit te wachten. Het doet je al snel belanden in een situatie waarin je aan jezelf gaat twijfelen en vroeg of laat komt dan ook de vraag boven drijven of je het wel goed doet. Als er zoveel mensen zich gaan bemoeien met de opvoeding van je kind kun je al snel aan het twijfelen slaan.

Naast de ‘gewone’ hulpverlening door bijvoorbeeld de huisarts, is er vaak ook een gedragswetenschapper betrokken. Dat maakt het wenselijk om eens verder te kijken wat zo’n gedragswetenschapper nu eigenlijk doet in het hele traject.

Wat doet een gedragswetenschapper

Een gedragswetenschapper onderzoekt, zoals het woord het al zegt, Gedragsproblemen bij mensen. Dat kunnen verschillende mensen zijn, zowel volwassenen als kinderen. Door middel van diagnostisch onderzoek gaat de gedragsonderzoeker verklaringen proberen te vinden voor specifieke gedragsproblemen en probeert hij of zij oplossingen aan te dragen om de gedragsproblemen te verminderen.

De ‘cliënten’ van een gedragswetenschapper

In veel gevallen zullen de ‘cliënten’ van een gedragswetenschapper bestaan uit mensen uit verschillende lagen van de bevolking. Het kan bijvoorbeeld gaan om kinderen of jongeren, maar ook om volwassenen. Dat wil niet zeggen dat het altijd ‘zware’ gevallen zijn. Zo kan een gedragswetenschapper ook in dienst zijn van een instelling voor jeugdzorg om kinderen waarbij een uithuisplaatsing is uitgesproken.

In andere gevallen onderzoekt de gedragswetenschapper mensen die vanwege hun gedrag zijn opgenomen in een instelling en die dus niet zelfstandig (kunnen) wonen.

Onderzoeken en behandelen

Het werk van een gedragswetenschapper betekent niet alleen het onderzoeken, maar ook het uitwerken van doelen of het opmaken van rapporten met daarin aanbevelingen. Om die taak goed in te vullen heeft een gedragswetenschapper veel gesprekken met de cliënten, bijvoorbeeld een kind met ADHD, maar ook met het netwerk van de cliënt.

Denk bijvoorbeeld aan andere hulpverleners, docenten, ouders, vrienden en dergelijke.

Ook de feedback van andere zorgprofessionals wordt vaak meegenomen bij het opstellen van een rapportage. Je kan hierbij denken aan jeugdzorgmedewerkers, maatschappelijk werkers, psychologen en groepsleiders.

Verantwoordelijkheden

Een gedragswetenschapper heeft naast een onderzoekende rol, ook een uitvoerende rol. Na het opstellen van de onderzoeksresultaten en de daarop volgende behandelplannen is het de gedragswetenschapper die vaak een coördinerende rol heeft. Zo wordt de inbreng van de verschillende professionals op elkaar afgestemd en kan er wanneer nodig tijdig worden ingegrepen.

De gedragswetenschapper en ADHD

In het geval van ADHD heeft een gedragswetenschapper een belangrijke rol. Hoe eenvoudig het ook is om een kind te voorzien van het label ADHD, in veel gevallen zal een gedragswetenschapper huiverig zijn om dat label te hanteren. Steeds meer gedragswetenschappers durven te twijfelen aan de juistheid van de conclusie dat een kind ADHD zou hebben.

Te vaak is er, volgens een aantal gedragswetenschappers, sprake van ‘overdiagnosticering’.

Door middel van een goede en intense observatie in de thuissituatie, verdwijnt vaak het label ADHD. In veel gevallen is er iets anders aan de hand dan ADHD. Zo kan er sprake zijn van een kind met een bovengemiddelde intelligentie die door het gebrek aan voldoende intellectuele uitdagingen, zich anders gaat gedragen.

Acupunctuur voor ADHD als alternatieve behandeling + ervaringen

Gepubliceerd:
Laatste update:

Is acupunctuur voor ADHD een goed alternatief voor medicijnen? En meer van zulke vragen worden in deze publicatie over ADHD en Acupunctuur voor u beantwoord. ADHD is vooral bij kinderen een veel voorkomende klacht. Dat wil niet zeggen dat elk kind wat behoorlijk druk is, ook echt ADHD heeft. Is die diagnose wel gesteld dat kan een arts vrij snel adviseren om medicatie te gebruiken om zodoende de meest in het oog springende symptomen te bestrijden.

In veel gevallen gebeurt dat met Ritalin, Concerta, Methylfenidaat, Lisdexamfetamine, Buprion, Atomoxetine Strattera, Intuniv en soorten ADHD medicatie.

Medicatie is niet zaligmakend

In veel gevallen wordt er gekozen voor allopathische medicatie als Ritalin of vergelijkbare medicijnen. Op zich is dat niet zo’n probleem, ware het niet dat een medicijn als Ritalin qua moleculaire structuur veel gelijkenissen vertoont met cocaïne, is het de vraag of Alternatieven niet eerst de aandacht verdienen.

Medicatie is prima, maar vaak blijkt dat een alternatieve benadering; bijvoorbeeld acupunctuur voor ADHD net zo effectief kan zijn.

Overigens wordt er wel geschreven dat Reguliere Medicatie effectiever werkt dan Natuurlijke Medicatie of Behandeling.
We praten nu wel over gemiddelden

Een van die mogelijkheden is acupunctuur.

Acupunctuur voor ADHD

Voor de Behandeling van ADHD bij kinderen is acupunctuur juist zeer effectief gebleken. Dat is niet alleen het geval bij ADHD, maar ook bij aanverwante ziektebeelden zoals ADD.

Het grote Voordeel van Acupunctuur is dat kinderen hier heel positief tegenover staan. Ze zijn in de regel erg ontvankelijk voor de behandeling doordat de Basisenergie nog niet is aangetast.

Dat is dan ook de verklaring voor het veelal bemoedigende resultaat van Acupunctuur bij kinderen met ADHD.

Geen naalden maar drukpunten beroeren

Terwijl er bij Acupunctuur voor Volwassenen gebruik wordt gemaakt van de bekende naalden, is dat kinderen niet het geval. De meridiaanzones en de punten die normaal gesproken worden behandeld met kleine naalden, worden nu aangeraakt met kleine instrumentjes.

Ook de ouders worden bij de behandeling betrokken. Hen wordt geleerd welke punten op het lichaam van hun kind van belang zijn zodat ze die kunnen stimuleren tijdens het voorlezen van een verhaal voor het slapen gaan.

Deze punten kunnen dagelijks behandeld worden en zo werken ouders actief mee aan de behandeling van hun kind. Het is een Zeer Kindvriendelijke Methode die bewezen succes heeft gebracht in veel gevallen.

In Japan waar veel wordt gewerkt met acupunctuur zijn inmiddels veel succes geboekt met de methode die we gemakshalve kinder acupunctuur zullen noemen.

acupunctuurbehandeling1
Natuurlijke behandeling van ADHD met acupunctuur voor kinderen en volwassenen met AD(H)D.

Wetenschap en WHO: acupunctuur werkt

Als een van de weinige alternatieve methodes is Acupunctuur anno 2020 een breed geaccepteerde manier van genezen. Wetenschappelijke studies laten zien dat acupunctuur een goed resultaat kan geven bij verschillende aandoeningen.

Acupunctuur bij ADHD is niet gebonden aan leeftijd: zowel kinderen als volwassenen hebben er zichtbaat baat bij.

Ook de WHO, de World Health Organisation erkent acupunctuur als een geaccepteerde manier van gezondheidszorg. De VN organisatie hanteert een lijst met ruim 100 aandoeningen waarvoor acupunctuur wordt geadviseerd.

Hierbij valt te denken aan aandoeningen als allergie, Angst, keelpijn, oorpijn, maar ook Slaapproblemen.

Acupunctuur naast de reguliere behandeling(en)

Voor de behandeling van ADHD met Acupunctuur is het niet noodzakelijk om te stoppen met de reguliere medicatie. Krijgt een kind bepaalde medicijnen voorgeschreven of krijgt het een specifieke therapie, dan er gewoon gebruik worden gemaakt van acupunctuur. In veel kan na enkele sessies al besloten worden om de Hoeveelheid Medicatie terug te schroeven.

Indien zou blijken dat het onverantwoord is om minder medicatie te gebruiken, bijvoorbeeld als de klachten terugkomen, kan het kind gewoon doorgaan met acupunctuur. Het is op die manier een aanvulling op de Bestaande ADHD Behandeling.

NADA-protocol

Het staat is nog een relatief onbekende benadering van ADHD, maar het NADA-protocol krijgt steeds meer vaste grond onder de veten. Naast het gebruik van dit protocol voor de behandeling van ADHD gerelateerde klachten, wordt het ook ingezet bij de behandeling van andere Ziektebeelden waaronder ADD, Autisme en Gedragsproblemen bij Pubers.

Bij deze behandeling worden vijf specifieke Acupunctuurpunten in één punt van de oren behandelt.

Dit resulteert in minder driftbuien en nervositeit bij het kind. Ook de cognitieve functies verbeteren doordat beide hersenhelften beter gaan communiceren.

National Acupuncture Detoxification Association

In 2000 heeft Dr. Michael Smith kinderen met ADHD onderzocht die werden behandeld volgens het NADA protocol (National Acupuncture Detoxification Association). Hieruit bleek dat het overgrote deel van de onderzochte kinderen positief reageerden op de behandeling.

Dit is zelf na te kijken op de website van NADA Zuid-Afrika.

Hierop is te zien dat de Therapie een Rustgevende Effect heeft en zowel de Concentratie als de Motoriek verbeterd.

Acupunctuur: nauwelijks bijwerkingen

In tegenstelling tot een behandeling van ADHD met medicatie, is er bij acupunctuur geen sprake van onwenselijke bijwerkingen. Acupunctuur heeft daarnaast ook een preventieve werking.

Het verbeterd de natuurlijke weerstand van het menselijk lichaam en stimuleert de levenslust bij zowel kinderen als volwassenen.

Ervaringen

Lees de laatste Ervaringen met Acupunctuur als alternatieve behandeling voor kinderen of volwassenen met ADHD.

Acupunctuur Behandelingen bestaan al heel lang maar werden nauwelijks nog gebruikt voor de behandeling van ADHD.

Nu tegenwoordig zien we dat Alternatieve Behandelingen voor ADHD steeds sneller in opkomst zijn en erg aan populariteit toenemen.

Heeft u Ervaring met Acupunctuur en ADHD?

Zo ja, zou u dan zo vriendelijk willen zijn om met ons uw ervaringen te delen d.m.v. een reactie hieronder te schrijven?

Andere mensen met ADHD hebben hier enorm baat bij en voor u is het een klein gebaar.