De zomervakantie staat voor veel gezinnen gelijk aan ontspanning, plezier en samen herinneringen maken. Maar als je kind ADHD heeft, komt er vaak nét iets meer bij kijken. De spanning, de onvoorspelbaarheid van reizen, en de vele prikkels kunnen overweldigend zijn. In dit artikel delen we een persoonlijke ervaring van een vakantie met een kind met ADHD — een eerlijke en hoopvolle inkijk in de uitdagingen én de mooie momenten.
Spannend vooruitzicht: kamperen met de vouwwagen
Voor het eerst met de eigen vouwwagen op pad gaan – dat was het grote avontuur. De voorpret begon al thuis: foto’s bekijken van de camping, samen plannen maken en uitzoeken of je er kon vissen. Want dat was de eerste vraag van onze dochter. Toen bleek dat dat kon, was ze gerustgesteld en zelfs enthousiast. Een goed begin!
De reis: onverwachte wendingen
Zoals met zoveel dingen in het leven, liep niet alles volgens plan. Een klapband onderweg zorgde voor stress en vertraging. Onze dochter was zichtbaar gespannen – en eerlijk is eerlijk, wij ook. Maar we hielden ons groot, voor haar én voor onszelf. Aangekomen op de camping in de regen, moesten we snel schakelen. Alles was nieuw, alles voelde anders.
Wennen aan de prikkels
De eerste dagen stonden in het teken van wennen. Prikkels verkennen, grenzen opzoeken en proberen balans te vinden in een compleet nieuwe omgeving. Maar wat waren we trots toen ze uit zichzelf meeging met het animatieteam, enthousiast meedanste en genoot van alle activiteiten. Haar ogen straalden, en elke verdiende sticker voelde als een overwinning.
De omslag: van genieten naar overprikkeling
Na een paar dagen zagen we het veranderen. De prikkels begonnen hun tol te eisen. Onze dochter werd opstandig, boos, en duidelijk overprikkeld. Waar ze eerst straalde, zag je nu vooral onrust. En dat is precies wat vakantie met een kind met ADHD zo intens maakt: de pieken zijn hoog, maar de dalen kunnen net zo diep zijn. Lees ook Overprikkeling bij ADHD en veelgestelde vragen beantwoord
De moeilijke beslissing: eerder naar huis
Als ouder wil je het liefst dat je kind een hele vakantie zorgeloos geniet. Maar soms is het beter om bij te sturen. Wij kozen ervoor om een dag eerder naar huis te gaan. Niet omdat het een mislukking was, maar omdat we zagen wat ze nodig had: rust, structuur en de veiligheid van haar vertrouwde omgeving.
En wat hield ze zich goed op de terugweg. Natuurlijk was er verdriet – afscheid nemen van een vakantievriendinnetje doet pijn. Maar we zagen ook opluchting: ze wist wat er kwam, wat ze kon verwachten. En dat hielp.
ADHD op vakantie: licht en schaduw
ADHD is geen vakantieknop die je even uitzet. Het is altijd aanwezig. Soms als een schaduw die meeloopt, soms als een storm die alles opslokt. Maar er is ook een zonnige kant: kinderen met ADHD beleven dingen vaak veel intenser. Ze kunnen zó genieten, zó stralen, dat het je als ouder raakt tot in je kern. Lees ook 7 tips voor een ontspannen vakantie met kinderen met ADHD of ASS
Een boodschap voor andere ouders
Heb je zelf een kind met ADHD? Dan herken je vast de rollercoaster van emoties tijdens een vakantie. Het is niet altijd makkelijk. Maar weet dat elke stap vooruit, hoe klein ook, telt. En dat het helemaal oké is om plannen bij te stellen als dat beter is voor je kind. Je faalt niet. Je kiest juist bewust voor wat écht telt: het welzijn van je kind.
En geloof ons: ook jouw kind komt er wel. Met hun gevoeligheid, doorzettingsvermogen en unieke kijk op de wereld zijn ze tot zoveel in staat. Misschien anders, maar zeker niet minder.
hoi,
dit verhaal is zo herkenbaar, onze zoon vind het ook heel leuk om op vakantie te gaan.maar de drukte om zich heen en weinig regelmaat maakt het voor hem heel moeilijk.