Hoe je aan ADHD komt is nog niet helemaal bekend. Wel is duidelijk dat ADHD te maken heeft met een stoornis in de uitwisseling van stoffen die de prikkelgeleiding in de hersenen regelen. De binnenkomende informatie wordt onvoldoende verwerkt, waardoor er geen controle meer is. In veel gevallen is de stoornis erfelijk.
ADHD kan dus echt in de familie zitten. Soms lijken er andere oorzaken in het spel. Zo kunnen factoren tijdens de zwangerschap en de geboorte de kans op het ontstaan van ADHD vergroten, zoals gebruik van alcohol, tabak en andere drugs door de moeder tijdens de zwangerschap, een vroeggeboorte, problemen bij de geboorte en infecties in de hersenen.
Ik ben inmiddels 60 jaar en onlangs is na diverse onderzoeken vast komen te staan dat ik, net als mijn dochter, ook ADHD heb. Ben onlangs gestart met Ritalin, maar daar krijg ik een ontzettend droge mond van. Deze week heb ik op proef Dexamfetamine, maar dat bevalt niet echt, hoofdpijn en weer slecht slapen met hele rare heftige dromen. Ik ben benieuwd of er meer oudere personen zijn, bij wie op latere leeftijd de diagnose ADHD is gesteld en wat hun ervaringen met medicijnen zijn en welke medicijnen ze krijgen.
Verder ben ik wel blij dat de diagnose gesteld is, en ik dus niet dat lastige druk kind op school was omdat ik altijd aandacht wil hebben volgens de leraren, dat kind dat meer tijd buiten dan binnen de klas doorbracht, want ik vond die aandacht juist helemaal niet prettig. Weet nu ook dat impulsief handelen en van de hak op de tak springen komt door de ADHD en ik hoop dat er nu eindelijk een stukje rust gaat komen.
Dus als er nog meer mensen zijn die de diagnose op oudere leeftijd hebben gekregen, zou ik graag hun ervaringen willen horen.
Hoi,
ik ben yvonne een vrouw van 63 zins een jaar is er bij mij ADHD geconstateerd ik heb jaren antidepressiva geslikt sertraline waarvan mijn bloeddruk steeg en ik 15 kilo ben aangekomen.
Ik heb jaren gewerkt in de thuiszorg totdat het bedrijf failliet ging en ik thuis kwam te zitten wat een ellende eerst de rechtzaken toen het UWV de druk van de overheid het onbegrip van het UWV en een huisarts die het ook niet meer weet er mee om te gaan.
Naar de psycholoog en psychiater een tijdje welbutrin gebruikt dat was verschrikkelijk ik werd nog depressiever tot zelfmoord gedachten toe.
In overleg met de psychiater ben ik gestopt met de welbutrin toen op mindfulnes training gegaan en weer gestart met mijn oude medicijnen sertraline die we weer aan het afbouwen zijn vanwege te hoge bloeddruk en de bijwerkingen mijn astma werd ook weer erger.
Nu zit ik nog op 25 mg heb 12,5 mg hydrochloorthyazide en neem zonodig o,5 mg alprasolam erbij om rustig te blijven en om te kunnen slapen.
Mijn spierpijn is terug doordat ik graag wandel en bezig ben en natuurlijk mijn grenzen moeilijk voel omdat ik iets leuk vind en dat dan vergeet dat voel je pas de dagen erna.
Ik vermijd verjaardagen omdat ik dat te druk vind.
Ik vind het een hele puzzel om mijn balans terug te vinden en om de beslissing te maken van wel of geen medelijden en met astma en allergie is dit nog moeilijker.
Daar zou ik echt eens een goede oplossing voor te vinden.
Het is een lange weg jammer dat daar vroeger niets aan gedaan is dan had het waarschijnlijk anders uitgepakt en had ik waarschijnlijk mijn school wel afgemaakt ik heb het 46 jaar uitgehouwen met werken maar ben nu bek af doordat ik waarschijnlijk al jaren op mijn tenen loop om alles draiende te houden.
Medlijden moet medicijnen zijn sorry.